Liefs Laura

Als het flink meer regent en stormt dan eigenlijk goed voor je is, voelen de momenten waarop de zon zich wel even aan je laat zien extra warm, licht en fijn. Zo zou ik niet alleen het weer van de laatste tijd maar ook mijn oktober samenvatten, want ondanks dat er veel onrust, onheil en onzekerheid door mijn hoofd en lijf stormden, waren er ook voldoende windstille genietmomentjes die nog waardevoller voelden dan anders. Het is dan ook helemaal geen straf om daar voordat november losbarst nogmaals even op terug te kijken door middel van deze blogpost. Kijk je mee? Highfive!  Ook qua mogelijkheden voor een boswandeling zat het de afgelopen maand helaas behoorlijk tegen, en dat is nou juist een plek waar ik goed kan loslaten en ontspannen, maar giga gelukkig lukte het vijf keer ook lekker wel. Één keertje met een prachtig zwangere vriendin, twee keer met mijn lieve mama inclusief een bezoekje aan de pompoenerie, één ingekort keertje (door een belletje van school) met een beste vriendin en

Daar ben ik weer met een update over de bouw van mijn toekomstige huisje, want tjeempie wat is er weer ontzettend hard gewerkt en veel gebeurd de afgelopen zes weken. Zo ligt bijvoorbeeld de prachtige ‘houten’ tegelvloer erin, zit er overal glas in de ramen, hangt de douchekraan al en nog véél meer. In deze bomvolle maar tegelijk ook beknopte verhuisblog lees en zien jullie daar van alles over.  De vorige verhuisblog sloot ik af toen de vloerverwarmingsbuizen net gelegd waren en hoe kunstig dat eruit zag, maar twee dagen later zag je daar meteen al helemaal niets meer van door het beton dat gestort werd. Zo’n totaal ander gezicht weer! Daarna werd het muurtje in de badkamer gemaakt zodat ik een lekker douchehoekje krijg, echt één keer knipperen en het stond er al.  Ook werd toen de vensterbank aan de buitenkant bij het grote raam geplaatst, werden alle dakgoten gehangen en het dak verder afgewerkt.   Ondertussen hield ik me bezig met de definitieve keuze voor het behang in de slaapkame

Zo zeg, ik lag er echt even behoorlijk af de eerste week van deze maand, veel overheersende gevoelens en gedachten en (met een somatisch symptoomstoornis dan) dus extra veel lichamelijke klachten die me helemaal terug naar af schopten. En dat was behoorlijk confronterend kan ik je vertellen, het liet me namelijk echt weer even zien hoe fragiel en instabiel ik ben en over hoe een dun draadje ik zowel lichamelijk als geestelijk eigenlijk altijd balanceer, hoe ‘abnormaal’ ik ben, of me in ieder geval voel. Het begon op één oktober, toen ik naar mijn nieuwe huisje ging kijken omdat daar veel vooruitgang geboekt was en ik wat kleine dingen moest beslissen. Super tof, super gaaf, maar veel overweldigender dan ik dacht, want eenmaal thuis in bed voor mijn middagrust ging alles helemaal hysterisch door mijn hoofd spoken en dat is het zeker nog een week blijven doen, tot het paniekerige aan toe, pfffff. Ik ben gewend dat als ik ergens kom waar ik veel indrukken en prikkels te verwerken krijg, l