Doorgaan naar hoofdcontent

Genietjes van de maand *•.JULI.•*



Laten we deze zomermaand terugkijkend met een roze regenboogglitterbril op onze neus afsluiten, of de genietjes en gelukjes nou voor het oprapen lagen of juist niet, ze waren er sowieso, als je maar goed en bewust op de juiste manier kijkt. In deze maandelijkse rubriek laat ik je traditiegetrouw tien genietjes van mijn afgelopen maand zien en ik hoop van harte dat jij er zelf ook tien kunt noemen, pak anders in augustus vooral die roze regenboogglitterbril er wat vaker bij, dat helpt, trust me, en hij staat je vast ook beeldig.


  • Vrijgezellenfeestbeest. Na ruim twee jaar was het dan eindelijk tijd voor het vrijgezellenfeest van één van mijn allerbeste vriendinnen. Het was vooraf al fijn en waardevol om bij het bedenken en de organisatie betrokken te zijn, maar het feit dat ik na een enorme prutweek er de dag zelf toch nog ruim anderhalf uur bij heb kunnen zijn was dat nog veel meer. Ik was echt heel bang dat het helemaal aan mijn neus voorbij zou moeten gaan, maar gelukkig sloeg precies op het goede moment de slechte week om, halleluja! En al had ik heel erg gerekend en gehoopt op het dubbele qua erbij-kunnen-zijn-tijd (en wringt dat nog steeds), ik probeer nu vooral na te genieten dat ik er überhaupt even bij heb kunnen zijn en dat dat mega fijn was, vooral om mijn vriendinnetje omringt door liefde zo intens te zien stralen en genieten. <3


  • Parelpost. In een behoorlijk donkere-dagen-reeks zat daar ineens een parel van een lichtpuntje in de brievenbus; een vrolijke stickertekening van een heel lief menneke inclusief een kaartje van zijn even lieve mama. Heerlijk hartverwarmend, precies wat ik even nodig had. 


  • Wandeltjes met di papa. Ondanks dat er deze maand weer behoorlijk veel extra lichamelijke klachten, gedoe en geblehhh in tha house waren, lukte het gelukkig ook om af en toe out tha house te gaan voor een wandelingetje. Tweemaal was dit met mijn papa; een opluchtend rondje park na mijn tandartsafspraak en een lekkere zon-door-de-bomen-boswandeling vlak voor die extreem hete (opsluit)dagen, waarbij natuurlijk ook een beroemde en beruchte Hankieselfie gemaakt moest worden. :)



  • Speeltuinfun. Wat heb ik toch al veel profijt gehad van het ‘nieuwe’ beachy peuterspeeltuintje in mijn achtertuinpark, ook afgelopen tijd weer. Ik had er onder andere een gezellige uitzwaaidate met een beste vriendin en haar dochtertje voordat ze drie weken op vakantie gingen en ook met mijn neefje Lars heb ik me er weer goed vermaakt. Hij vond het vooral geweldig dat ik ook een paar keer van de glijbaan ging, en dat vond ik zelf stiekem ook. 


  • Huis te koop én gekocht. Niet ik hoor (obviously), maar mijn ouders hebben afgelopen maand hun huidige huis te koop gezet én een (klus)huis gekocht. Spannend en leuk, een nieuw avontuur, ook voor mij, want ergens in de toekomst zal ik hun buurvrouw gaan worden en dus ein-de-lijk weer in Oirschot kunnen wonen, jippiejajee! Er komt namelijk een mooie losstaande mantelzorgwoning (inclusief eigen tuintje) op het erf te staan die op den duur voor mij is. En ookal duurt dat nog lang, überhaupt een vooruitzicht hebben op een woning in 'my hometown' is al véél meer dan ik de afgelopen jaren gehad heb, dus ik ben mega blij! Wordt vervolgd… (Binnenspieken bij het huidige huis; https://www.funda.nl/koop/oirschot/huis-42896320-lubberstraat-3/)


 

  • Wandeltjes met di mama. Ook met mijn lieve mama heb ik drie keer heerlijk kunnen wandelen deze maand, extra fijn nu er veel vrienden en vriendinnen op vakantie zijn en het daardoor toch altijd een wat eenzamere en stille periode is. Alledrie deze wandelingen waren daarnaast ook telkens na een behoorlijke tijd - soms wel ruim een week - binnen te hebben gezeten door klachten of hitte, dus om daarna weer ontspannen buiten te komen en vooral het in een bos lopen voelt dan zooo onbeschrijfelijk fijn, licht en vrij; love it!


  • Airco. Do I have to say more bij 39 graden?


  • Een jaartje erbij. Omdat de indicatie van mijn ambulante begeleiding afliep had ik vorige week een thuisgesprek met een medewerkster van de WMO-afdeling van de gemeente. Vooraf voelde ik me behoorlijk gespannen, vooral omdat het alwéér een heel nieuw iemand was en het dan altijd maar afwachten is hoe begripvol en empathisch diegene is, iets waar ik helaas meer nare ervaringen mee heb dan goede. Maar het was gelukkig echt een heel fijn en respectvol gesprek (met iemand die merkbaar vijftien jaar ervaring in het vak heeft) en zonder slag of stoot kreeg ik een jaar verlenging, wat een opluchting op alle vlakken zeg. Het is dan misschien maar één uurtje in de week, die hulp en stok achter de deur brengt me wel echt heel veel goeds heb ik gemerkt. 


  • Oom- en tantedag. Op zesentwintig juli was het weer oom- en tantedag en ookal is dit geen alom bekende en gevierde ‘feest’dag, het liet mij even extra stilstaan bij hoe fantastisch het is om (bonus)tante te zijn, hoe enorm deze rol mijn leven verrijkt en hoe diep deze liefde zit. Het is denk ik het enige echt werkende en verzachtende ‘medicijn’ tegen kinderloos moeten zijn, voor mij althans wel, de speciaalheid van (bonus)tante zijn krijgt een heel andere lading als je die van moeder moet missen. Immens dankbaar ben ik dus voor mijn zusje en vriendinnen die me deze liefdesrol gegeven hebben. En binnen twee maanden zal daar nog een nichtje bij gaan komen, kan niet wachten!


  • Altijd een amazing afsluiter. Voor mij is lekker uitgebreid, mindful en creatief koken een onmisbaar genietmoment van echt iedere dag, want door mezelf letterlijk een paar uur van de wereld te koken ontspan ik, kom ik tot mezelf, vergeet ik even alles om me heen en wat er zich in mijn hoofd en lijf afspeelt, heer-lijk! Hoe een dag ook was, mijn gekokkerel (en het opeten) zorgt altijd voor een amazing afsluiter. En traditiegetrouw laat mijn ‘one second everyday’ avondetenpolonaisefilmpje me hier aan het einde van de maand nógmaals even bij stilstaan en van nagenieten, hos je ook even dertig seconden mee?

Hopelijk had jouw juli ook een aantal (of een heleboel) gelukjes en genietjes waar je met een warm, blij of trots gevoel op terug kunt kijken en brengt augustus je minstens het dubbele. Ik ga proberen even een maandje vakantie te nemen van deze blog, ik heb namelijk nog een ander belangrijk schrijfsel dat op me ligt te wachten en waar ik veel liefde in wil stoppen, plus dat na ruim anderhalf jaar even pauze misschien sowieso wel eens goed (en gezond) is. Hopelijk geeft dit me hernieuwde schrijfenergie en -inspiratie, en wellicht brengt het ook wat rust in mijn hoofd, we will see. Voor jou (alvast) een hele fijne relaxte vakantie gewenst mocht deze binnenkort op je wachten of je er nu middenin zitten, geniet ervan!


Liefs Laura 



Blogposts van de maand juli 

  • Genietjes van de maand juni      
  • Wat heb ik ge-…? - Deel 4; Een greep uit hetgeen (aanraders en afraders) ik de laatste tijd gelezen, geluisterd, gezien, gegeten, gekocht en gedaan heb, inclusief mijn persoonlijke waardering met een punt tussen de 1 en de 10. 
  • Vakantie van mijn hoofd; over dweilen met de kraan open, omgaan met de struggle of iets een juist voorgevoel of een onjuiste angstgedachte is, en wennen aan zeven kilo meer. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om