Doorgaan naar hoofdcontent

Genietjes van de maand *•.APRIL.•*


En toen was april ineens alweer voorbij, wat ging dat snel zeg, vooral de tweede helft voelde aan alsof het maar een midweekje was, heb jij dat ook? Op een stroeve start na was deze lentemaand verder voor mij vooral erg fijn en goedgevuld met waardevolle sociale momenten, zelfs met twee mega speciale die je doorgaans maar zeer zelden mag meemaken in je leven. Deze twee geniettoppers spannen samen de aprilkroon, maar ook van de andere acht die ik hieronder beschrijf geniet ik nog steeds enorm na. Naast dat het zonnetje deze maand buiten heel vaak stralend en verwarmend scheen, was dit dus binnenin mij ook zeer zeker het geval, iets wat je bij het lezen van deze blogpost waarschijnlijk wel zult voelen. 

  • Op bezoek bij tante Laura. In de eerste druilerige week van april werd ik verwend met maar liefst twee bezoekjes van mijn neefje Lars, de ene keer samen met mijn zusje en de andere keer met mijn moeder. Zo mega leuk om zijn nieuwe ontwikkelingen op allerlei vlakken te zien en lekker samen te lezen, spelen, dansen, ‘kletsen’ en lachen. Love you a lot Lars!


  • Bere-bevorderlijke begeleiding. Sinds januari krijg ik ongeveer drie keer per maand ambulante woonbegeleiding aan huis vanuit GGZe De Boei en dit is altijd zo ontzettend fijn, vooral omdat ik helemaal zelf aan kan geven wat we gaan doen en waar ik op dat moment hulp bij kan gebruiken. Ook deze maand heeft dit me weer zoveel goeds gebracht, zo was bijvoorbeeld onze lusjeswandeling vanaf mijn huis weer de eerste geslaagde en ontspannen wandeling sinds langere tijd en was samen met haar gaan bloedprikken erg drempelverlagend en zelfs hartstikke gezellig. Ik hoop dan ook echt dat deze ondersteuning verlengd mag worden met minstens nog een half jaar, want ookal zijn het ogenschijnlijk maar kleine dingen die ze doet, voor mij betekenen ze mega veel. 

  • Omdraaidag met een lach. Zoals je wellicht gelezen hebt in mijn eerste dagboekdroedelpost zat ik een behoorlijk tijdje in een neerwaartse spiraal, ik was mezelf, mijn lijf en mijn leven door alle zwarigheid en narigheid even helemaal beu en had totaal geen zin en motivatie om as usual heel hard mijn best te doen om mijn hoofd boven water te houden, en dus ging ik kopje onder. Tot de langverwachte omdraaidag deze maand, de dag waarop de spiraal eindelijk weer wel omhoog ging en ik met een oude muziekvriendin (met wie ik nog steeds trouw een paar keer per jaar afspreek) in het bos van zonnig bankje naar zonnig bankje wandelde en ik me zooo licht, blij, ontspannen en mezelf voelde. Vervolgens had ik ook nog een heerlijk telefoongesprek van bijna een uur met mijn beste (en lang niet echt goed gesproken) vriendin waar ik nóg verder van oplaadde en opbloeide. Deze cocktail van verbinding en vrijheid was precies waar ik naar snakte en heeft het zonnetje in mij weer wat meer wakker geschud. 


  • Zoeken, zoeken, zoeken. De week voor Pasen had ik twee paaseitjes-zoekochtenden georganiseerd in mijn achtertuinpark, eerst voor neefje Lars en later in de week nog een keer voor nichtjes Irene en Madeleine (de dochtertjes van mijn beste vriendin). Een nieuwe jaarlijkse tante-Laura-traditie is weer geboren wat mij betreft, want ik heb beide keren echt zo ontzettend genoten en voelde me een ultiem blij ei. 


  • Said yesss to a dress. Voor de bruiloft van één van mijn beste vriendinnen (waar ik getuige van mag zijn!) was ik via Vinted al een tijdje op zoek naar de ‘perfecte’ betaalbare jurk. Een behoorlijke speld-in-een-hooiberg-speurtocht kan ik je vertellen, ik dacht dan ook echt dat dit maanden zou duren of zelfs helemaal niet zou lukken, maar ik heb hem gewoon al gevonden, yesss! En dat voor maar twintig euro inclusief verzenden vanuit Italië. Het enige hobbeltje is dat hij door mijn oma nog aangepast moet worden op de rug, de rits kan daar namelijk no way helemaal dicht en dus wordt er een open rugmodel van gemaakt, iets wat ik eigenlijk zelfs nog mooier vind ook. Mega blij mee dus! Ik heb alleen nog niet echt een goede foto, alleen deze twee van de eerste keer passen, maar die volgen in september natuurlijk sowieso nog, zin in!


  • Zomervakantievibes. Tweede Paasdag in de grote en zonovergoten groenwordende tuin van mijn ouders waande ik me echt even op (zomer)vakantie, heer-lijk! Zo ontzettend genoten van de gezelligheid, relaxedheid, het buiten zijn en natuurlijk ook van het paaseitjes zoeken met Lars. En deze vakantiedag afsluiten met een flinke portie (die ochtend vers gestoken) aspergecurry maakte het feestje helemaal compleet.


  • Lovely lentewandelingen. Ook deze maand heb ik weer zes waardevolle wandelingen kunnen maken; eentje met mijn moeder, eentje met mijn vader, twee met mijn ambulant begeleidster en twee met vriendinnen. Echt een lust voor alle zintuigen om in deze prachtige tijd van het jaar in de natuur te wandelen, in dat opzicht kan ik er geen genoeg van krijgen en ben ik er het liefste elke dag even. Één van deze wandelingen, die met een beste vriendin, wil ik er even uitlichten, want naast dat het weer om door een ringetje te halen was, we hele open en gezellige gesprekken voerden, ik me goed voelde en drie kwartier wandelen me prima lukte, kreeg ik ook nog zomaar een persoonlijk cadeaupakketje van haar, zooo lief. 


  • Mijn wens wordt vervuld. Ik… krijg… een…  poeffff… nichtje!!! Waaahh! Natuurlijk was een neefje net zo fantastisch geweest, maar dat ik nu ook nog een nichtje (van mijn zusje) in mijn leven mag verwelkomen vind ik gevoelsmatig toch wel echt hééél bijzonder en mooi, zo bijzonder dat ik geen passende woorden heb om uit te kunnen leggen waarom, maar dat ik nu al overloop van liefde, geluk, rijkdom en dankbaarheid is zeker. Op naar september, can’t wait to meet you little one.


  • Een lintje voor papa! Nog een geweldig hoogtepunt deze maand was uiteraard de dag waarop mijn vader een koninklijke onderscheiding opgespeld kreeg, een op en top genietdag waarover je in mijn vorige blogpost uitgebreid hebt kunnen lezen. Niet alleen de dag zelf was ontzettend mooi en waardevol, maar ook het hele aanvraagproces wat eraan voorafging, dat ik dit beide met heel veel liefde heb mogen regelen en meemaken zal ik nooit meer vergeten. Net zoals het compleet overrompelde en daarna stralende gezicht van mijn vader die dag. :)


  • Verjaardagsafsluiter. Gisteren sloot ik deze mooie maand af met een uitje naar Eindhoven om daar gezellig de verjaardag van een beste vriendin te vieren. Héél fijn om daar na vier jaar weer bij te kunnen zijn!


  • Avondeten(polonaise). Voor mij is elke dag lekker uitgebreid, mindful en creatief koken echt een onmisbaar moment, want door mezelf letterlijk een paar uur van de wereld te koken ontspan ik, kom ik tot mezelf, vergeet ik even alles om me heen en wat er zich in mijn hoofd en lijf afspeelt, niets anders krijgt dit binnenshuis zo goed voor elkaar. Hos dus weer lekker mee in het onderstaande ‘one second everyday’-filmpje waarin mijn avondeten van april in polonaise voorbij komt. 


Dit waren mijn tien gelukjes en genietjes weer voor deze keer, ik blijf het echt enorm fijn en leuk vinden om hier (naast dagelijks in mijn journal) ook op deze manier even aandacht aan te geven en alles typend nog eens te kunnen herbeleven. Hopelijk kun jij ook zo’n genietrijtje maken van april of van afgelopen week als je er even de tijd voor neemt, echt de moeite waard, geloof me. Voor nu in ieder geval een machtig mooie magnifieke maand mei gewenst! 


Liefs Laura 


 

Blogposts van de maand april    

  • Genietjes van de maand maart      
  • Kwellende kwestie; Over mijn struggles met mijn lege inspiratie-emmer voor deze blog na drie jaar online schrijven, wat nu?
  • Dagboekdroedel 1; Een nieuwe rubriek waarin kleinere hart- en hersenspinsels die op dat moment in mij ronddwalen centraal staan. Deze eerste ‘aflevering’ droedel ik wat over mijn een tijdje toegelaten neerwaartse spiraal en over de twee heerlijke dagen daarna waarin ik intens genoten heb van het langverwachte omdraaipunt.
  • Vragen(v)uurtje 10.0; Hoe uit jouw dwangmatig handelen zich en heb je daar veel last van? Hoe is het om altijd zoveel alleen thuis te zijn? Wat zou je doen als een week alles mogelijk was? Welk verhaal vertellen je vrienden altijd over jou? De antwoorden op onder andere deze vragen vind je in mijn tiende vragen(v)uurtje. 
  • Drie hoeraatjes voor mijn koning!; Een ode -aan-mijn-lieve-papa-blogpost omdat hij een lintje heeft mogen ontvangen en waarin je onder andere kunt lezen hoe ik de aanvraag hiervoor doorlopen en ervaren heb, waarom deze koninklijke onderscheiding zo op zijn plek is en hoe de verrassingshuldiging verliep.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om