Liefs Laura

Jaja, 2024 is van start hoor, een jaar waarin er voor mij (vanaf februari) ontzettend veel gaat veranderen en dat is naast leuk toch ook wel behoorlijk spannend en stressvol allemaal. Afgelopen maand verdronk ik dan ook vaker dan ooit in alle to do’s, gedachtes en beslissingen rondom mijn verhuizing en hield (+ houd) ik mezelf in combinatie met allerlei andere struggles maar met moeite boven water. Gelukkig brachten diverse genietmomentjes af en toe even wat afleiding en kan ik daar nu nog steeds met een heel warm gevoel op terugblikken. Hierna komen er waarschijnlijk even een tijdje geen nieuwe blogposts meer online, want ondanks dat schrijven heel helend voor me werkt, heb ik daar ook voldoende rust en ruimte in mijn hoofd voor nodig, en die zijn nu beide erg ver te zoeken waardoor deze hobby momenteel meer als een last dan een lust voelt. Eerst maar eens verhuizen, settelen, wennen én overeind blijven…  Sint-en-piet-pret.  De maand begon met een hele gezellige pakjesmiddag bij mijn

Jaja, je ziet het goed, dé persoonlijke eyecatcher van mijn nieuwe huisje staat erop, wauwww! In drie dagen is deze bloemenpracht - met onder andere de lievelingsbloemen van zeven dierbare vrouwen in mijn leven - prachtig geschilderd door Yvo van ‘Swidart’ en ik ben er zo onwijs blij mee, echt a woondream come true. Mede daardoor vond ik het wel weer tijd voor een nieuwe verhuisblog, lees je mee?   Maar voordat ik meer over deze mega mooie muur vertel stap ik eerst even twee maanden terug in de tijd om ook een aantal andere dingen die sinds de vorige verhuisblog in mijn huisje zijn gebeurd kort de revue te laten passeren. Zo waren bijvoorbeeld de (ongeschilderde) binnendeuren af en werden even getest, zijn alle plinten bevestigd en is ook de meterkast geïnstalleerd.   Ook is er in de achtertuin alvast zand gestort, zwart zand voor gras/groen en wit zand voor bestrating, er komt namelijk zowel een half rond terras in het hoekje tegen de muren aan, als eentje daar schuin tegenover aan de