Hoogsensitief // Team zeilbootje

Hi! Mijn naam is Laura en ik ben hartstikke hoogsensitief. Ik ben hier vierendertig jaar geleden mee geboren maar pas sinds een jaar of acht ben ik dit ook daadwerkelijk gaan (kunnen, willen en durven) inzien en uitspreken. Van eerst ruim vijfentwintig jaar dit grote deel van mij negeren en er onbewust tegen vechten, naar het vervolgens steeds meer opmerken en inzien, het daarna stapje voor stapje accepteren, tot aan het omarmen en soms zelfs prijzen nu. Een behoorlijke bumpy road was dit proces kan ik je vertellen - nog steeds vaak trouwens - maar als ik kijk naar waar ik nu sta en wat mijn hoogsensitiviteit me brengt en gebracht heeft, was dit het meer dan waard. Tegenwoordig hoor je mensen vaak zoiets zeggen als “Ja hoor, iedereen is ineens hoogsensitief, wat een onzin / aanstellerij / domme trend”, iets waarvan mijn haren recht overeind gaan staan. Onderzoek wijst namelijk uit dat één op de vijf(!) mensen in meer of mindere mate hoogsensitief is èn dat dit altijd al zo geweest is, alleen is de maatschappij steeds meer en meer HSP-onvriendelijk geworden waardoor het vaker boven water komt en een ding is. Ik ervaarde (achteraf gezien) rond mijn veertiende al dat de wereld eigenlijk te veel van me vroeg en op me af vuurde, en heb daardoor mezelf letterlijk meermaals over de kop gewerkt om toch ‘normaal’ mee te kunnen draaien. Pas na de vierde keer ben ik het roer langzaam gaan durven bijsturen, kon ik stapje voor stapje accepteren dat meedraaien volgens ‘het standaard boekje’ voor mij geen leefbare optie is en ben ik (met veel hulp) voorzichtig mijn eigen boekje gaan schrijven en ontdekken. Tot op de dag van vandaag, want dit boekje heeft oneindig veel hoofdstukken - is een never ending story - dat besef ik ondertussen heel goed. Ik zie mijn hoogsensitiviteit nu ook negen van de tien keer niet meer als een vorm van zwakte maar als kracht, als superpower, het brengt me namelijk ook ontzettend veel goede, mooie en waardevolle dingen die ik anders nooit zo intens ervaren of überhaupt opgemerkt zou hebben. Het maakt voor een heel groot deel wie ik ben, het maakt mij mij, en ik zou het in tegenstelling tot voorheen dan ook voor geen goud meer willen missen, daarvoor zijn alle pluspunten en talenten me veel te kostbaar. Wat hoogsenstief zijn voor mij betekent en inhoud, hoe het zich uit in mijn dagelijks leven en wat ik precies ervaar als de grote nadelen en voordelen ervan lees je nu in deze blogpost.

Het gegeven dat ik in hoge mate hoogsenstief ben heeft de afgelopen jaren veel puzzelstukjes van doorheen mijn hele leven op hun plaats doen laten vallen. Van waarom ik drukkere plekken en bijvoorbeeld uitgaan en schoolfeestjes niet leuk vond en vermeed, de overstap naar de middelbare school zo heftig was, ik alle kleine onbelangrijke details opmerk en onthoud, ik nare gevoelens van mensen en slechte sferen zo goed aanvoel (+ meevoel), alles altijd zo hard en ongefilterd binnenkomt, ik zo overgevoelig ben voor licht/temperatuur/geluid/geur, ik alles honderd keer moet overdenken, ik zoveel lichamelijke klachten heb en vaak uitgeput ben, ik slecht kan kiezen en besluiten, ik zo’n gigantische structuurmiep ben, ik gek word van achtergrondmuziek en zo kan ik oprecht nog héél lang doorgaan met opsommen. Het overkoepelende gevolg van al deze (en dus nog veel meer) eigenschappen is dat overprikkeling al heel snel op de loer ligt, in al zijn geuren en kleuren. Dit is dan ook één van de redenen dat ik naast HSP ook gediagnosticeerd ben met een prikkelverwerkingsstoornis, heel kortgezegd is dit (op een aantal gebieden) HSP in het kwadraat en maakt het het extra moeilijk om prikkels te filteren en managen. En omdat overprikkeling zich bij altijd extreem lichamelijk uit - van onder andere vermoeidheid tot vele soorten pijn, een hormonale disbalans, honger en dorst, overspannen spieren, een prikkelbare darm en allergieën - hoort ook het labeltje somatisch symptoomstoornis bij mij. Deze drie diagnoses zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden, zijn directe gevolgen van elkaar en hebben tegelijkertijd ook een soort driehoeks- of cirkelverhouding, die ik overigens pas sinds een jaar of twee bewust zie. Ook snap ik nu waarom mijn hoogsensitiviteit zich in de loop der jaren steeds extremer en lichamelijker is gaan uiten (en dit niet echt meer af lijkt te nemen), ik heb mijn prikkelverwerkings’systeem’ namelijk een soort van blijvend kapot gemaakt, beschadigd, mezelf op dit gebied keer op keer zo mega overbelast en genegeerd dat ik de rek er compleet uit gehaald heb. Terugveren kan mijn elastiekje niet meer. Dit is denk ik dan ook het allervervelendste van mijn hoogsensitiviteit, (te) snel en vaak overprikkeld zijn, daar veel lichamelijke klachten van hebben en daardoor een beperkter leven hebben dan ik zou willen. Maar…

Gelukkig ervaar ik ook heel erg veel positieve kanten aan het HSP-er zijn, steeds meer zelfs, ook dingen die ik hierboven als negatief kenmerk. Het is ‘gewoon’ een kwestie van met de juiste bril de juiste kant op kijken, plus mijn sensitiviteiten op de juiste manier inzetten en gebruiken. Dat doe je niet zomaar even, ik ieder geval niet, maar oefening baart kunst en soms zelf ware meesterwerken. Hieronder volgt daarom dan ook een klein gedeelte van mijn persoonlijke HSP-powerrrr-kunstgalerij, gewoon omdat ik er zelf blij van word - en wellicht / hopelijk andere HSP-ers ook - maar vooral omdat je overal veel meer leest en hoort over de lasten dan over de lusten van hoogsensitief zijn. Time for some change!

• Waar een slechte sfeer me veel energie kost, gééft een goede harmonieuze sfeer me juist tonnen energie, ook dagen later nog.
• Veel alleen zijn is noodzakelijk voor mij om in balans te blijven, te ontprikkelen, op te laden en bij te komen, maar ik vind dat gelukkig heerlijk en het doet me (zolang het niet meer dan drie dagen achter elkaar is) heel erg goed. 
• Moeilijk kunnen loslaten en ervaringen me tot in de eeuwigheid heel gedetailleerd en levendig blijven herinneren is juist geweldig als het om leuke gebeurtenissen,  ervaringen en herinneringen gaat. Ik kan geluks- en genietmomenten intens herbeleven en opnieuw blijven afspelen als een film, zelfs die van dertig jaar geleden.
• Dat mijn zintuigen alles overgevoelig oppikken, betekent ook dat bijvoorbeeld smaken en geuren extra lekker kunnen zijn. 
• Mijn creativiteit (en rijke fantasie) was bij lange na niet zo ver ontwikkeld geweest zonder mijn hoogsensitiviteit, omdat alles heel gedetailleerd en ongefilterd bij me binnenkomt plus al mijn gevoelsdeuren altijd wagenwijd openstaan, heb ik een onuitputtelijke bron aan creativiteit, ideeën en inspiratie. 
• Naast dat ik me snel zorgen maak om andere mensen en aanvoel wanneer het minder goed met ze gaat (plus dit gevoel overneem) zorgen deze voelsprieten er ook voor dat ik al snel een diepere verbinding met mensen voel, ik veel fijne langdurige vriendschappen heb en ook meegenieten met andermans geluk kan ik als geen ander. Ook heb ik bijvoorbeeld in mijn leven al heel vaak de zin “dit heb ik eigenlijk nog nooit aan iemand verteld” gehoord, allemaal dingen die ik mega erg koester. 
• Weer andere voelsprieten zorgen ervoor dat ik dingen in de toekomst vaak goed aanvoel en kan ‘voorspellen’, te vaak komt het voor dat ik iets al gevoeld en gedacht heb voordat het bekend of gebeurd. Zo regelmatig dat het geen toeval meer kan zijn, wat het dan wel is geen flauw idee, wellicht iets met een overontwikkelde intuïtie, maar ik ervaar het hoe dan ook als een klein superpowertje.
• De allerkleinste dingen uitvergroot zien, horen en voelen betekent ook uitvergroot genieten van al deze ieniemini mooie en fijne dingen, elke dag weer. 
• Heel erg (streng) zelfbewust zijn en alles honderd keer overdenken was en is niet altijd een feestje, maar het zorgt er wel voor dat ik nooit stil wil staan in mijn zelfontwikkeling. Daardoor heb ik zelfs uit mijn allerdiepste put kunnen klimmen en ben ik ondanks alles altijd blijven doorzetten. 
• De natuur voelt echt als thuis, mijn verbinding met al het moois wat de aarde ons geeft is onbeschrijflijk krachtig.
• Ergens vol overgave voor de volle 110% voor gaan heeft me naast behoorlijk wat narigheid ook heel veel ‘pracht en praal’, en unieke, bijzondere en uitstekende prestaties gebracht, plus me meermaals boven mezelf doen laten uitstijgen.

Ook in dit geval kan ik gerust nog een hele tijd doorgaan met opsommen, maar voor nu vind ik deze tien al veelzeggend genoeg. Ik weet nu al dat ik een paar hele essentiële positieve eigenschappen ben vergeten, maar deze tien kwamen op dit moment bovendrijven. Wellicht heb jij nog een aanvulling? Meer dan welkom!

Ik zie mijn leven met hoogsensitiviteit als varen over zee met een klein zeilbootje - en niet met een steady tanker zoals veel andere mensen dat doen - bij elke windvlaagje of stroomversnelling moet ik alle zeilen bijzetten om op koers te blijven en is er kans op kapseizen. Laat staan bij een storm… En aangezien de zee - de wereld - steeds wilder, drukker en sneller is geworden en kabbelend water niet meer lijkt te bestaan, is het regelmatig knap lastig en energievretend om mijn zeilbootje overeind te houden. Gelukkig zorgt dit kleine gevoelige zeilbootje dus ook dat ik veel ervaar en op plaatsen kom waar anderen aan voorbij varen. Lucky me!

Ben jij team tanker of team zeilboot(je)?

Liefs Laura