In de rubriek ‘Wat heb ik ge-….?’ bespreek ik een greep uit hetgeen ik de afgelopen tijd gelezen, geluisterd, gezien, gegeten, gekocht, gedaan en geleerd heb, en geef ik alles een punt tussen de 1 en 10. Ondertussen is het alweer twee maanden geleden dat ik het eerste deel schreef - bedankt nog voor alle leuke en enthousiaste reacties hierop - dus vond ik het de hoogste tijd voor deel twee. Ook deze keer komen er weer allemaal lekker diverse dingen voorbij, waaronder een aantal absolute aanraders, dus wie weet ook wel eentje voor jou.
Wat heb ik ge-….?
-lezen
Van een lieve vriendin kreeg ik zomaar het boek ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ van Delia Owens cadeau, deze stond al een poosje op mijn leeslijst maar was helaas nog niet beschikbaar bij mijn bibliotheek, extra blij was ik dus dat ik hem onverwacht toch al kon gaan lezen. Het boek gaat over Kya, al haar hele leven leeft zij afgezonderd van de bewoonde wereld in de wildernis van de moerassen van North Carolina, echt van en met de natuur, maar wanneer ze in aanraking komt met twee mannen uit de stad (waarvan er eentje dood wordt gevonden) verandert haar rustige eenzame leventje compleet. Ik vond het een erg aangrijpend, ontroerend en mega mooi geschreven verhaal, werd van begin af aan meteen helemaal meegezogen in de gevoelens van Kya en het decor van het moeras met al haar schatten vond ik fascinerend. Punt: 8,5.
Eindelijk had ik ook ‘De zevende zus’ van Lucida Riley in handen en kon ik beginnen met het lezen van deze wederom dikke pil. Het was leuk om alle eerdere zussen weer langs en samen te zien komen, maar dit zevende verhaal nam me lang niet zo geboeid mee zoals dit bij de meeste eerdere boeken wel gebeurde, ik vond het persoonlijk dus helaas best wel tegenvallen, had er meer (misschien te veel?) van verwacht. Maar alsnog ben ik wel echt mega benieuwd naar boek acht, het echte echte slot. Punt: 6,5.
-luisterd
Naast de vaste podcasts die ik luister welke wekelijks een nieuwe aflevering plaatsen, heb ik de afgelopen tijd ook twee mooie docu-achtige podcastseries geluisterd. De eerste was ‘Sorry voor mijn broertje’, waarin je meegenomen wordt in het verhaal van de broers Nabil en Nahib, die op jonge leeftijd met hun familie moeten vluchten voor de oorlog in hun vaderland Afghanistan. Na een heftige reis komen ze aan in Nederland, waar de ene broer een goede opleiding en baan vindt maar de andere in de jeugdgevangenis terechtkomt. Uiteindelijk, na veel persoonlijke verhalen van henzelf, familie en vrienden, kom je erachter hoe het kan dat de ene broer een toonbeeld wordt van zijn generatie en de ander een schrikbeeld. Ik vond het echt een ontzettend goed gemaakte, interessante en indrukwekkende podcast, heb het zo ongeveer in één ruk beluisterd en het zoemde daarna nog lang na in mijn hoofd. Echt een aanrader, in deze tijd misschien nog wel extra. Punt: 9.
Een wat mij betreft net zo grote aanrader is ‘De man met de rammelaars’, een podcast van het Joods Museum waarin je erachter komt waarom een man na de Tweede Wereldoorlog duizenden rammelaars gaat verzamelen en wat er na zijn overlijden mee gebeurd. Ontroerend, bijzonder, interessant en erg nieuwsgierigmakend. Punt: 9.
-zien
Ik kijk doorgaans relatief veel tv-programma’s, YouTube, series, documentaires en films, maar om deze hier allemaal de revue te laten passeren lijkt me geen goed idee haha, daarom heb ik deze keer gekozen voor twee indrukwekkende documentaires en mijn allerlaatst gekeken serie en film. De eerste docu die ik zag was ‘Eindeloos gepest’ (op NPO3) en oefff, die hakte er wel in zeg. Het gaat over de Nederlandse tiener Maryana die niet meer verder wilde leven omdat het pestleed voor haar ondraaglijk werd, en aan de hand van verhalen van haar familie, docenten, vrienden en klasgenoten kom je te weten wie Maryana was en wat haar bezighield. Heel heftig maar vooral erg eerlijk en puur in beeld gebracht, een docu die je bijblijft en die iedereen een ontzettend belangrijke boodschap meegeeft. Punt: 8.
De tweede documentatie die ik zag was ‘Unrest’ (op Netflix), hierin richt een 28-jarige vrouw de camera op zichzelf om haar strijd met haar chronische vermoeidheid / CVS / ME vast te leggen. In veel beelden en verhalen vond ik dan ook herkenning met mijn leven nu en toen het een aantal jaar geleden veel slechter met me ging, wat zowel erg confronterend als fijn was. Wel vind ik het jammer dat deze Amerikaans getinte docu bijna alleen hele heftige gevallen laat zien van deze chronische ziekte, waardoor het in mijn ogen een niet helemaal compleet beeld geeft. Maar het is ondanks alle beperkingen echt mega knap gemaakt en het maakte op mij zeer veel indruk, dus zeker eens kijken mocht je meer willen weten over chronische vermoeidheid. Punt: 7.
Gisteren was ik eindelijk klaar met de waargebeurde serie ‘Inventing Anna’ (op Netflix), welke gaat over Anna Delvey die zich vier jaar lang succesvol voordeed als een steenrijke Duitse erfgename, waardoor ze een plekje in de New Yorkse elite veroverde maar uiteindelijk toch door de mand valt. Ik weet niet zo goed wat ik nou van deze serie vind, aan de ene kant vond ik Anna’s verhaal fascinerend en bleef ik kijken omdat ik wilde weten hoe het verder ging, maar aan de ander kant duurde het me allemaal nogal lang en verliep het verhaal soms echt veel te traag. Zeker geen hoogvlieger maar ook zeker geen laagvlieger dus. Punt: 7.
Hiervoor had ik de Nederlandse lhbtq-film Anne+ (op Netlix) gekeken, waar ik vooraf erg naar uitkeek omdat ik de serie echt super tof vind. Helaas viel de film me best wel tegen, het is leuk en laat een mooi en belangrijk verhaal zien hoor, maar voor mij gewoon niet zo pakkend en goed als in de serie. Punt: 6,5.
-geten
Met alle nieuwe vegan producten die de afgelopen tijd als paddenstoelen uit de grond schieten (geweldig!) had ik ook voor deze categorie meer dan genoeg input en was het lastig om er een paar uit te kiezen. Maar (nu we het toch over paddenstoelen hebben) wil ik zeker mijn nieuwe ontdekking ‘enoki’ noemen, want wat zijn deze minipaddenstoeltjes mega lekker zeg. Om te wokken, in een curry of simpel geroosterd in een trosje; yummy! Punt: 9,5.
Ook heb ik een geweldige eivervanger gevonden, namelijk de ‘Easy mix vegan ei’ van Greenforce, die zowel voor omeletten, roer- en scrambled eieren, in een quiche of bijvoorbeeld voor rösti of andere groentekoekjes ideaal is om te gebruiken. Je hoeft alleen een beetje water bij het poeder te voegen en klaar is kees, al is zelf wat kruiden erbij doen natuurlijk wel extra lekker, ik ben in ieder geval fan. Punt: 8,5.
Ook heb ik de laatste weken weer eens ‘zalm’ en zelfs ‘kaviaar’ gegeten, echt zo tof dat dit soort vegan producten ook steeds meer (betaalbaar) in de gewone supermarkten liggen. Ik was vooraf een beetje sceptisch maar het viel me echt reuze mee, wat een lekkere smaken en fijne structuren zeg, echt hele knappe en geslaagde opvolgpogingen, chapeau! Give it zeker eens a try zou ik zeggen. Punt: 7 voor de AH vegan zalmburger, 7,5 voor de AH vegan kaviaar en een 8+ voor de Vivera plantaardige zalmfilet.
-kocht
Met de wel hele donkere en grijze winter van dit jaar waren een aantal van mijn 35 planten totaal niet blij en ik (dus) ook niet, na diverse redpogingen die niet mochten baten besloot ik uiteindelijk mezelf een nieuwe ‘kneusjes plantenbox’ te gunnen van Plantje.nl. Dit heb ik al vaker gedaan en het voelt elke keer als een feestje om de doos te openen en de nieuwe verrassingsplantjes te verwelkomen, zo ook deze keer weer. Tien prima plantjes waarvan er acht nog steeds staan te shinen in mijn huisje, zo gezellig, zo blij mee. Punt: 9.
Ook heb ik anderhalve maand geleden een grote losse plant toegevoegd aan mijn groene oase, maar stiekem wel met een beetje valsspelen, het is namelijk een nepperd. Jaja, je leest het goed, wie had dat ooit gedacht van de dochter van een bloemist. Ikzelf tot twee maanden terug in ieder geval zeker niet. Maar al vijf jaar overleeft geeneen plant het in het hoekje naast mijn bank en daar móét in mijn ogen wel echt een grote plant staan, dus leek dit me uiteindelijk toch de beste oplossing. Na heel veel speurwerk vond ik eindelijk een mooie en betaalbare - een cordyline van ruim een meter - die bijna onzichtbaar inblendt met de rest en waar ik intussen oprecht van geniet. Punt: 7,5.
Daarnaast kocht ik geheel onverwacht de meest prachtige oorbellen die ik ooit gehad heb, echt w-au-w. En ik kocht ze niet eens met geld maar met gespaarde duurzaamheidspunten bij mijn energiemaatschappij. Het zijn gouden rondjes met een structuurtje erin en er hangen zes kleine groene aventurijntjes aan, die naast prachtig ook nog eens een passende betekenis voor me hebben. Zooo blij mee! Punt: 10.
Tot slot voeg ik nog even iets toe wat ik zojuist weer bijbesteld heb, namelijk een ‘shavingbar’ van Happy Soaps. Ik gebruik (onder andere) deze nu al bijna drie jaar met erg veel plezier én gemak en kan het iedereen aanraden die een wat duurzamere badkamer wil. Punt: 9.
-daan
Ondertussen maak ik alweer bijna acht jaar non-stop grofgeborduurde gepersonaliseerde (geboorte)kussens, soms als eigen kraamcadeau maar veel vaker op aanvraag. Dit is voor mij een rustgevende simpele bezigheid die ervoor zorgt dat ik ontspannen, zittenblijvend en ‘gedachteloos’ bijvoorbeeld een aflevering van een serie kan kijken. Afgelopen week heb ik er eentje met een regenboog zo goed als afgerond voor de derde dochter (op komst) van een goede vriendin, het is nu alleen nog wachten op de naam. Het kussen daarvoor was ook al zo speciaal, want die was voor in het nieuwe kamertje van mijn neefje Lars, een diehard tractorfan. Het blijft na acht jaar nog steeds fijn, leuk en heel bijzonder om mensen blij te maken met ‘mijn’ kussens en om een rustgevende bezigheid te hebben waar ik altijd op terug kan vallen. Punt: 8,5.
Gelukkig kan en mag er in deze doe-categorie eindelijk weer veel meer, zo ben ik voor de eerste complete vriendengroepborrel buiten de deur naar ‘Het Gouden Woud’ in Liempde geweest, iets wat met jonge kinderen erbij echt een dikke aanrader is. Als volwassenen zit je aan gezellige lange tafels en de kinderen kunnen in een geweldig zand-en-water-speel-walhalla goud zoeken met zeefjes en andere leuke dingen doen. Ik heb giga genoten en wil er zeker nog eens teruggaan. Punt: 8,5.
-leerd
Wat ik de afgelopen tijd maar wéér eens geleerd heb is dat iets (na lange tijd) opgeven of afsluiten niet alleen maar negatief hoeft te zijn en voelen, het kan namelijk zorgen voor meer ruimte en nieuwe (onontdekte) wegen en mogelijkheden die je eerder niet zag, niet kón zien. Sommige deuren in je hoofd kunnen pas open als anderen definitief dicht zijn, het eind van het één is altijd het begin van iets anders. Leerpunt: 9.
Ook was ik even vergeten wat zon op je snoet met een mens doet; heeeeerlijk! Leerpunt: 10.
Dit was het weer voor deze keer, bedankt voor je (trouwe) leesbezoekje en mocht je een tip hebben voor één van deze categorieën, let me know! Ook als je iets bovenstaands ook ge-… hebt, vind ik het het erg leuk om jouw mening/ervaring/punt te horen. :)
Liefs Laura
Reacties
Een reactie posten