Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 34 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet. Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar ook wilde ik
Hey, zo ontzettend leuk dat je er weer bent, ik hoop dat het goed met je gaat en dat je net zoals ik een hele fijne week gehad hebt. In dit vragen(v)uurtje beantwoord ik kort maar krachtig (deze keer écht haha) twee vragen die ik kreeg naar aanleiding van mijn laatste blogposts - eentje over mijn wegslikmomentjes en eentje over mijn angst om naar buiten te gaan - plus een vraag over mijn hooggevoeligheid die ik nog op de plank had liggen. Lees dus vooral verder mocht je nieuwsgierig zijn naar mijn ervaringen, gedachtes en gevoelens rondom (één van) deze thema’s. Kun je een paar voorbeelden geven van wegslikmomentjes? In mijn vorige blogpost vertelde ik dat ik het afgelopen half jaar heel veel kleine gevoelige of emotionele ervaringen heb weggeslikt in plaats van ze te uiten, en dat dit wel eens één van de boosdoeners zou kunnen zijn van mijn toegenomen lichamelijke klachten en vermoeidheid, want ook heel veel kleine druppeltjes kunnen een emmer doen laten overlopen. Met de term 'we