Hey hallo, daar ben ik weer! Een maand lang heb ik geen blogposts geschreven, iets wat toch best wel even wennen was na ruim anderhalf jaar elke week (meermaals) posten, zeker in het begin merkte ik dat mijn hoofd automatisch in een soort blogstand bleef hangen en het loslaten niet zomaar ging. Ondanks de weinige inspiratie en dwalende zoektocht die ik qua bloggen al een hele tijd ervaarde, gaf het ‘vakantie’ nemen me nou niet bepaald rust, ik denk dat schrijven daarvoor te nauw aan mijn hart ligt en het te veel met en voor me doet. Gelukkig lag er een ander schrijfprojectje op me te wachten in de vorm van een persoonlijke bruiloft’speech’, dus dat ik hier op mijn (helaas weinige) goede dagen de volle aandacht aan heb kunnen geven heeft in die zin zeker zijn vruchten afgeworpen, het is me namelijk gelukt om een oprechte, liefdevolle, aardig goedlopende en vooral géén ellenlange speech te schrijven waar ik tevreden mee ben en die bij me past. Verder bestond deze zomermaand veel vaker dan me lief was uit het doorkomen en soms doorbikkelen van de dagen, thuis, binnen, ‘opgesloten’, want zowel de hitte als het last hebben van mijn lijf rezen behoorlijk de pan uit, blehh. Maar daar gaat deze rubriek niet over, hierin kijk ik naar de lichtpuntjes van de afgelopen maand, naar wat me gelukkig, blij of dankbaar maakte en me de dagen juist heeft doorgeholpen. Voor mij is het echt onmisbaar om regelmatig bij deze kleine genietjes en gelukjes stil te blijven staan (zowel maandelijks online als dagelijks offline in een boekje) en voor jullie is het hopelijk leuk om te lezen.
- Berefijne belletjes. Als je dus gedoemd bent om heel veel binnen te zitten en bijna iedereen het druk heeft met vakantie vieren, vind ik lekker lange telefoongesprekken met vriendinnen de allerfijnste lichtpuntjes die er zijn, ik knap daar helemaal van op. Ze geven me op een mehh- of blehhdag namelijk net die sociale sparkle of regenboog die ik nodig heb en maken daardoor van een (diepe) onvoldoende altijd een voldoende, zo ook de zes belletjes deze maand, thanks girls, ik had ze nodig.
- Mama. Even een kleine ode aan mijn lieve mama die altijd zonder zeuren voor me klaarstaat en zich daarbij als een kameleon aan mij aanpast. Iets wat deze maand extra vaak nodig was omdat ik mijn lijf heel moeilijk kon peilen en het alle kanten in schoot. Een aantal keer stond mijn mama zelfs al voor mijn deur of waren we een paar minuten ergens naar onderweg of aan het wandelen en bleek het toch niet goed genoeg te gaan. Ze heeft dan helemaal voor ‘niks’ haar planning aan mij aangepast en een klein half uur in de auto gezeten om naar mij toe te komen, maar dat vindt ze allemaal geen probleem, te lief toch? Ik kan daar nog steeds maar moeilijk aan wennen, maar ben er aan de andere kant ook super dankbaar voor. Gelukkig ging het samen wandelen ook twee keer wel ruim drie kwartier goed, en dat voelt dan natuurlijk extra fijn.
- Plantenparty. Degenen die deze maand hier thuis wel helemaal in hun nopjes waren, waren mijn geliefde planten, eigenlijk alle negendertig wel. De nieuwe blaadjes, groeistuipen en groenexplosies vlogen me om de oren en I loved it! Echt iets waar ik oprecht élke dag weer blij van word en heel bewust van geniet, misschien nog wel extra omdat het oorspronkelijk bijna allemaal afgedankte ‘kneusjes’ zijn. Begin deze maand maakte ik het onderstaande filmpje en als ik nu rondkijk is er bij sommige planten alweer zo’n groot verschil, leukleukleuk.
- Walkietalkietime. De boswandelingen met drie verschillende vriendinnen - en gisteren ook nog eentje met mijn ambulant begeleidster - waren zeker weten de geniethoogtepunten van mijn augustus; lekker relaxed buiten kunnen zijn, in de natuur, met heerlijk weer, een oké genoeg lijf en natuurlijk het allerfijnste, -liefste en -leukste gezelschap. Even echt tijd om goed bij te praten en de bijzondere en waardevolle banden met hen goed te voelen, wat maken goede vriendinnen het leven toch mooi. :)
- Vijlen, knippen, lenen & prikken at home. Omdat afspraken buitenshuis met een vaste dag en tijd de laatste tijd nog moeilijker haalbaar voor me zijn dan voorheen, is het mega fijn en verlichtend dat sommige ‘diensten’ ook thuis kunnen en willen komen, iets wat ik afgelopen maand maar weer ervaren heb, vier keer maar liefst. Want zowel de pedicure, bieb, kapper (een gewone, want helaas heb ik na lang zoeken geen nieuwe krullenkapper aan huis kunnen vinden) plus bloedprikker zijn bij mij thuis geweest en daar ben ik echt ontzettend dankbaar voor. En al is het tegelijkertijd ook heel confronterend en pijnlijk omdat het extra zichtbaar maakt hoe beperkt (en anders) ik ben, ik weet ook dat ik op deze manier meestal meer energie en ruimte overhoud voor waardevolle dingen, voor leef- in plaats van overleefdingen, en dat is goud waard.
- Bruiloftbezigheden. Op 2 september trouwt één van mijn beste vriendinnen en heb ik de grote eer om haar getuige te mogen zijn, onbeschrijfelijk bijzonder vind ik dat. En heel erg spannend, dat ook. Ik hoop zo dat ik een goede dag heb en er langer dan anderhalf uur bij kan zijn (plus mijn ‘speech’ kan doen), duimen jullie mee please? Van de voorbereiding heb ik deze maand in ieder geval enorm genoten, zoals van het bedenken en zoeken van een cadeau, de plannen horen en meedenken, het schrijven en schaven aan mijn speech, mijn jurk passend maken en ook zeker van het knutselen van meer dan honderd glazen potjes tot waxinelichthouders en bloemvaasjes. Fijn om ook op deze manier een aandeel te kunnen hebben en te kunnen helpen, ookal zou ik (innerlijk nog steeds een extreme regeljuf) het liefst veel meer hebben willen doen, het is oké zo. Nu op naar morgen, naar dé dag…
- Met zijn vijfjes visjes voeren. Tussen de hittegolven door heb ik giga genoten van een gezellig wandel-loopfiets-speeltuin-uitstapje met mijn kleine grote neefje, zusje (inclusief nichtje in de buik) en mama. Lekker scheuren door het park, klauteren op de klimwand, kletsen, en als hoogtepunt gebiologeerd samen visjes voeren. Genoten met een grote G!
- Good food good mood. Tot slot werd ik natuurlijk ook weer heel blij van al het lekkere eten, vooral van mijn ontbijtjes met het vele op-zijn-best-zijnde-zomerfruit, yummm, maar ook van mijn avondeten waarbij er af en toe heerlijke biologische groenten van het voedselbos in Spoordonk kwamen. Creatief koken blijft voor mij echt een soort reddingsboei, de dagelijkse uurtjes in mijn ‘hoofd-uit-lijf-vergeet-kookbubbel’ houden me namelijk boven water en zorgen voor een positieve vibe en afsluiting van de dag, juist ook als deze flut was. Ik zie in mijn maandelijkse one-second-everyday-foodfilmpjes dan ook niet alleen veel en kleurrijk eten, maar ze geven me ook veel kleurrijke en fijne gevoelens.
Ik vind het ondanks al deze genietjes totaal niet erg dat augustus nu voorbij is, dat de hoogzomerfase voorbij is, en dat de schoolvakantieperiode (bijna) voorbij is; laat september maar komen! Er staan me dan sowieso al twee grote en hele bijzondere gebeurtenissen te wachten; morgen de bruiloft van mijn beste vriendin dus én de geboorte van mijn nichtje, zo spannend, zo benieuwd. Maar ook van de kleine dingen zoals dat de pompoenerie in de buurt weer open gaat, dat het weer kaarsjestijd wordt en dat de kans op dertig graden nihil is, geniet ik nu al met volle teugen. Een september to remember wordt het dus wel voor mij, hopelijk voor jou ook.
Liefs Laura
Reacties
Een reactie posten