Liefs Laura

Daar is ie dan, de allerlaatste dag van december, de allerlaatste dag van 2021 èn mijn allerlaatste blogpost van dit jaar. En hoe mooi is het dan dat deze hekkensluiterpost er eentje is uit mijn persoonlijke favoriete rubriek èn overloopt van waarde- en liefdevolle momenten. Ik hoop dat jij ook een dazzling december vol lichtpuntjes gehad hebt en dat wanneer je terugkijkt op 2021 er bovenal allerlei genietjes en gelukjes oppoppen, want ik weet zeker dat ze er waren, ondanks alles. Geniet daar dus vooral even van na vandaag, dat doe ik ook. Natuurlijk een beetje extra van die in december via deze kersverse blogpost waarin ik twaalf van mijn persoonlijke hoogtepuntjes inclusief foto’s met jullie deel. Gezellig kersthuisje.  Letterlijk èlke dag in december - èlke ochtend, middag en vooral avond - heb ik zo intens genoten van de sfeervolle warme en gezellige kerstsfeer in mijn huisje, van de vele lampjes overal, extra kaarsjes, versiering, mijn adventskalender en vooral ook van mijn giga g

Piekeren, voor- na- over- en uitdenken, ik kan er wat van, iets wat met een piekerstoornis (officieel gegeneraliseerde angststoornis genoemd) niet heel raar is natuurlijk. Zelf ervaarde ik dit gedrag, deze coping, heel lang niet echt als iets negatiefs en nog steeds niet altijd, wellicht heb ik daarom ook zo'n hekel aan het woord piekeren, een woord dat in mijn ogen weinig positiefs of krachtigs uitstraalt. Maar veel en goed kunnen voor- na- over- en uitdenken brengt mij juist ook ontzettend veel goeds, fijns, vertrouwds en moois, mijn hele leven al, zolang het woordje 'te' en mijn extreme perfectionisme er maar niet bij om de hoek komen kijken, zolang ik mijn voet maar op het rempedaal houd, zolang ik maar bewust bezig ben met mijn leven piekervriendelijk te maken. Iets wat me de laatste tijd steeds beter lukt en steeds iets gemakkelijker gaat, en al blijft het continue bewust moeten remmen hard werken en kost het veel energie, steeds vaker ervaar ik daarnaast ook dat het

Zie hier alweer mijn laatste vragen(v)uurtje van 2021, de van-alles-en-nog-wat-rubriek die altijd het gemakkelijkste uit mijn pen rolt, erg tof is om te schrijven en vaak ook het meest gelezen wordt; best wel een behoorlijk succesidee geweest dit jaar dus! Deze keer beantwoord ik de vragen die ik kreeg via de vragensticker die ik afgelopen weekend plaatste in mijn Instagramstories, heel erg bedankt als jij ook een vraag gesteld hebt. Het zijn zes zeer uiteenlopende vragen, zowel wat diepgaander als lekker luchtig, gericht op Kerst en juist ook niet, al met al een mooie combi denk ik dus. Je leest namelijk over de giga gemengde gevoelens die december mij brengt, over mijn grootste leermoment ever, over mijn favoriete kerstbal, over de boeken en series die ik nu lees en kijk, over hoe het nu met me gaat en tot slot zie je mijn favoriete kinderfoto. Bedankt (weer) voor je leesbezoekje, oprechte interesse en lieve betrokkenheid, iets waar voor mij geen cadeautje onder de kerstboom tegenop

Over ruim twee weken is het gewoon alweer Kerst, drie knusse dagen waarbij voor de meeste mensen - naast samenzijn en gezelligheid - vooral heel lekker (en veel) eten centraal staat, op welke manier, met welke traditie of op welk eetmoment (ontbijt, brunch, lunch, diner of borrel) dan ook, er worden ware feestjes van gemaakt. Wel is het nog steeds zo dat vlees en vis prominent op deze feestjes aanwezig zijn en negen van de tien keer zelfs als onmisbaar worden gezien. Iedereen mag hierin natuurlijk zijn eigen keuzes maken, doe vooral wat goed voelt en wat je happy maakt, maar ter inspiratie / overweging laat ik je in deze twaalfde GroenteGelukjesGrabbelton met liefde zien zien dat vlees, vis, kaas en andere dierlijke producten ook met Kerst prima misbaar zijn - behalve in de kerststal of voor de arrenslee natuurlijk - en je dan alsnog heerlijk en vooral kleurrijk kunt eten. Want dat is wat met name groente letterlijk en figuurlijk doet; kleur geven aan je eten, maar ook aan je gezondhei