Genietjes van de maand *•.MEI.•*

Nou, de meimaand is voorbij hoor, en míjn maand was het echt totaal niet, maar dat heb je vast wel meegekregen als je me hier een beetje volgt. Gelukkig lijkt het nu wel weer langzaam de goede kant op te gaan, maar vooral de middelste twee weken waren behoorlijk pittig. Veel ‘grote’ genietjes (die leuk zijn om over te schrijven) heb ik deze maand dan ook niet gehad, waardoor ik deze keer blijf steken bij acht in plaats van tien ‘genietjes van de maand’. Aan de ene kant baal ik daar enorm van, meestal heb ik zelfs moeite met uitkiezen, maar aan de andere kant vind ik het ook helemaal oké, het is wat het is, en koester ik ze daardoor alleen nog maar meer. Plus dat het me gelukkig los van deze acht blogwaardige genietmomenten ook gewoon bleef lukken om elke dag een aantal klein-maar-fijne genietjes en gelukjes te zien en voelen, zoals bijvoorbeeld een zingende merel op mijn balkon, een good hair day, nieuwe blaadjes aan mijn planten, grappige foto’s en filmpjes van mijn neefje en andere kindjes, fris gewassen ramen, een mooie documentaire, toffe Vintedkoopjes, heerlijke vers gestoken asperges en ga zo maar door. Veel hoge genietgolven waren er dan wel niet deze maand, maar daardoor waardeerde ik het gekabbel des te meer. Toch hoop ik heel erg dat juni me wat meer gejubel mag brengen, want daar heb ik toch echt wel weer zin in. Maar eerst blik ik hieronder nog even terug op de hoogtepunten van mei, lees je mee?

• Vijf very verrukkelijke wandelingen. In de eerste anderhalve week van deze maand heb ik toch nog maar liefst vijf keer kunnen wandelen; drie keer met mijn moeder, één keer met mijn vader + moeder, en één keer met mijn ambulant begeleidster. Niet heel ver, maar wel verrekkus genietend van het in de natuur zijn, van het heerlijke lentezonnetje, blauwe luchten, perfecte temperaturen, zingende vogeltjes en de ultragroene en bloeiende omgeving. Het bos, de natuur, verveelt me nooit en stelt me (zoals mijn lijf en de maatschappij dat soms wel doen) nooit teleur. 

• Oh oh oh wat een oven! Zoals je wellicht wel hebt gelezen in mijn driedubbel-pech-blogpost heeft het me qua keukenapparatuur een tijdje totaal niet meegezeten, wat een gedoe was dat zeg, maar gelukkig (met een grote G) is dat nu héél anders. Echt een feestje en verademing is koken nu voor mij, wauw, en dat komt vooral door mijn nieuwe oven, wat een ding! Vooral in het begin wist ik soms gewoon niet wat me overkwam haha, zooo snel klaar, wat een contrast met het oude derdehands besje wat ik had, niet normaal. Maar ook een sterkere keukenmachine die weer ultra scherpe mesjes heeft, een kookplaat die letterlijk in tien seconde schoon is en een koelvriescombinatie zonder centimeters dik ijs en die wel gewoon vier graden wordt is genieten geblazen. Dit alles heeft koken nóg veel leuker, fijner en ontspannener voor me gemaakt; driedubbel heerlijk! 

• Blij en vrij op de kinderboerderij. Een kort bezoekje aan de plaatselijke kinderboerderij met mijn neefje en moeder voelde voor mij op dat moment echt als een bevrijding, als Rapunzel die weer even uit haar toren was. Ik zat ondertussen namelijk alweer aardig lang binnen en om dan even zonder zorgen en gefocust op lieve Lars buiten te zijn deed me echt ontzettend goed, op alle vlakken. Dus Lars, gaan we snel weer buiten op avontuur samen?

• Belletjes en appjes. Toen in de middenfase van deze maand mijn lichamelijke klachten, vermoeidheid en angst zo allesoverheersend en extreem waren dat zelfs het oud papier buiten zetten niet ging (zie vorige blogpost), waren de lange telefoon- en appgesprekken met vriendinnen echt de lichtpuntjes van mijn dagen. Zowel de gesprekken met mijn al jarenlange beste vriendinnen als met lotgenoten vanuit de Eikenboomkliniek waren zo waardevol, hartverwarmend en helpend, ze lieten me elke keer even een heel stuk beter (en verbonden) voelen. Dankjulliewel lieverds, love you a lot!

• Laura has left the building! Na acht lange dagen geen stap buiten te hebben gezet lukte me dit vandaag precies een week geleden gelukkig wel weer, samen met mijn ambulant begeleidster heb ik drie kleine rondjes door mijn achtertuinpark gelopen en dat voelde onbeschrijflijk fijn, vrij en hoopvol. En dat dit écht het omslagpunt betekende ervaarde ik twee dagen later met Hemelvaart, toen een half uur wandelen met pap en mam wat verder van huis ook redelijk ontspannen lukte; jiehaaa! 

• Balkonontbijtjes, -leesjes en -schrijfjes. Gelukkig was het deze maand eindelijk warm genoeg om lekker vaak op mijn (schaduw)balkon te kunnen zitten, zo kon ik ook op de vele slechte dagen toch nog ontspannen wat buitenlucht opsnuiven. Vooral van mijn balkontbijtjes genoot ik enorm - lekker met verse aardbeien van de boer en het vele andere steeds beter smakende zomerfruit - maar ook lezen, schrijven, borduren, vlogjes kijken en bezoek ontvangen is op mijn balkon extra relaxed en fijn. 

• Borrel in het bos. Afgelopen zondag stond er weer een gezellige borrel gepland met mijn vriendengroep, maar aangezien dit op twintig minuten rijden van mijn huis was voelde de stap om dit te ondernemen voor mij nog veel te groot, zowel qua energie als qua angst, een beetje alsof ik naar Oostenrijk moest in plaats van Oisterwijk. Dat het naar buiten gaan nu weer redelijk goed gaat hangt wel nog echt aan een heel dun draadje, en die wil ik in deze herstartfase liever niet meteen al breken. Maar om toch nog een soort vriendenuitje te hebben die dag, vroeg ik of een beste vriendin (uit die vriendengroep) in ochtend met me wilde wandelen en een soort borrel in het bos wilde doen, en dat wilde ze heel graag. Precies tussen de buien door en zelfs in de zon hebben we heerlijk veertig(!) minuten gewandeld en voelde ik me net zo uitgelaten en blij als tijdens onze allereerste boswandeling vijftien jaar geleden hihi…

• Mijn dagelijkse redding. Voor mij is lekker uitgebreid, mindful en creatief koken een onmisbaar moment van echt iedere dag, want door mezelf letterlijk een paar uur van de wereld te koken ontspan ik, kom ik tot mezelf, vergeet ik even alles om me heen en wat er zich in mijn hoofd en lijf afspeelt, iets wat ik deze maand harder nodig had dan ooit. Alle uurtjes in deze overheerlijke kookbubbel hielden me letterlijk op de been en zorgde voor een positieve vibe en afsluiting van de dag, hoe flut deze ook was. En als kers op de taart zorgt mijn traditionele avondetenpolonaise-filmpje hier vandaag wederom voor, het lijkt voor de meeste mensen vast gewoon een rijtje avondmaaltijden, maar voor mij is het (vooral deze maand) zóveel meer. 

Hoe was jouw meimaand? Mehhh, matig of magnifiek? Ik hoop natuurlijk dat laatste, maar mocht dit net als bij mij niet zo zijn, pak er dan even een roze bril, verrekijker of vergrootglas bij en blik er daardoorheen alsnog even op terug, dat doet je vast goed, mij in ieder geval wel. En dan nu met gierende banden op naar een jubelende juni!

Liefs Laura  

Blogposts van de maand mei 

• Genietjes van de maand april      
• Wat heb ik ge-…? - Deel 3; Een greep uit hetgeen (aanraders en afraders) ik de laatste tijd gelezen, geluisterd, gezien, gegeten, gekocht en gedaan heb, inclusief mijn persoonlijke waardering met een punt tussen de 1 en de 10. 
• Dagboekdroedel: van de leg door driedubbel pech; Over waarom ik een behoorlijk tijdje compleet van de leg was door pech in mijn keuken. 
• Vragen(v)uurtje 11.0; Wat mis je het allermeest aan je leven van voordat je ziek werd en wat is eigenlijk wel prima zo? Wat had je nu waarschijnlijk nog (lang) niet geleerd als je leven niet zo drastisch veranderd was? Hoe voelt het om terug te denken aan vroeger? Doe je dat vaak? Wat zijn een aantal gouden herinneringen voor jou van voor én tijdens je ziekzijn? Alle antwoorden op deze toen-versus-nu-vragen vind je in mijn elfde vragen(v)uurtje. 
• Expeditie vuilniszak; Over hoe iets relatief kleins als het vuilnis buiten zetten door toegenomen angst ineens weer een giga grote (tweeënhalf uur durende) expeditie voor me was en hoe het is om met een altijd aanwezig angstmonster te leven.