Bijna drie jaar geleden, in januari 2021, besloot ik te gaan proberen om een jaar lang geen nieuwe kleding te kopen en om niet langer meer de struisvogel uit te hangen op dit vlak. Ik wist intussen namelijk al een behoorlijke tijd (na veel gelezen, geluisterd, gezien te hebben) heel goed hoe ontzettend milieubelastend, oneerlijk en ‘krom’ de gangbare kledingindustrie is, en als ik echt naar mezelf luisterde voelde het totaal niet goed meer om dat zogenaamd niet te zien. Iets met een betere wereld begint bij jezelf, maar vooral; een beter gevoel begint bij jezelf. En dat het dan de kleine dingen zijn die het (ook) kunnen doen, besefte ik intussen maar al te goed. Nu, bijna drie jaar later, is het bewust minder en vooral tweedehands kleding kopen geen uitdaging, challenge of probeersel meer, maar een natuurlijke en automatische manier van consumeren en van leven, zó fijn, zó passend (qua visie maar ook zeker qua budget), zó Laura. Meer hierover lees je in deze blogpost, met onder andere mijn ervaringen met Vinted, mijn favoriete tweedehands aankopen en hersenspinsels rondom dit onderwerp.
Ik koop (en verkoop) de laatste jaren eigenlijk al mijn kleding via Vinted, vooral omdat regelmatige bezoekjes aan zoiets als kringloopwinkels, rommelmarkten, kilosales en dergelijke voor mij helaas niet echt gemakkelijk mogelijk zijn, iets wat ik regelmatig behoorlijk jammer vind maar aan de andere kant besteed ik de weinige energie die ik maar heb ook veel liever in een bos dan in een drukke winkel, dus Vinted is dan gewoon ideaal voor mij. Het shoppen in deze app gebeurt vaak in vlagen, bijvoorbeeld als het seizoen verandert of ik mijn zinnen op een bepaald kledingstuk dat ik wil proberen gezet heb, dan zet ik specifieke zoekopdrachtjes uit en neus er elke dag wel even rond. Het voelt dan bijna als een soort spelletje, zo goedkoop mogelijk iets leuks vinden, vooral met het bieden/onderhandelen erbij. Maar eerlijk is eerlijk, met vlagen word ik ook helemaal tureluurs van Vinted, want omdat het aanbod is zo inmens groot is vind ik vaak óf veel te veel leuk óf juist helemaal niets. Al met al koop ik dan ook zeker minder dan ik eigenlijk zou willen, ten eerste omdat ik budgettechnisch meestal niet meer dan acht euro voor een kledingstuk wil/kan betalen, mijn gemiddelde ligt zo rond de vijf euro per item denk ik, en omdat ik vaak veel te onzeker ben of iets me zal staan en het binnen die twijfeltijd dan al verkocht is. En ookal lukt het me negen van de tien keer om een miskoop gewoon weer door te verkopen en er iemand anders blij mee te maken, ze geven toch altijd een flinke knauw aan mijn zelfbeeld (die sowieso al niet heel hoog is) merk ik. Máár daar tegenover staat het geweldige gevoel van een succesaankoop, het voor een paar euro iets heel tofs en moois kopen en het daarna met plezier dragen, dat is echt zoveel sterker dan ik me herinner van toen ik vroeger nieuwe kleding uit de winkel kocht. Iemand die dat herkent toevallig? Ik kan Vinted dus zeker iedereen aanraden, voor jong en oud, voor alle soorten kleding en ook voor spullen, voor elk budget, voor je gehele garderobe of voor af en toe een item, voor jezelf of voor cadeaus, daar shoppen kan als je er wat tijd instopt echt heel blijmakend uitpakken, geloof mij maar.
Misschien is het leuk om een aantal van mijn gelukstreffers te delen waarmee ik op de foto sta, items die ik echt voor een prikkie gekocht heb en met erg veel plezier draag, al deze kleding bijvoorbeeld;
De meeste recente topper is de witte/beige wollige herfstjas waar ik maar liefst vier hele euro’s voor betaalde, elke keer als ik deze aan de kapstok zie hangen word ik helemaal happy. Ook mijn donkergroene én okergele/oranje flared broeken draag ik (gecombineerd met van alles) al een hele tijd met erg veel plezier, net zoals mijn roze lentejas en diverse kleurige jumpsuits en jurkjes. Mijn allereerste topper van drieënhalf jaar terug staat er ook tussen, namelijk een groene winterjas van een duur merk, maar heel erg helaas is daar na anderhalf jaar iets verkeerd mee gegaan in de wasmachine, oepsie! En niet op de foto maar Vintedjes waar ik ook bijna dagelijks van geniet zijn bijvoorbeeld mijn groene rugzakje, glazen rietjes, jaderoller, nep uggs pantoffels, sportkleding en diverse sjaals.
Heb ik dan echt álles tweedehands gekocht qua kleding de afgelopen jaren? Nee dat niet hoor, in die drie jaar heb ik een nieuwe bruine winterjas en geweldige sportbh gekregen, en heb ik zelf nieuwe sportschoenen, wandelschoenen en ondergoed gekocht. Ik ben dan ook helemaal niet fel tegen het kopen van nieuwe kleding, zolang het vooral maar goed doordacht is en in het gunstigste geval van een duurzamer merk is. Ik weet ook bijna zeker dat wanneer ik meer budget zou hebben ik dit ook echt wel wat vaker zou doen, ik zie namelijk vaak genoeg héle gave nieuwe kledingstukken voorbij komen die na weken nog steeds in mijn hoofd zitten maar gewoon veel te duur zijn. Confronterend hoe mega veel dat scheelt met mijn Vintedprijsjes, daar kan ik met mijn hoofd af en toe echt niet bij, maar anderzijds maakt dit prijsverschil het me wel heel gemakkelijk om het niet te kopen, want het is gewoon echt no way haalbaar, toch nog een voordeel bij dit nadeel dus, zeker voor een expert in twijfelen zoals ik.
Ook zullen kleding en ik door mijn lage zelfbeeld en uiterlijke onzekerheid nooit beste vriendinnen worden vermoed ik, al zou ik dat wel heel graag willen, want het creatieve en persoonlijke ervan vind ik (vooral bij anderen) echt geweldig en inspirerend. Mede daarom lijkt het me ook heel tof om goed te kunnen naaien met een naaimachine, vooral zodat je je tweedehands kleding echt naar je zin en maat kunt maken, of bijvoorbeeld twee items kunt samenvoegen. Wie weet heb ik ooit nog ruimte om dat een beetje te leren, in dit geval is ‘zeg nooit nooit’ in ieder geval nog wel van toepassing.
Al met al is er na deze drie jaar voor mij echt no way back meer naar alleen maar nieuwe kleding (en fastfashion) kopen, dat past gewoon echt niet meer bij wie ik ben en waar ik voor sta, net zoals dat bijvoorbeeld vlees, zuivel of eieren eten gewoon niet meer klopt in mijn hoofd en goed voelt in mijn hart. En ja, natuurlijk zou ik alles nog veel duurzamer en milieu-, mens-, dier-, en natuurvriendelijker willen (kunnen) doen in mijn leven, maar ik probeer ook te kijken naar wat ik al wél doe en probeer, welke stapjes ik wel kan zetten en binnen mijn mogelijkheden liggen hierin, want een schouderklopje werkt nou eenmaal beter dan een wijzend vingertje, zowel naar jezelf als ook naar anderen toe. Wie weet heb ik je door deze blogpost enthousiast gemaakt om ook (vaker) tweedehands kleding te shoppen, zo ja, hierbij alvast een schouderklopje voor je volgende aankoop dan! :)
Liefs Laura
Ps. Een wat rommeliger schrijfsel is dit merk ik, maar ik móest mijn hoofd vol zorgen gewoon echt even afleiden van het verkiezingsdrama, pffff…
Reacties
Een reactie posten