Doorgaan naar hoofdcontent

Verhuisblog 8; Metamorfose


Normaal plaats ik (naast meermaals per week in mijn Instagramstory’s) hier ongeveer eens per twee maanden een update over de bouw van mijn nieuwe huisje, maar er is nu in één maand tijd al zo ontzettend veel gebeurd en het ziet er alweer zo anders uit dat ik echt niet nog langer wilde wachten. Zo is onder andere alles helemaal gestuct en ligt de vloerverwarming er ook alweer in, wow wow wow! Wat daaraan vooraf ging en welke (moeilijke en makkelijke) keuzes ik verder allemaal gemaakt heb lees en zie je hieronder. (Sorry voor de rommelige opmaak, hij blijft maar iets anders plaatsen dan ik aan de achterkant in elkaar gezet heb en krijg het niet aangepast, grrr…)


Nadat in de vorige verhuisblog het dak erop ging, het riool aangelegd werd en de elektriciteitskabels klaargemaakt zijn, was het tijd voor het plaatsen van de plafondplaten. Daarvoor moesten er eerst vele tussenbalkjes geplaatst worden en zo gingen mijn plafonds binnen een paar dagen van wolkig wit, naar vele vakjes, naar solide stucklaar. 





Intussen ben ik met mijn moeder op pad geweest om een vloer uit te zoeken voor mijn gehele woning behalve de badkamer en wc. In principe had ik hiervoor eikenhouten PVC in mijn hoofd maar toen mijn ouders vertelden dat ze dit ook heel mooi in tegelvorm gezien hadden, was ik daar ook wel erg benieuwd naar, niets duurzamer en praktischer dan tegels natuurlijk, zeker met vloerverwarming en in de keuken. Mij ging het persoonlijk vooral om de look van het eiken, dat deze rustig, zacht en warm zou zijn en niet te grijs, te geel en te druk met nerven, knoesten en voegen, dus als dit er in tegelvorm zou zijn; perfect! En alsof het zo had moeten zijn voldeed één van de ongeveer acht parkettegels die ze hadden bij onze trouwe tegelzaak in Oirschot hier echt precies aan, liefde op het eerste gezicht, echt mega mooi en bizar goed op hout lijkend. Ook was dit meteen het moment om eindelijk de definitieve groentint van de keuken te bepalen, tsjakkaaa, en dat samen luchtte me toch een partij op, ik voelde me daarna helemaal happy en drie kilo lichter. Helaas is realistische foto’s maken van zoiets als kleuren en structuren echt niet te doen, maar met die hieronder krijg je in ieder geval een impressie. 



En toen; dakpannendays! In een weekend werd de ene dag in de stromende regen en de andere dag in de stralende zon hard gewerkt aan het leggen van mijn dakpannen, wat een karwei weer. En later is ook aan de verdere afwerking van het dak al een beetje begonnen. 




De volgende trip van mijn moeder en mij was helemaal naar Uden om het materiaal voor mijn keukenblad uit te zoeken, best spannend zo’n ver uitje maar het ging gelukkig hartstikke goed en was heel gezellig. Ook het uitkiezen ging best vlot, het frisse en tegelijk warme composiet met terrazzolook past heel mooi bij het groen van de keuken, soms lijkt het zelfs een beetje groenig bij te kleuren als je het naast elkaar houdt. Heel blij mee!



Er in de winter warmpjes (of met dit weer juist koeltjes) bijzitten is natuurlijk erg belangrijk en dus heeft mijn vader ook de muurisolatie netjes aangebracht. Iets wat mijn driejarige neefje behoorlijk inspireerde zoals je hieronder bij zijn zandbak ziet. :)



Op Pinterest kwam ik een half jaar geleden al snel de stijl ‘Japandi’ tegen die ik prachtig vind voor in de  badkamer en wc, met als ultieme topper een bepaalde (en behoorlijk prijzige) decortegel. Omdat het tijd was om alle tegels in huis te hebben, ben ik op Marktplaats gaan neuzen of deze specifieke tegel er toevallig in de buurt opstond, want met een kleine badkamer en maximaal anderhalve muur die ik hiermee wil doen zou een restpartij van iemand anders wel eens genoeg kunnen zijn. En geloof het of niet, maar die stonden er dus gewoon op, voor een derde van de prijs! Wel op twee verschillende plekken, de ene helft in de buurt en die heeft mijn vader opgehaald maar voor de andere helft in Flevoland wordt het verhaal nog sterker, want die wilde de verkoper wel komen brengen, hij is namelijk militair en regelmatig op de kazerne in Oirschot te vinden, echt te toevallig (en grappig) toch? En om het helemaal compleet te maken kwam hij de tegels ook nog in een groot legervoertuig brengen samen met twee andere militairen, in tenue en wel. Je maakt wat mee hoor haha. 


Hierop aansluitend heb ik vorige week mijn tegelpakket compleet gemaakt door ook de vloer- en overige wandtegel voor de badkamer en wc uit te zoeken, en dat is een soort betonlookachtige grote beige tegel geworden. Een mooi geheel zo samen hè? 


In verband met soms lange levertijden ben ik ondertussen ook diep in het zoeken van een geschikte en betaalbare hoekbank gedoken, en dat was geen bevredigende klus met een nogal specifiek eisenpakket (en vaak verrotte zoekfuncties) kan ik je wel vertellen. Ik wil namelijk graag een roze hoekbank in een mooie tint, met een soort geweven structuurstof, op pootjes, de hoek links, zo rustig mogelijk qua looks (dus geen vakverdelingen, knopen, dubbele kussens, enzovoort) en met als afmeting rechts tussen de 210 en 222 cm en links rond de 240 cm. Oja, en niet de hoofdprijs en het liefst in een winkel in de buurt zodat ik er naartoe kan… Nou, dan valt 95 procent van alle banken dus meteen al af, sterker nog, uiteindelijk heb ik er na uuuuren online zoeken letterlijk maar eentje kunnen vinden die aan bijna alles voldoet. Dus met mijn begeleidster ben ik toen in de auto naar Nuenen gesprongen om de bank en stof in real life te gaan bekijken en testen, maar helaas, ze hadden hem niet staan, het bleek een bank te zijn die alleen online bestelbaar is. Wel heb ik gelukkig de diverse roze stoffen kunnen bekijken en daar zit zeker een geschikte tussen en een andere bank van hetzelfde merk zat prima, dus dat is allemaal best positief, maar toch vind ik het nogal een drempel om zoveel geld uit te geven aan iets wat je niet echt vooraf getest hebt en niet kunt retouren. Maar aan de andere kant, vooral nu ik dit zo getypt heb, zit er denk ik weinig anders op als ik dichtbij mijn wensen wil blijven. Wat vind jij, doen? Of kun jij toevallig elders nog wel een andere geschikte bank vinden, ik daag je graag uit haha. 



En dan het grootste en moeilijkste karwei van afgelopen maand; alles netjes stucen. Gelukkig had mijn vader hier geweldige vakmensen voor gevonden die in korte tijd flink gebikkeld hebben, eerst de platte plafonds, dan alle muren en tot slot het schuine hoge puntdak. En oh mijn god wat voelde dat overweldigend mooi toen ik er gisteren doorheen liep, echt zo’n grote metamorfose, kippenvel, w-au-w!! 






En nog geen twee dagen later, afgelopen maandag, lag de vloerverwarming er ook alweer in, niet normaal, in een halve dag. En wat blijft dat toch altijd een leuk kunstwerk om te zien hè? 



Zo, nu ben ik weer bij hoor, al wordt as we speak alweer het beton gestort maar dat bewaar ik voor de volgende keer. Nu snap je vast waarom ik niet nog een maand langer wilde wachten met een blogupdate, wat een vooruitgang! Ik heb deze afgelopen turboweken vooral nog meer bewondering en trotsheid voor mijn vader gekregen plus nog warmere en kloppende gevoelens dat ik echt in dit paleisje kom te wonen. (Ja, ook stress en spanning voor de overgang en allerlei andere dingen, maar die verban ik voor nu even uit mijn hoofd). Tot slot nodig ik je nog uit om in het onderstaande filmpje mee te lopen met de ‘rondleiding’ die ik gisteren filmde en zie ik je graag weer terug bij een volgende update. 


Liefs Laura 












Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om