Doorgaan naar hoofdcontent

2022 - mijn wensen en intenties


Hallo 2022! Al begin je helaas niet echt met een schone lei, toch hoop ik van harte dat je heel veel goeds en positiefs in petto hebt, zowel voor de wereld als voor mij persoonlijk. Met name flink wat meer vrijheid, gezondheid en stabiliteit zou ik heel erg fijn vinden, want 2021 liep daar (voor beiden) nou niet echt bepaald van over. Laat die gestaag stíj́gende lijn maar weer komen dus, ik ben er meer dan klaar voor en volgens mij de wereld ook. 

Zo’n eerste week van het nieuwe jaar voelt voor veel mensen als een hernieuwde start, tijd om goede voornemens in actie om te zetten en te werken aan een betere versie van jezelf (want dat is ineens héél hard nodig), op welk vlak dan ook. De reclamewereld speelt daar natuurlijk haarfijn op in, gezien daar nu eenmaal lekker veel geld te verdienen valt. Ik word persoonlijk altijd heel onrustig van deze goede-voornemens-nieuw-jaar-nieuwe-ik-periode en laat me meer door deze ‘toxic’ cultuur beïnvloeden dan ik eigenlijk wil, zelf probeer ik namelijk juist om mezelf goed, mooi en leuk genoeg te vinden zoals ik ben. Ik heb in mijn hoofd al genoeg stemmetjes die zeggen dat dit niet zo is, dat ik moet veranderen en verbeteren, en als de wereld dat indirect dan ook nog gaat roepen is dat nou niet bepaald bevordelijk. 


Ook heb ik om een andere reden een haat-liefdeverhouding met deze categorie goede voornemens, ik ben er namelijk te goed in als ik ze eenmaal maak. Mijn drang om de gemaakte goede voornemens, nieuwe regeltjes en persoonlijke doelen perfect en zonder fouten of missers te behalen is zo groot en overheersend, dat het me al snel hartstikke ongelukkig maakt en meer klachten geeft. De oorzaak hiervan ligt vooral in mijn persoonlijkheid(sstoornissen) en zelfbeeld, en ookal heb ik dit al heel veel beter onder controle en geaccepteerd dan voorheen, het blijft balanceren op een dun en wiebelig draadje, elk zuchtje wind of ander klein stootje van buitenaf kan ervoor zorgen dat ik val (en weer helemaal opnieuw moet beginnen.) Goede ‘verplichte’ voornemens maken me dus eigenlijk voornamelijk bang, bang om mezelf te verliezen, bang voor de aanslag op mijn lijf en mindset, bang voor mezelf. En als je mij een beetje kent weet je dat ik aan de andere kant juist allesbehalve graag stilzit, stilsta en niets doe, dus voilà; een voortdurende vermoeiende tweestrijd it is. 


En begrijp me niet verkeerd, ik ben niet tegen persoonlijke verandering, ontwikkeling en groei, oh nee nee, I love it en verdiep me er juist enorm in, het maakt een mensenleven, iemand, juist zo mooi. Waar ik vooral allergisch voor ben is móéten veranderen, móéten ontwikkelen en móéten groeien, of dat moeten nou een datum is (1 januari), een zo-hoort-het-curve/groene lijn/gemiddelde, de verwachting van de maatschappij of wat dan ook… Je hoeft niet te veranderen - je bent namelijk al honderd procent oké zoals je bent - maar het màg natuurlijk wel, want als je dit puur en alleen vanuit jezelf wil en deze behoefte voelt vanuit intrinsieke motivatie, vanuit je hart, vind ik hieraan werken het mooiste en meest waardevolle cadeau wat je jezelf kan geven. ‘Ik wil (iets) veranderen’ in plaats van ‘ik moet (iets) veranderen’; één woordje maar een grotere wereld van verschil is er bijna niet, ook in de kans van slagen trouwens, maar dat is een ander pleidooi hihi. Ik hoop en gun iedereen gewoon dat als je goede voornemens of nieuwe-ik-doelen maakt en ermee aan de slag gaat, dit vanuit een gezonde motivatie komt, ik weet namelijk als geen ander hoe het (uiteindelijk) kan voelen wanneer dit niet zo is. 


Ik maak ze dus zelf alsnog wel, ‘goede voornemens’, voornamelijk kleintjes, voor een kortere termijn en op een moment dat bij mij, mijn lijf en mijn mindset/mood past (dus niet per se op 1 januari), daarnaast zo behapbaar, waardevol en realistisch mogelijk en vooral vanuit mijn eigen innerlijke drive. Dit lukt lang niet altijd hoor, ik laat me nog steeds snel meeslepen, beïnvloeden en van de kaart brengen zoals je al las, maar de juiste intentie en bewustwording is er aan de start wel altijd, en alleen dat is al zoveel persoonlijke winst waar ik best wel een beetje trots op ben. 


Maar een nieuw jaar zou een nieuw jaar niet zijn als het ook mij aan het denken zet over wat er (hopelijk) komen gaat, wat 2022 me zou kunnen brengen en wat ik graag zou willen, kleine en grote dingen. Maar in plaats van hier druk op te leggen met een specifiek plan, doelen of goede voornemens, houd ik het bij intensies en wensen, die wanneer de tijd rijp is ‘vanzelf’ op het juiste moment door mij geplukt zullen worden, daar probeer ik op te vertrouwen en rust in te vinden. Een beetje meer go with the - and my own - flow in plaats van go go go. 

Hoe doe / probeer jij dit? Wat werkt voor jou? Daar ben ik oprecht erg benieuwd naar. :)


Ik sluit deze eerste blogpost van 2022 dan ook af met mijn 22 intensies en wensen voor dit jaar (die op dit moment in me op komen). Ik geloof dan wel niet echt in manifesteren, maar iets persoonlijks de wereld in slingeren brengt sowieso vaak veel goeds, dus off I go!


Ik zou in 2022 heel graag…

  • mijn afgelopen half jaar flink gegroeide angstmonster weer meer onder controle krijgen. 
  • dat mijn zelfbeeld en zelfvertrouwen groeit en stabieler wordt.
  • verhuizen naar Oirschot.
  • weer langere zorgeloze wandelingen in de Brabantse natuur maken. 
  • meer tijd doorbrengen met mijn vriendinnen en mijn vriendengroep.
  • meer poëzie lezen en kunst bekijken. 
  • voelen dat ik op mijn nieuwe dagbesteding helemaal op mijn plek ben en dat de ambulante thuisbegeleiding (die vandaag start) me gaat helpen.
  • dat mijn onderzoeken en behandelingen bij de MDL-arts ervoor zorgen dat ik minder last van mijn buik heb. (En al mijn kleren weer gewoon prettig aankan.)
  • een algeheel stabielere gezondheid willen, minder geschommel en extra gedoe dan in 2021.
  • meer op gevoel door het dagelijks leven gaan en keuzes maken in plaats van op planning en moetjes.
  • wederom nieuwe kleine stapjes zetten in duurzamer leven. 
  • met plezier en nog meer op gevoel voor mijn blog schrijven.
  • veel tijd genietend in de natuur doorbrengen.
  • een aantal leuke kinderuitjes maken met mijn neefje en de kinderen van mijn vriendinnen. 
  • een aantal massages krijgen. 
  • minder ‘poetsdwang’ willen ervaren en uiten. 
  • mooie tweedehands parels vinden, zowel qua spullen als qua kleding. (En doorgaan met nauwelijks nieuwe kleding kopen.)
  • dat al mijn planten gezond blijven en wellicht wat nieuwe verwelkomen. 
  • mijn dagelijkse meditatieroutine volhouden en verbreden, plus dit ook in kunnen zetten op onrustige en angstige momenten.
  • minder perfectionistisch en streng voor mezelf zijn, mezelf vaker behandelen en toespreken zoals ik dit bij een vriendin doe. 
  • weer eens met (beide) hele families bij elkaar kunnen zijn. 
  • meer gebruik maken van de krachten van mijn hoogsensitiviteit en prikkelgevoeligheid. 
  • vaker iemand even bellen of facetimen als ik hele dagen alleen ben. 
  • vaker dansen als niemand kijkt. 
  • op 31 december gezond en tevreden kunnen terugkijken op een prachtjaar boordevol genietjes en gelukjes.  

Op deze voet kan ik eigenlijk nog wel doorgaan tot de 222 merk ik, het gaat gemakkelijker en is veel leuker om te doen dan ik dacht. Maar wees niet bang, dit zal ik je niet aandoen hoor, die tijd kun jij veel beter besteden aan het bedenken of maken van je eigen 22 wensen en intensies voor 2022, of 222, ook goed, leef je vooral lekker uit, want ookal worden ze vast niet allemaal vervuld, hoop doet leven!


Liefs Laura 




Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om