Doorgaan naar hoofdcontent

Wat heb ik ge-…? - Deel 1


Nieuw jaar, nieuwe rubriek! Een ‘ge-weldig’ blogideetje dat gisteren spontaan bij me kwam opborrelen (of wellicht is meegeboosterd door mijn derde prik) en ik het try-outen wel waard vind, gewoon omdat het kan, ik er schrijfzin in heb en het me leuk lijkt. Zonder teveel erover na te denken, te heroverwegen en te piekeren - want daar is mijn blog nou juist niet voor bedoeld - is hier vandaag dan ook meteen deel 1, hoppakee! In deze nieuwe rubriek ‘Wat heb ik ge-….?’ bespreek ik een greep uit hetgeen ik de afgelopen tijd gelezen, gehoord, gezien, gegeten, gekocht, gedaan en geleerd heb, en geef ik alles een punt tussen de 1 en 10. Simpel concept wat verder niet veel meer uitleg nodig heeft, maar hopelijk inderdaad leuk (en luchtig) is om zo af en toe eens te schrijven. En als anderen, jullie, het dan ook nog af en toe de moeite waard vinden om er wat van te lezen, is dat helemaal mooi meegenomen. Ik ga het zien, I’ll give it a try. :)

Wat heb ik ge-….?


-lezen

De laatste twee boeken die ik geleend heb bij de bibliotheek zijn Middernachtbibliotheek en Als je het licht niet kunt zien. Twee totaal verschillende boeken maar beide erg mooi en zeker aanraders. Vooral Middernachtbibliotheek hield me gedurende het lezen en daarna nog erg bezig, het gaat namelijk over hoe het leven van de hoofdpersoon eruit gezien zou hebben als ze andere keuzes gemaakt had of als dingen anders waren gelopen, een ‘thema’ wat bij mij persoonlijk ook vaak speelt. Zij mag die levens alleen ook echt proberen, heel intrigerend om te lezen, van begin tot einde lag ik dan ook op het puntje van mijn bed. Punt: 8,5. 

In het zogenoemde meesterwerk Als je het licht niet kunt zien staan twee bijzondere verhaallijnen van twee kinderen (een blind meisje en een hoogbegaafde jongen) tijdens de Tweede Wereldoorlog centraal, welke uiteindelijk ook samenkomen. Mijn brandende nieuwsgierigheid naar hoe deze samenkomst zou zijn was het hele boek erg groot waardoor het boeiend bleef om te lezen, ook het taalgebruik en de manier van (om)schrijven vond ik prachtig, alleen had er voor mij soms wel wat meer tempo in het boek mogen zitten. Punt: 7,5.




-hoord 

Ik heb zo mijn vaste podcasts die ik elke week standaard graag beluister en deze gaan vast nog eens voorbij komen in deze rubriek, maar tussen Kerst en oud en nieuw heb ik ook een ‘golden oldie’ weer eens opnieuw aangezet, namelijk Bob. Zo’n drie jaar geleden luisterde ik deze zesdelige podcast voor het eerst en sindsdien is hij nooit meer uit mijn top tien verdwenen. Het gaat over drie Vlaamse journalistes die op zoek gaan naar het verhaal van een hoogbejaarde vrouw die ineens heel veel praat over een oude (en voor iedereen onbekende) liefde die Bob heet. Naast dat ik heel goed ga op de Vlaamse taal en bijzondere waargebeurde verhalen van ‘gewone’ mensen, is vooral de manier van dit verhaal brengen echt subliem. Luisteren dit, echt waar. Punt: 9,5.




-zien

Eind december heb ik al jaren drie ‘series’ die ik als tussendoortjes met veel plezier kijk en twee daarvan zijn echte guilty pleasures, onder andere het NPO-programma Een huis vol. Ik vind het fascinerend om te zien hoe drie compleet verschillende grote gezinnen alles reilen en zeilen, wat hun (pedagogische) opvoedstijl is en hoe deze kinderen zich hierin ontwikkelen. Soms tenenkrommend, soms grappig, soms verbazingwekkend en soms ontroerend. Punt (*voor een kijktussendoortje): 7. 

Mijn tweede guilty-pleasure-tussendoortje in de ‘kerstvakantie’ is het Zapp-programma Cupcakecup, twee weken lang elke dag even een kwartiertje genieten van jonge tieners die leuke creatieve bakopdrachtjes krijgen Robèrt van Beckhoven en Remy Duker. Love vooral de vele verschillen in karakters, samenwerking, aanpak en creativiteit tussen de kinderen/duo’s en de vibe van het programma. Punt*: 7. (Komende zaterdag start trouwens Make-upcup, ookal zo’n pareltje.)

Ik heb er hier op mijn blog al vaker over geschreven, maar elk jaar in december geniet ik iedere dag tijdens mijn ontbijt enorm van de vlogmas van Bij Bonnie - een YouTuber die ik nu ruim vier jaar trouw volg - en al vond ik het dit jaar niet haar leukste vlogmas, alsnog geef ik het als punt een dikke 9. Ook een andere YouTuber uit mijn top drie, Bram de Wijs, plaatste dit jaar elke dag een vlogmasvideo waar ik dan weer mee lunchte; boffen! Punt; 8,5.




-geten 

Ik heb aardig wat nieuwe dingen gegeten de laatste tijd - lang leve het feestdagenassortiment van alle supermarkten - maar voor nu heb ik er twee dingen uitgepikt die standaard verkrijgbaar zijn en meer mensen wel eens zouden kunnen aanspreken, leek me wel zo leuk. Het eerste is een nieuw product van de Vegetarische Slager: Specktakel. Ik ben nooit echt een baconlover geweest, ook niet toen ik nog vlees at, maar deze vleesopvolger vind ik echt super lecker. Dit heb ik trouwens ook bij hun filet americain, de vleesvariant vond ik vroeger altijd verschrikkelijk, maar deze opvolger echt heerlijck. De nieuwe Specktakel bacon/spek wordt (ook zonder olie) heerlijk knapperig en is lekker zout en rokerig, ik heb het twee keer gebruikt door het in kleine stukjes mee te bakken met knapperige groente en ze een keer in hun geheel in auberginerolletjes gestopt, yummm. De volgende keer wil ik het bij mijn scrambled tofu (‘ei’) eten heb ik al bedacht, zin in! Punt: 7,5.

Ik experimenteer nu zo’n drie jaar met vegan kaas om mee te koken, meestal de wat duurdere merken omdat ik toch dacht dat die beter en lekkerder zouden zijn, maar dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn blijkt maar weer. Ik was vooral op zoek naar een kaas die goed smeuïg smelt (iets wat me bij merken zoals Violife nogal tegenvalt) en die heb ik nu dus eentje gevonden, jeuj, gewoon van het Albert Heijn basismerk; de plantaardige Goudse plakken. Zo uit het vuistje is er niet veel aan, maar gesmolten vind ik ze echt top, bijvoorbeeld voor in een lasagne/pasta, ovenschotel of gevulde groenten, maar ook zeker voor een tosti of focaccia. Ik ga de komende tijd sowieso meer varianten proberen van deze lijn, erg benieuwd. Punt: 8,5.




-kocht

Al een paar maanden lang had ik op Vinted een zoekopdracht opgeslagen/uitstaan voor een getailleerd groen colbertje en twee weken geleden had ik eindelijk beet! Voor €3,50 heb ik nu een prachtig exemplaar die perfect past en heel lekker soepel zit. Lange tijd niet zo blij geweest met een ‘nieuw’ kledingstuk! Punt: 9,5.

Van een boekenbon kocht ik vorige week een prachtig groot en dik poëzieboek over de natuur, waarin voor elke dag van het jaar een mooi gedicht staat van een Nederlandse dichter en prachtig geïllustreerd is; Ik wou dat ik een vogel was. Een nieuw geluksritueeltje is nu om elke dag even rustig en bewust het gedichtje van de dag te lezen, een perfecte opvolger van mijn adventskalender. Punt: 8.




-daan 

Iets wat ik recent gedaan heb is het maken (en in reallife doorbladeren) van mijn 2021-fotoboek bestaande uit maar liefst 138 pagina’s. De vier jaren hiervoor heb ik mijn jaarfoto’s steeds handmatig in een album geplakt, maar hier had ik dit jaar niet zo’n zin meer in en dus ging ik nog maar eens op zoek naar een ècht gebruiksvriendelijke app om dit stressvrij vanaf mijn telefoon te kunnen doen. De app Once Upon bleek daar echt geweldig voor en heeft ook nog eens een mega goede afdrukkwaliteit. Héél erg blij met dit waardevolle jaarboek vol hoogtepunten, mooie momenten, herinneringen, fun, friends, family & food. Punt: 9,5. 

Mocht je tijd en zin hebben, doe dan net als ik gedaan heb van de week zeker eens deze 16-persoonlijkhedentest https://www.16personalities.com/nl. Bizar hoe goed de uitgebreide uitslag bij mij klopte, zelfs de vele details. Ik ben INFJ-T, een advocaat, een persoonlijkheidstype dat minder dan 1% van de bevolking schijnt te hebben, iets wat voor mij weer verklaard waarom ik me vaak anders gevoeld heb (en voel), maar me ook laat zien dat dit voor een deel komt door positieve, bijzondere en unieke eigenschappen. Ik ben erg benieuwd naar welke type jij bent en of daar toevallig ook mede-advocaten tussenzitten. Punt: 7,5.




-leerd

Elke dag leer ik natuurlijk wel iets bij, over de wereld, over anderen of over mezelf, maar afgelopen zondag wat dit wel iets heel bijzonders, persoonlijks en onverwachts… Namelijk dat ook wanneer je 90% thuis bent en behoorlijk buiten de (sociale) maatschappij valt, je alsnog nieuwe ‘gelijkgestemde’ mensen kunt ontmoeten. Een enorm fijne (leer)ervaring, dat kan ik je wel vertellen. Via Vinted kwam er iemand uit de regio even een blouse passen die ik te koop had staan, ik had daarbij in de chat aangegeven dat dit tussen drie en vijf uur niet mogelijk was omdat ik dan rust. Toen de koper hier tijdens het passen naar vroeg omdat zij zelf ook elke dag moet middagrusten, ontstond er een heel mooi, vertrouwd en open gesprek over (al jaren) chronisch ziek zijn. De klik was zo goed en natuurlijk dat we zelfs afspraken om een keer samen een kop thee te drinken of een wandeling te maken. Ik was daarna helemaal overdonderd door deze toevalligheid, bijzonderheid en dit fijne cadeautje, wauw!

Deze ervaring doet me nu trouwens ook denken aan een ander nieuw ‘lotgenoten’contact die ik afgelopen maand per toeval opgedaan heb via Instagram en waarmee ik nu af en toe persoonlijk appcontact heb. Ook al zo bijzonder, zeker omdat ik na mijn opname in de Eikenboomkliniek het weinig-woorden-nodig-zelfde-gevoel-contact met gelijkgestemden/lotgenoten het allermeeste mis, want om dit in mijn eigen directe woonomgeving te vinden leek jaren onmogelijk. Maar zie nu… Leerpunt: 10.


Liefs Laura


Ps. Mocht je een tip voor me hebben voor één van deze categorieën, let me know! Ook als je iets bovenstaands ook ge-… hebt, vind ik het het erg leuk om jouw mening/ervaring/punt te horen. :)




Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om