Zoals je wellicht al vernomen hebt ben ik vorig weekend dan toch eindelijk echt helemaal verhuisd, jeuj! En ondanks dat ik daar nog steeds van aan het bijkomen ben en tegelijkertijd ook nog flink moet landen en wennen, wilde ik toch graag even een kort verhuisblogje schrijven om deze rubriek weer up to date te maken. Want juist hetgeen wat mijn nieuwe huis mijn nieuwe thuis maakt, gebeurde natuurlijk in de laatste weken, dat zul je hieronder wel zien.
De vorige verhuisblog eindigde bij het plaatsen van mijn prachtige persoonlijke muurschildering met daarin alle lievelingsbloemen van belangrijke vrouwen in mijn leven verwerkt. Mocht je het proces daarvan in vogelvlucht (nog eens) willen zien, klik dan vooral even op het filmpje hieronder. Nog steeds zo onwijs blij met deze gave eyecatcher!
Na deze muren werden ook de andere muren (nogmaals) geschilderd; roze in de hal en voorraadkast, groen in slaapkamer en woonkamer, en een warme wit op de rest. Mooi mooi mooi! En laten we de kozijnen en deuren ook niet vergeten, wat een werk.
Daarna kwamen er nog een hele hoop ‘kleine’ klusjes zoals het hangen van de overige lampen en spiegels (veelal gekocht via Marktplaats) en het in elkaar zetten van mijn kledingkast, eettafel en keukentrolley. Ook had ik intussen zo ongeveer mijn hele oude inboedel verkocht via Marktplaats, dus in mijn oude huis werd het steeds leger en leger.
Ook kwam mijn broertje (WoodWorkz interieurbouw) in etappes al zijn gemaakte kasten plaatsen en de keuken helemaal afmaken. En zo waren daar ineens een geweldige vensterbankkast, een chique wasmachinekast en kledingkast gemaakt van een prachtig materiaal, een kekke kapstok, een wastafelmeubel én fijne planken in de voorraadkast en wc. Wat een vakwerk, chapeau!
Ook werden alle laatste elektra-, loodgieter- en internetdingen (plus nog een hoop wat ik sowieso vergeet) afgerond en daarna kon het overhuizen en inruimen dan toch echt beginnen, in etappes, uurtje voor uurtje, doos voor doos. Een paar pittige overleefweken waren dat, daar zal ik nog wel een keer een aparte blogpost over schrijven als alles wat meer gezakt is en mijn concentratie terug is, maar doordat ik alles (ja echt zo ongeveer alles) erg gedetailleerd doordacht en voorgestructureerd had én natuurlijk door alle hulp verliep het al met al eigenlijk best wel goed.
Voor het weekend voordat ik ook zelf zou overhuizen deed ik een oproepje onder mijn vrienden wie er een ochtendje wilde komen poetsen, en ondanks drukke agenda’s stonden deze drie lieverds hieronder voor me klaar, super fijn, lief én gezellig.
Tot slot was ook mijn raambekleding binnen en kwam mijn ‘kleine’ neefje (Sam’s Montage Service) dat keurig netjes ophangen. En wauw wat een verschil maakt dat in elke kamer zeg, en wat pakt de kleur ‘brie’ perfect uit, echt prachtig!
En toen was het toch echt echt écht tijd om weer Oirschottenaar te worden en was de officiële verhuisdag voor mij (en alle spullen die nog in Best stonden) aangebroken, let’s do this! Mijn oom, vader en moeder stonden al vroeg voor de deur en nog geen uur later zat de eerste lading al in de aanhanger. Ik ben daarna (in verband met een begrafenis) in mijn eentje op mijn gemak en in alle rust alles gaan uitpakken en indelen, en dat bleek juist de perfecte manier en ging boven verwachting goed en vlot. Daarna rustte ik in mijn ouders’ bed en toen de tweede ronde spullen gearriveerd was met echt de allerlaatste dingen kregen ook die meteen een plek, toen nog even stofzuigen, dweilen en de bezorgde boodschappen opruimen en zat de dag erop. Yesss, I did it, ik leef nog! Bye Best, ola Oirschot!
De dag daarna maakte ik meteen even een eerste-impressie-filmpje om trots rond te kunnen sturen naar liefhebbers en om te delen op Instagram, zie hieronder. Ik ben echt super blij met hoe het er nu al uitziet en aanvoelt, echt als Laura, echt als thuis, én ben daarnaast oneindig dankbaar dat mijn ouders mij deze geprivilegieerde mogelijkheid kunnen en willen geven. Op naar een nieuw hoofdstuk in mijn leven!
Hè bah, wat een frustrerende struggle bleek het schrijven van deze blogpost uiteindelijk zeg, mijn concentratievermogen, denkkracht, creativiteit, energie en schrijfflow zijn echt bar laag en slecht, en dus heb ik moeten besluiten om het voor nu basic te houden en niet meer woorden aan de verhuizing vuil te maken dan dit. Ik bewaar alle gevoelens en ervaringen gedurende deze laatste én eerste periode dus maar voor later, net zoals meer details over de indeling en inrichting, want het lijkt me wel nog leuk en fijn om daar een keer wat meer over te delen. Ik ben echt nog lang niet bijgekomen en ‘back on track’, ook op dit vlak niet, dus dat probeer ik maar te accepteren, first things first, zoals van mijn nieuwe stek genieten bijvoorbeeld. Bedankt in ieder geval voor je leesbezoekje en hopelijk tot ziens!
Liefs Laura
Ps. Om deze blogpost wel passend in majeur af te sluiten, deel ik hieronder nog wat foto’s die ik gisteren maakte. Wat is jouw favoriete plekje?
Lieve Laura
BeantwoordenVerwijderenWat ben ik blij dat jij weer in jou vertrouwde oirschot mag en kan wonen.
Hoop dat je ook lekker kan genieten in jouw prachtige paleisje want ooooh wat hebben ze maar vooral ook jij een pracht plekje van gemaakt.
Laat eerst maar eens alles maar even landen en dan kun je zeggen...yes ik ben thuis🍀🥰 hoop dat je heel veel woongenot hebt en dat je stapje voor stapje weer zichtbaar bent in het Oirschotse... welkom thuis❤️