Hoe was je zomer écht?
Heel eerlijk gezegd was mijn zomer (met name door mijn alle-kanten-in-vliegende lichaam en het aanhoudende hete weer) vaak een kwestie van overleven, doorbikkelen en uitzitten. Iets wat me op zich prima afging hoor, ik ben daar ondertussen goed getraind in, maar leuk is anders, dat snap je. Gelukkig had ik ook genoeg hele fijne en mooie momenten zoals je in mijn genietjes van de maand (juni/juli/augustus) hier al kon lezen, en op die waardevolle geluksmomenten focus ik me dan ook zeker, maar er mag ook gezegd worden dat ik me met vlagen regelmatig verdrietig, verveeld, gefrustreerd, onzeker, angstig, anders, gespannen en eenzaam gevoeld heb. Niet dat ik dit vaak geuit heb, want dat blijf ik moeilijk vinden (zeker als iedereen lekker in de vakantiemodus zit), maar toch, deze gevoelens waren er. Vooral de mate van gespannenheid en onzekerheid namen achteraf gezien echt véél meer plek en energie in dan ik op dat moment doorhad, dat besefte ik pas toen hét hoogtepunt van de zomer voorbij was; de bruiloft van mijn beste vriendin. Ik wist dat ik hier gespannen voor was en dat vooral de onzekerheid of en in welke mate ik erbij zou kunnen zijn me behoorlijk parten speelde, maar dat dit zo extreem en alom aanwezig was deze zomer, voelde ik dus de dagen daarna pas. Mijn hoofd was toen ineens zo ontzettend rustig, stil en leeg, en ik voelde zoveel échte rust, wow. Dat dat gevoel zo lang geleden was en zo onwennig voelde daar schrok ik best wel van en was behoorlijk confronterend, maar aan de andere kant natuurlijk ook heel fijn. Al helemaal in combinatie met het ultieme nagenieten van de bruiloft en dat alles waarop ik realistisch hoopte me uiteindelijk best goed gelukt was, en van hoe mooi, liefdevol, emotioneel en geweldig deze uren waren, echt onvergetelijk, ik kan er voor de honderdste keer zo wéér om huilen. De redding van mijn zomer dus (en dat het ook de ‘kwelling’ van mijn zomer was ben ik gelukkig alweer helemaal vergeten)! Nu op naar een beter bij mij passend en hopelijk ook relaxter en ‘gemakkelijker’ seizoen. Herfst, fijn dat je er weer bent. :)
Hoeveel uur per dag gebruik jij je telefoon ongeveer?
Ojee, durf ik daar wel antwoord op te geven haha, dat zijn er namelijk behoorlijk veel. Maar aangezien mijn telefoon zorgt voor connectie, betrokkenheid en verbinding met anderen, plus voor (grotendeels) waardevol, leuk en energieneutraal vermaak, probeer ik me hier niet te veel voor te schamen. Mijn telefoon is mijn raam naar de (buiten)wereld en naar mijn sociale leven, en oh ja ja, veel liever gebruik ik gewoon elke dag een deur en sta ik er écht middenin, maar dat gaat nou eenmaal niet, die optie is voor mij helaas niet vaak mogelijk. Veruit het grootste deel van de tijd ben ik alleen en thuis, en dit raam, mijn telefoon dus, is mede daardoor onbeschrijfelijk waardevol, onmisbaar zelfs. Keep that in mind please. En natuurlijk zitten er af en toe - net zoals bij bijna iedereen - ook echt wel telefoonmomenten bij die niets meer zijn dan ‘nutteloos’ tijdverdrijf hoor, daar ontkom ook ik niet aan, maar ach, dat is dan maar zo, en daarnaast is tijdverdrijf soms voor mij al een doel op zich. Maar om je (en mezelf) een indruk te geven van mijn telefoongebruik heb ik hieronder een geschatte tijdsindeling per dag en week gemaak, daar heb ik ook ‘schermloos’ gebruik in meegenomen, bijvoorbeeld het luisteren van podcasts. En het korte antwoord op deze vraag is dat ik mijn telefoon dagelijks gemiddeld zo’n zeven á acht uur gebruik (slik). Is dat echt zo uitzonderlijk veel of kom jij stiekem ook wel in de buurt?
Dagelijks
Instagram; 1 uur tot 1,5 uur
YouTube; 0,5 uur tot 1 uur
Podcastsapp of luisterboekapp; 1 uur
Meditatie-app; 1 uur
TikTok; 0,5 uur
Whatsapp en andere chatapps; 0,5 uur tot 1,5 uur
Nieuwsapps; 0,5 uur
Internet’surfen’ divers; 0,5 uur tot 1 uur
Wekelijks
(Video)Bellen; 1 uur tot 3 uur
Vinted; 0,5 tot 1,5 uur
Bloggen/schrijven; 0 tot 5 uur
Administratie; 1 tot 1,5 uur
Boodschappen; 0,5 tot 1 uur
Overig; 1 tot 2 uur
Waarom schrijf je de laatste tijd minder blogposts?
Daar is eigenlijk een heel simpel en beknopt antwoord op te geven, namelijk omdat ik bijna geen inspiratie en daardoor ook veel minder motivatie heb, en ik mezelf (voor de verandering eens) niet wil pushen om elke week iets te móeten schrijven, het blijft tenslotte een soort hobby. Ik heb het afgelopen anderhalf jaar al zoveel onderwerpen en thema’s besproken dat ik nu vaak het gevoel heb dat ik in herhaling val, en dat maakt het schrijven voor mij veel minder leuk. Ook is mijn gemakkelijke schud-uit-de-mouw-schrijfflow en algehele concentratie momenteel niet meer wat het geweest is, waardoor schrijven veel vaker als een obstakel voelt in plaats van een plezierige uitlaatklep. Dit is nu ondertussen al een paar maanden zo en daar baal ik echt enorm van, en al kan ik het wel steeds beter laten rusten, accepteren en loslaten (wat op lange termijn hopelijk helpt), ik mis het vooral ook heel erg. Het gaf me naast plezier ook altijd een bepaalde focus en voldoening, en vooral dat krijg ik op een andere manier niet echt ingevuld nu. Ik hoop dus nog steeds dat het (ooit) terugkomt, of dat ik iets anders waardevols in de plaats vind, maar voor nu struggle ik lekker verder en koester ik de momenten dat een blogpostje schrijven me wel aardig lukt.
Wanneer had / heb ik voor het laatst…
…tranen in mijn ogen?
Dinsdag, toen ik een aantal TikToks zag waarin verschillende meisjes van kleur emotioneel of heel blij werden toen ze de ‘nieuwe’ Ariël (van Disney) zagen.
…de slappe lach?
Echt de slappe lach, ik heb eerlijk gezegd geen idee, langgg geleden.
…een cadeau gekregen?
Er is een bedanktcadeau onderweg, namelijk een nek/schouder-massage-apparaat, heel benieuwd of het echt zo fijn is als de reviews zeggen.
…iets gedaan wat ik nog nooit eerder gedaan had?
Zondag, toen ik voor mijn deur enthousiast en opvallend zwaaide naar een volle voorbijkomende trein (waarin mijn vriendin en haar gezin zaten) haha.
…een plant gekocht?
Oeh, even denken, ik denk dat dat de kneusjesbox (van plantje.nl) was aan het begin van de lente, dus ruim een half jaar geleden alweer. Ik heb daarna nog wel een keer een hangplant gekregen van mijn mama.
…een muziekinstrument bespeeld?
Dat was vorig jaar mei, op mijn basklarinet, toen ik meedeed aan een online-lockdown-samenspeelsessie van mijn (ex-)muziekvereniging.
Dat was ‘em weer voor deze keer. Bedankt voor je leesbezoekje en graag tot de volgende!
Liefs Laura
Reacties
Een reactie posten