Deze maart roerde ik helaas minder mijn staart dan ik van te voren gehoopt had en was ik regelmatig best een beetje van de kaart, want met drillende stratenmakers rondom mijn huisje, een fikse bijholte-ontsteking, doordeweeks te weinig sociale afspraken en daar bovenop ook nog steeds totaal geen schrijfinspiratie voelen, zat ik mezelf behoorlijk in de weg. Vooral van dat laatste baal ik enorm, want dit lijkt nu na meerdere maanden niet echt tijdelijk meer te zijn. Ik kom onder andere gewoon steeds maar niet echt bij mijn diepere gevoel, creatieve flow en overkoepelende gedachten, alsof die bedekt zijn met een (bescherm)laagje of gedemd worden door een dekentje. Gedeeltelijk dan, want gelukkig ervaarde ik deze maart ook genoeg piekende genietmomenten, zowel grote als kleine, het geluk daarvan voel ik nog heel goed, misschien zelfs nog wel meer dan anders, heerlijk! En extra belangrijk en opbeurend om daar hieronder weer even kort bij stil te staan dus, lees je mee? Waterwandelingen.