Doorgaan naar hoofdcontent

Genietjes van de maand *•.DECEMBER.•*


Jaja, 2024 is van start hoor, een jaar waarin er voor mij (vanaf februari) ontzettend veel gaat veranderen en dat is naast leuk toch ook wel behoorlijk spannend en stressvol allemaal. Afgelopen maand verdronk ik dan ook vaker dan ooit in alle to do’s, gedachtes en beslissingen rondom mijn verhuizing en hield (+ houd) ik mezelf in combinatie met allerlei andere struggles maar met moeite boven water. Gelukkig brachten diverse genietmomentjes af en toe even wat afleiding en kan ik daar nu nog steeds met een heel warm gevoel op terugblikken. Hierna komen er waarschijnlijk even een tijdje geen nieuwe blogposts meer online, want ondanks dat schrijven heel helend voor me werkt, heb ik daar ook voldoende rust en ruimte in mijn hoofd voor nodig, en die zijn nu beide erg ver te zoeken waardoor deze hobby momenteel meer als een last dan een lust voelt. Eerst maar eens verhuizen, settelen, wennen én overeind blijven… 


  • Sint-en-piet-pret. De maand begon met een hele gezellige pakjesmiddag bij mijn zusje thuis, inclusief persoonlijke videoboodschap van een lief pietje. Vooral mijn neefje en nichtje zijn toen natuurlijk flink verwend maar ik kreeg zelf ook iets erg moois; een door mama Sint zelf gekeramiekt bolvaasje en een glazen kerstboompje met lampjes en bijbehorend waxinelichtje. Ook kwam papa Sint himself een paar dagen later nog eens op bezoek (voordat hij op zijn werk mensen blij mocht maken) en heb ik enorm genoten van de filmpjes daarvan. 


  • Waterwandelingen. Ondanks de vele regenachtige dagen, familie-aangelegenheden en hardnekkige vermoeidheid heb ik in december toch nog vier keer heerlijk kunnen wandelen in het bos, al is moeras eigenlijk een passender woord met dat overvloedige water overal. Na alle vier de wandelingen (drie met mijn begeleidster en één met een beste vriendin) kwam ik terug als een compleet ander mens, weer helemaal ontprikkeld en mentaal opgeladen, héérlijk!


  • Een erg eigen eyecatcher. Een giga groot genietmoment was toen mijn muurschildering met een zeer persoonlijk verhaal (meer hierover lees je in de vorige blogpost) na lang popelend wachten eindelijk werd gemaakt in mijn nieuwe huisje. Drie dagen lang is kunstenaar Yvo daarmee aan de gang geweest en het is zo zo zooo ontzettend gaaf geworden, echt WAUW en vooral ook heel erg Laura. In reallife is het natuurlijk nog veel mooier dan op de foto’s en het filmpje hieronder, maar ze geven zeker een goede indruk. Een paar dagen geleden op de verjaardag van mijn moeder ben nog eens gaan kijken en ook in combinatie met de intussen andere geverfde muren en plafonds, geplaatste binnendeuren en de groene keuken die niet meer verstopt zit staat het prachtig. Blijer dan blij mee! En nu heel benieuwd hoe het er over een maand allemaal uit zal zien…



  • Veertig jaar verliefd. Niet alleen werd mijn moeder afgelopen vrijdag zestig, maar op negen december waren mijn ouders ook nog eens veertig jaar getrouwd, wat een mijlpaal, wat een liefde! Het echte feest komt nog, maar we aten alvast lekker een taartje en gaven als kinderen cadeau dat we over een paar weken gezellig samen een dagje op safari gaan. 


  • Verbindende visite. Op een stormachtige ochtend in een wat eenzame week kreeg ik bezoek van een beste vriendin en haar kleinste spruit, gezellig foto’s bewonderen en heerlijk bijkletsen over van alles en nog wat met een kopje koffie/thee erbij, never gets old! 


  • Kerstkriebels. Alleenstaand zijn en geen eigen gezin hebben kickt er in december toch altijd net even extra hard in merk ik elk jaar weer. Gelukkig heb ik meer dan genoeg liefdevolle plekken waar ik alle feestdagen mee mag vieren, maar dat neemt deze rouwgevoelens natuurlijk niet weg, ze staan hand in hand naast elkaar. Zo ook deze Kerst, want ik heb echt ontzettend genoten om de familie (van mijn moeders kant) weer helemaal compleet bij elkaar te zien en voelen, alle drieëntwintig, dat maakt zelfs bingoën waanzinnig waardevol. 


  • Hieperdepiep hoeraaa. Als klap op deze feestmaandvuurpijl was mijn neefje tweede kerstdag ook nog jarig en werd hij alweer vier jaar, niet te geloven, gewoon een echte kleuter die al naar de basisschool gaat. Het was heel fijn om even op zijn vierde feestje van dit jaar te kunnen zijn en de hele hele heeele trotse tante uit te hangen. Love you lieve Lars! 


  • Amazing afsluiter. Net als in 2022 kwamen op de allerlaatste dag van het jaar één van mijn beste vriendinnen en haar twee meisjes gezellig bij mij knutselen. Dit keer had ik gekozen voor het diamondpainten van ‘unicorn’achtige stickers en dat was een heel groot glittersucces, lekker fröbelen. Ook vond ik het heerlijk om naar al hun verhalen te luisteren en samen giechelgrapjes te maken. Tot slot bouwden de dames nog een hoge toren en bliezen deze met alle kracht weer omver, tijd voor de toren van 2024!



  • Gigantisch groentegeluk. De ultieme onmisbare schakel in deze overspoelende tijd is voor mij dat ik elke dag weer een paar uurtjes op mijn manier kan kokkerellen, me  genietend kan uitleven op allerlei groenten en zo even helemaal kan uitchecken van alles wat er gaande is in de wereld en in mijn hoofd. Dat is al vele jaren zo, maar ik merk de afgelopen maanden sterker dan ooit dat het me echt één op één helpt om de weken door te komen en enigszins mezelf te blijven. Het onderstaande foodfilmpje showt dus niet alleen mijn avondeten van november en december, maar ook mijn (lekkere) lifesavertjes. 


Hopelijk had jij ook genoeg genietjes en gelukjes deze december en ga je nu een prachtig, liefdevol en gezond 2024 tegemoet, dat gun ik je van harte, maak ervan wat je kan! Hier op deze blog komen er dus voorlopig even geen nieuwe schrijfsels meer online, maar vooral in mijn Instagramstories blijf ik wel gewoon regelmatig van alles delen, love dat, dus volg me daar ook gezellig als je dat leuk vindt. Bedankt voor alle leesbezoekjes en reacties in 2023, die betekenden stuk voor stuk echt heel veel voor me, dikke knuffel!


Liefs Laura 



Blogposts van de maand december    


• Genietjes van de maand november 

• Wat heb ik ge-…? - Deel 12; Een greep uit hetgeen ik de laatste tijd gelezen, geluisterd, gekeken, gegeten en gekocht heb, inclusief mijn persoonlijke review en waardering met een punt tussen de 1 en de 10.

• Verhuisblog 10 - Het inkleuren is begonnen; Wederom een goedgevulde update over de bouw van mijn nieuwe mantelzorgwoning, met onder andere het ontwerp- en maakproces van mijn persoonlijke muurschildering, het plaatsen van de keuken en het vormgeven van mijn kastenplan. 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om