Liefs Laura

Dat april lekker doet wat hij wil dat hebben we allemaal wel gemerkt, maar helaas lukte mij dat zelf niet deze maand, en ondanks dat ik dit ondertussen echt wel gewend ben, heb ik toch flink gebaald dat ik veel leuke sociale uitstapjes heb moeten laten schieten. Niet omdat ik me slecht voelde of lichamelijk veel klachten had, integendeel zelfs, ik zit gelukkig nog steeds in een hele goede flow, maar wel omdat er in alle weekenden veel te veel te kiezen was. Voor mij is slechts één uitstapje per weekend haalbaar maar afgelopen maand stonden er soms wel vijf gepland; verjaardagen, babyshowers, borrels, een concert, een picknick en ga zo maar door. En begrijp me niet verkeerd, ik ben echt onwijs blij dat ik er bij een aantal wel bij heb kunnen zijn en heb daar ontzettend van genoten, maar omdat drie van de vier doordeweekse weken juist weer veel te leeg, saai en eenzaamig waren voelde dit behoorlijk oneerlijk. Echt een contrastmaand dus; te vol in de weekenden en te leeg in de meeste midw

Soms zijn gevoelens, gedachten of gebeurtenissen voor mij te groot, te veelomvattend en te ongrijpbaar om echt goed op te kunnen schrijven, laat staan ze sprekend te verwoorden. Dit is iets waar ik de afgelopen weken steeds tegenaan loop rondom mijn ongewenste kinderloosheid, een thema dat het laatste half jaar weer erg op de voorgrond aanwezig is in zowel mijn hoofd, hart en lijf, en wat ik daardoor graag kwijt zou willen kunnen op ‘papier’. In eerste instantie puur voor mezelf, omdat ik weet dat dit me altijd zo goed helpt en verlicht, maar daarnaast ook zeker om anderen herkenning of een betere begripbodem te bieden. Maar een behoorlijke blogpost schrijven rondom mijn onvervulde kinderwens lukt me al vele weken niet, überhaupt eraan beginnen niet eens, de drempel voelt veel te hoog en wat daarachter ligt veel te overweldigend en complex. Hoe los is dit op zodat ik mijn schreeuwende schrijfkriebels en hart- en hersenspinsels rondom dit onderwerp toch nog lekker kwijt kan? De lat flin

Nog voordat ik echt kon lezen vond ik dit al mega interessant en leuk zoals je ziet, ik  denk dat mijn levendige fantasie, gedetailleerde beelddenkendheid en nieuwsgierigheid daar de sleutel van is, want een boek of verhaal is daar natuurlijk een geweldige basis voor. Wel las ik de ene periode een stuk meer dan de andere, maar een week helemaal niet met mijn neus in een leesboek zitten kwam op welke leeftijd dan ook nauwelijks voor. Behalve in de tijd dat ik echt heel ziek was en de energie en concentratie niet meer had om dit langer dan tien minuten vol te houden. Gelukkig ligt die tijd ondertussen achter me en lees (en luister) ik nu juist weer meer boeken dan ooit. De afgelopen twee maanden maar liefst achttien stuks, en daarom vond ik het weer de hoogste tijd voor een boekenblog waarin ik al mijn gelezen en geluisterde boeken even kort review en een punt geef. Dit doe ik ook bij een aantal nieuw ontdekte podcasts, series en allerlei verschillende producten, dus mocht je nog op zoek