Ik vond het de hoogste tijd voor een bijpraatupdate over de bouw van mijn nieuwe huisje want er is de afgelopen weken weer zo ontzettend veel gebeurd, van hoog boven de grond tot diep onder de grond. Het blijft geweldig om mijn toekomstigste woonplek stap voor stap vorm te zien krijgen, maar eerlijk gezegd vind ik het daarnaast ook vaak erg lastig dat anderen daar zo hard voor moeten werken en ikzelf niets kan doen. Het enige wat ik eigenlijk doe is nadenken over wat ik wil en daarin keuzes maken, niet dat dat me gemakkelijk afgaat (allesbehalve zelfs), maar het zet me wel in een soort geprivilegieerde ‘prinsespositie’, zo voelt het in ieder geval soms, en zo’n kroon op mijn hoofd zit me gewoon helemaal niet lekker. Maar in plaats van me hiertegen te verzetten probeer ik de laatste tijd steeds vaker te accepteren dat ik die kroon nou eenmaal nodig heb, hij never nooit lekker zal gaan zitten én anderen met liefde (plus vanuit hun eigen keuze) zoveel voor me doen. Ik heb er namelijk alleen mezelf mee als ik te lang blijf hangen in het ongemakkelijke en bovenal is het zonde van al het moois dat er gebeurd in mijn prinsessenpaleisje. En dat is veel, hartstikke veel, dat zul je in deze zevende verhuisblog wel weer zien.
In de vorige verhuisblog werd onder andere het mega grote raam geplaatst, speelden mijn tweelingneefjes voor drone en maakten prachtige foto’s, en deelde ik diverse moodboards om alvast een eerste indruk van de inrichting en sfeer te kunnen geven. In de periode daarna is er vooral heel hard verder gemetseld aan de buitenmuren, steen voor steen voor steen, totdat eindelijk de dag kwam dat de allerlaatste steen aan de beurt was en mijn moeder de eer kreeg om deze te leggen. Duimpje omhoog!
Ook werden er nogal indrukwekkende voorbereidingen voor de aanleg van de warmtepomp getroffen, op sommige plekken moest er namelijk maar liefst 85 meter diep de grond in geboord worden, wow! Daarom had ik heel even had een avontuurlijk berglandschap in mijn tuin hihi.
Ik vond het lange tijd erg cool en bijzonder dat wanneer ik in mijn huisje stond ik de lucht nog kon zien, maar was ook altijd al mega benieuwd hoe het zou zijn als het dak erop zou zitten, hoe de ruimtes dan zouden voelen. Nou, daar was het tijd voor hoor, de dakplaten werden gelegd, wat een klus was dat weer.
Toen dit eenmaal gebeurd was kon ik natuurlijk niet wachten om dit met eigen ogen te gaan bekijken, dus 35 graden of niet, op naar de Spoordonkseweg. En oh my god wat een belevenis, zooo ontzettend gaaf om te zien. Dan voel je echt pas hoe hoog het puntplafond en het grote raam eigenlijk zijn en komt het uitzicht nog veel meer tot zijn recht, alsof het een groot verlicht schilderij is, echt fantastisch! Op de foto’s en filmpjes komt het niet zo goed over, vooral qua ruimtegevoel niet, maar het geeft zeker een goede impressie, mooi hè?
Ondertussen ben ik ook druk met het ontwerp van de keuken bezig geweest, deze zal mijn talentvolle broertje (www.woodworkz-interieurbouw.nl) gaan maken en ik heb daardoor nog nooit zo veel met hem aan de telefoon gezeten haha, wat ik echt heel leuk vind trouwens. Over letterlijk alles moest natuurlijk nagedacht en beslist worden, van de apparatuur tot de invulling van de kastjes/lades tot het materiaal en ga zo maar door. Dat vond ik behoorlijk moeilijk (vínd ik behoorlijk moeilijk want een aantal keuzes moet ik nog steeds maken) en bezorgde een hele hoop opgestapelde spanning in mijn lijf. Maar het is gelukt, het ontwerp is af! De keuken krijgt een L-vorm met aan de korte zijde hoge kasten met een (extra hoge) koel-vriescombinatie, grote oven, bovenkastje met planken en een drietal lades. Aan de lange zijde blijft alles laag en komt er een vaatwasser, kookplaat met interne afzuiging, spoelbak bij het raam, een viertal smalle lades, een tweetal brede lades en een diep doorlopend hoekkastje met planken. Verder wordt de keuken greeploos en de kleur groen, maar welke groen precies daar ben ik nog steeds niet helemaal uit, ik heb momenteel nog twee staaltjes / opties over… Ook het aanrechtblad moet ik nog kiezen, maar daarvoor ga ik na de bouwvak naar Uden, op zoek naar een licht, warm en rustig terrazzo, super benieuwd of dat gaat lukken, to be continued.
Ook moest ik op zoek naar kranen voor in de badkamer en wc omdat de wateraansluiting binnenkort gelegd gaat worden. Ik wilde deze graag in de kleur geborsteld messing en dat hebben ze helaas niet bij de gangbare bouwmarkten en dergelijke, maar de hoofdprijs mochten ze ook zeker niet gaan kosten. Dus heb ik vele uren op Internet doorgebracht en uiteindelijk gelukkig een paar mooie én goed geprijsde gevonden, het was nog even spannend hoe de kleur in het echt zou zijn, maar gelukkig was die prachtig. Blij mee! En de twee wastafels en wc-pot zijn ook al gekocht.
Daarna is vooral mijn vader hard aan de slag gegaan met het frezen van de vele leidingen voor alle elektra, het boren van de inbouwdozen, het uitstroken van de plafonds en tot slot het doortrekken van de kabels. Wat een held is het toch! Gelukkig kreeg hij daarbij af en toe hulp van mijn lieve oom en oudoom. Zelf ben ik toen ook weer even op bezoek geweest om het punt van de hanglamp boven de eettafel te bepalen, gelukkig had ik daarvoor een modeltafel en modelzitters tot mijn beschikking en was het zo gepiept. :)
Tot slot hebben ze begin deze week de riolering en waterafvoer aangelegd (welkom terug berglandschap, nu in combinatie met meertjes en rivieren) en ook daarbij pakte mijn neefje weer een glansrol zoals je ziet. Al denk ik dat mijn nichtje eigenlijk ook maar al te graag meer zou willen doen dan alleen maar toekijken.
Liefs Laura
Reacties
Een reactie posten