Doorgaan naar hoofdcontent

Wat heb ik ge-….? - Deel 3


In de rubriek ‘Wat heb ik ge-….?’ bespreek ik een kleine greep uit hetgeen ik de afgelopen tijd gelezen, geluisterd, gezien, gegeten, gekocht en gedaan heb, en geef ik dit een punt tussen de 1 en 10. Ook in deze derde editie komen er weer lekker veel diverse dingen voorbij waaronder een aantal absolute aanraders, dus wie weet ook wel eentje waar jij iets aan hebt. 

Wat heb ik ge-….?


-lezen

Het boek ‘Einde van de eenzaamheid’ van Benedict Wells heb ik (voor mijn doen) mega snel uitgelezen, wat een prachtig, indrukwekkend en meeslepend boek is dat zeg, w-au-w, ondanks het zwaardere thema echt ontzettend van genoten. Het verhaal speelt zich af rond Jules, een jongen die samen met zijn nerdy broer Marty en populaire zus Liz wees wordt nadat hun beide ouders omkomen bij een auto-ongeluk. In één klap komt er een einde aan de ogenschijnlijk zorgeloze jeugd van deze drie jonge kinderen en blijf je hen daarna volgen gedurende hun verdere (compleet verschillende) levens. Echt een dikke aanrader! Punt: 9,5. 

Een voor mij wat moeilijker door te komen boek was ‘Het onzichtbare leven van Addie la Rue’, maar omdat ik toch telkens heel nieuwsgierig bleef naar de wendingen en afloop van dit nogal unieke verhaal heb ik het niet weggelegd. In het boek wordt Adeline la Rue tegen haar zin uitgehuwelijkt en smeekt ze om een leven in vrijheid, haar wens gaat in vervulling maar wel tegen een vreselijke prijs; ze zal eeuwig leven en is gedoemd te worden vergeten door iedereen die ze ontmoet. Ontheemd en eenzaam begint Addie aan een betoverend avontuur doorheen eeuwen en continenten en leert overal op creatieve wijze overleven. Maar wanneer er na driehonderd jaar ineens iemand is die haar wél herkent staat haar leven pas echt op zijn kop. Alhoewel dit boek totaal niet binnen mijn favoriete genres valt, krijgt het zeker geen onvoldoende, want daar is het toch echt te bijzonder en onvergetelijk voor. Punt: 6,5

Een lekker vlot te lezen tussendoor-boek was ‘Zomervacht’ van Jaap Robben, wat gaat over tiener Brian die met zijn vader in een caravan woont en in de zomervakantie hun zwaar gehandicapte broer Lucien voor een paar weken in huis halen. Omdat dit voor zijn vader vooral voor de vergoeding die daar tegenover staat gedaan wordt, komt de verzorging van Lucien bijna helemaal op de schouders van de jonge Brian terecht. Hoe dit verloopt en wat ze meemaken is erg mooi, ontroerend en soms ook grappig om te lezen, ik snap dan ook wel dat dit boek tegenwoordig op veel leeslijsten staat. Punt: 7,5. 

Het boek wat ik deze week nog uitgelezen heb is ‘De heks van Limbricht’ van Susan Smit, hiervoor heb ik best een tijdje op de wachtlijst van de bibliotheek moeten staan wat me extra nieuwsgierig gemaakt had of het echt zo mooi zou zijn, maar dat was het absoluut, wat een verhaal zeg! Zeker omdat het ooit waargebeurd is liet het me maar niet los en bezorgde het me meermaals kippenvel en ontroering, maar ook genot door de prachtige manier van schrijven. Het verhaal gaat over Entgen Luijten die haar hele leven gewend is om haar eigen weg te gaan, zowel in familiekwesties, in zakendoen als in de liefde. Ze wordt daarin geleid door een grote kennis van de natuur die ze ook regelmatig gebruikt om haar dorpsgenoten te helpen, maar dan wordt ze vanwege een paar ongelukkige voorvallen beschuldigd van hekserij en opgesloten in de gevangenis, met alle hartverscheurende gevolgen van dien. Punt: 8,5.


-luisterd

Een podcast die ik sinds de start (eind februari) heel trouw elke week beluister is ‘Tussen dertig en doodgaan’ van Tatjana Almuli en Malou Holshuijsen. Alle soorten en maten van dertigersdilemma’s en -thema’s komen er heel open voorbij, bomvol humor en luchtigheid maar op zijn tijd ook juist erg serieus en diepgaand. Het is heerlijk en soms zelfs eenzaamheidverminderend om naar te luisteren en ondanks dat hun levens en karakters compleet anders zijn dan die van mij, voelt het toch alsof ik gezellig in gesprek ben met goede vriendinnen. Punt: 8.

Al jaren rust ik elke middag op bed en doe dan een vorm van meditatie via de app Insight Timer. Wat voor soort meditaties ik beluister verschilt per periode, want ik ga door fases (van meestal een aantal maanden) waarin steeds iets anders op dat moment het beste werkt en het fijnste voelt. Na mijn fijne yoga nidra-fase zit ik nu al een tijdje in de fase van slaapmeditaties van Loes van Dokkum afgewisseld met slaapmuziek (in combinatie met zelf vrij mediteren) van Chris Collins. Ook met mijn doelen om te ontspannen, te ontprikkelen, op te laden en mijn hoofd ‘leeg’ te maken in plaats van in slaap vallen zijn deze twee meditatievormen voor mij nu erg helpend en onmisbaar op een dag. Punt: 8,5. 




-zien

Na het horen en lezen vele lovende recensies ben ik met hoge verwachtingen begonnen met kijken naar het eerste seizoen van ‘Euphoria’ op HBOMAX, een lhbtq-dramaserie over verschillende middelbare scholieren en hun ervaringen met seks, drugs, liefde en vriendschap. Ik vond het een hele mooie, pure, ‘belangrijke’ en bijblijvende serie die ik qua thematiek graag had willen zien toen ik zelf nog tiener was. Meteen erachteraan het tweede seizoen ook kijken vond ik alleen op de één of andere manier een beetje teveel van het goede, dus die heb ik nog tegoed. Punt: 8. 

De serie ‘I may destroy you’ waarin vele vormen van seksueel grensoverschrijdend gedrag (en racisme/seksisme) aan bod komen heb ik ook met veel plezier gekeken. Wat een goede en indrukwekkende serie ook weer zeg, licht en luchtig maar toch heel realistisch en vooral uniek in beeld gebracht, chapeau voor de makers. Punt: 7,5. 

Qua tv wil ik ‘De Mol België’ er even uitpikken want dat is me dit jaar het seizoen wel zeg, wat een berg verrassende wendingen! Een mol die opstapt en dus een nieuwe mol, twee kandidaten die door een ongeval moeten stoppen, een herkansing voor een oude kandidaat, een duo-executie en ga zo maar door. Dit alles maakte het tiende seizoen wat rommelig en vol maar zeker niet minder leuk, vooral heel anders. De opdrachten waren zoals elk jaar wel echt weer helemaal geweldig, zo mega creatief en inventief (Nederland eat your heart out) en ook de groep was weer heel leuk en divers, dit zijn voor mij de twee dingen die het tot een top tv-programma maken, misschien zelfs wel de allerleukste die er is. Punt (voor dit seizoen): 8,5. 

Op YouTube volg ik Sofie Rozendaal nu al zo’n zeven jaar, een leeftijdsgenoot met bizar veel overeenkomsten met mij, wat voor veel fijne herkenning en het gevoel van een ‘warme band’ zorgt. Ze maakt vooral erg mooie persoonlijke en vaak taboedoorbrekende docuseries over haar leven, op dit moment loopt de (vervolg)serie ‘Liefde, seks en Soof’ waarin ze heel open diverse thema’s van vijf jaar geleden als single vergelijkt met nu in een relatie. Volgtip! Punt (voor het hele kanaal): 9,5. 




-geten

Ook de laatste tijd heb ik weer veel verschillende nieuwe dingen gegeten, geproefd en geprobeerd, zeker qua plantaardige vlees/vis/kaas/melk/enz-opvolgers stopt het nieuwe aanbod maar niet, what a time to be alive! ;) Voor deze rubriek pik ik er even twee dingen uit waarvan ik denk dat dit algemeen wel lekker gevonden zal worden maar wellicht nog niet ontdekt is. Als eerste zijn dat de oesterzwamburgers van GRO, die naar mijn mening echt niet te vergelijken zijn met andere paddenstoelenburgers, super rijk van smaak, zowel crunchy als ‘sappig’ en overal wel mee te combineren. Een feestje op je bord en vooral in je mond. Punt: 8. 

Het merk Quorn heeft vegan salades uitgebracht waarvan ik nu twee varianten geprobeerd heb; kip-curry en ham. De kip-curry vond ik mwah, wel oké maar voor mijn smaak te flauw en te grote stukken ‘kip’ erin. De hamvariant vond ik daarentegen echt mega lekker, en dat is grappig genoeg vooral omdat het totaal niet naar ham smaakt maar het me erg doet denken aan de romige tonijnsalade (van de slager) die ik als tiener graag at. Vooral de combinatie met geroosterde pompoen of als dip voor uichips is hemels. Yummy! Punten: kip-curry 6 / ham 8,5. 




-kocht

De laatste tijd heb ik weer heel wat kleding gekocht (en verkocht) via Vinted, helaas was niet alles qua pasvorm een even groot succes maar gelukkig kon ik het meeste dan heel gemakkelijk en snel gewoon weer doorverkopen. Één van de items die ik wel gehouden heb en waar ik super blij mee ben, ook qua prijs, is een prachtige lange jurk van het merk Rinascimento, die ik wil dragen op de bruiloft van een beste vriendin, echt een schot in de roos. Volhouden met zoeken naar iets specifieks helpt dus zeker, maar je moet wel echt veel geduld hebben. Ook ben ik blij dat ik via Vinted nog twee potjes van mijn favoriete dagcrème en nachtmasker van Payot heb kunnen bemachtigen die helaas uit het assortiment zijn. Love Vinted! Punten: jurk 9 / crèmes 9.

Dé aankoop van de laatste tijd, nouja van het hele jaar, is een nieuwe oven, een professionele horeca-oven nog wel. Hiervoor had ik al vijfenhalf jaar een oud Zanussi gasfornuis die ik destijds via Marktplaats op de kop getikt had, maar die van de één op andere dag ineens alle stoppen liet springen wanneer ik hem gebruikte. Paniek! Omdat ik (weer) een grote oven wilde, over wilde gaan op inductie en absoluut geen vierduizend euro kan betalen voor een fornuis waar dit beide inzit, moest ik wat creatievers gaan denken. Uiteindelijk was een hetelucht-horeca-oven met losse inductieplaat (en een door mijn vader zelfgemaakte ombouw) de beste oplossing op alle vlakken. Hiervoor moest wel het hele elektriciteitsnetwerk omgelegd worden maar dat is gelukkig gelukt. Ik heb de oven nu een kleine week in gebruik en het is ge-wel-dig, ik kan er wel van dansen zo heerlijk is het om ermee te werken. Alles is vooral zooo snel klaar, niet normaal, zelfs als er vier volle roosters tegelijk in staan, ik weet steeds niet wat me overkomt hihi. Mijn nieuwe liefde! Punt: 9,5. 

De rugkussens van mijn balkonsetje waren al een paar jaar behoorlijk aan vervanging toe, maar met tussenoplossingen sleepte ik er elke keer toch nog een jaartje uit. Nu zag ik een paar weken terug per toeval voor een zéér zacht prijsje palletkussens in het krantje van de Action staan. Die heb ik mijn lieve mama toen meteen vier laten halen en ze passen echt mega goed, zelfs gewoon bijna perfect. Ook de kwaliteit en degelijkheid is boven verwachting goed, dus op de wat te donkere/saaie kleur na (die ik bij keuze niet gekozen zou hebben), ben ik er echt heel erg blij mee. Punt: 7,5. 




-daan

De afgelopen weken ben ik twee keer naar een verjaardagsfeestje ‘verderweg’ geweest en naar een uitreiking van een koninklijke onderscheiding (zie eerdere blogpost) waarbij ik mijn eigen veilige tijdsstructuur en andere houvast behoorlijk los moest laten. Dit vond ik alledrie de keren vooraf erg spannend en ik was bang dat het me niet (helemaal) zou lukken, maar dat was niet het geval, ik heb het GEdaan, het is GElukt, en daar heb ik GEweldig van GEnoten. Punt: 9.

Verder heb ik vooral veel gewandeld in de natuur, en dat is voor alle zintuigen in deze tijd van het jaar echt één grote verwennerij. No more words needed; gaan! Punt; 10. 

Voor de na het uitreikmoment van mijn vaders lintje had ik (op de gok) kleine persoonlijke fotocakejes besteld bij de Hema, en dit pakte echt zo boven verwachting goed uit dat ik het hier ook even wil noemen. Het was super gemakkelijk (en leuk) om ze online te ontwerpen, zijn goed betaalbaar en als ik iedereen mag geloven waren ze nog mega lekker en smeuïg ook. Echt een aanrader voor welk feestje of viering dan ook. Punt; 8,5. 



Dit was mijn ge-…lijstje weer voor deze keer, bedankt voor je (trouwe) leesbezoekje en mocht je een tip hebben voor één van deze categorieën, laat het me dan zeker even weten. En als jij iets bovenstaands ook ge-… hebt, vind ik het het super leuk om jouw mening/ervaring/punt ook te lezen. :) 


Liefs Laura




Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om