Juni 2019
Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere tijd in ‘De Donut’ zal ik dan ook nooit vergeten en voor altijd met me meedragen onderweg, want naast heel zwaar was het ook vooral heel waardevol, bijzonder én gezellig.
Bagage voor het leven, herinneringen voor het leven, inzichten voor het leven, veranderingen voor het leven, vrienden voor het leven. Dankjewel Eikenboom!
#wateenjaar #bijzondermeteengroteb #dankbaar #voorhetleven #eikenboomzeist #mooieblaadjes #nofilterr #dagfijnbos #opnaarhetvolgendetraject #metvolleangstvooruit #cvs #me #sss #hsp #solk
Reacties
Een reactie posten