Genietjes van de maand *•.NOVEMBER.•*

November, wat een up-and-down-maand was je zeg, helende hoogtepunten en downmakende dieptepunten, je had ze beide volop. De eerste tweeënhalve week gaf je me een toptijd, het lukte namelijk weer wat vaker om de deur uit te gaan, te wandelen in de natuur en zelfs een paar uitstapjes maken ging me goed en genietend af, heerlijk! Maar daarna gaf je me ineens een fikse verkoudheid die me (bijna anderhalve week) compleet vloerde en in standje overleven duwde, bleh! Sinds gisteren merk ik gelukkig dat ik weer wat meer lucht begin te krijgen, zowel letterlijk als figuurlijk, en ook meer zin heb in de dag en week. Op naar een knusse december met hopelijk veel fonkelende lichtpuntjes, mijn kerstboom  is in ieder geval al onderweg en de overvolle december-decoratie-krat staat ook al uitpakklaar, dus aan mijn huisje zal het niet liggen hihi. Maar eerst blik ik vandaag nog even dankbaar terug op tien gelukkigmakende genietjes van mijn november, lees je mee?

• Huisartsbezoek en nieuw medicijn. Dat een fijne huisarts(praktijk) echt goud waard is, is iets wat ik begin deze maand maar weer eens ervaren heb. Sinds midden juni heb ik nogal last van een onwijs opgeblazen buik (als in zes tot acht maanden zwanger zo extreem), iets waar ik al jarenlang af en aan last van heb door mijn PDS, maar nu is het er al maanden constant. Begin augustus heb ik hiervoor wat onderzoekjes gehad en ben ik vervolgens doorgestuurd naar de MDL-arts in het ziekenhuis, waar ik helaas midden december pas aan de beurt ben. Naast zelf wat huis-tuin-keuken-middeltjes proberen zat er naast aankijken en afwachten jammergenoeg niet veel anders op… Maar begin deze maand was ik het zó beu - zwangerschapsleggings moeten dragen en de helft van je kleding niet aankunnen is niet totaal leuk, laat staan de last en pijn die toenam - dat ik toch maar terug ben gegaan naar de huisarts. Wat een goede keus was dat! Alleen mijn verhaal al doen en een empathische reactie krijgen was ontzettend fijn, ik huppelde bijna de praktijk uit en voelde me zoveel lichter, toch een soort last (en bezorgdheid) die van mijn schouders viel ondanks dat er lichamelijk nog niets was veranderd. Maar een paar dagen later gelukkig wel, want het nieuwe PDS-medicijn dat ik gekregen had sloeg redelijk aan en gaf/geeft aardig wat verlichting, zeker de eerste twee weken. Heel erg fijn en behoorlijk blij mee want alle kleine beetjes die helpen zijn meer dan welkom, vooral omdat er dan meer aandacht en energie kan gaan naar geluks- en genietmomentjes. 

• Helende herfstwandelingen. Dat ik me hierdoor de eerste tweeënhalve week van november dus een stuk beter (en daardoor minder angstig) voelde is ook te zien in de wat langere wandelingen / walkietalkies die ik weer kon maken samen met een paar onmisbare lieverds in mijn leven. Zeker de eerste wandeling na (voor mijn doen) veel te lange tijd weer in het bos - en wat voor een bos; prachtig! - was intens genieten, met elke vezel. Ik voelde me echt als herboren en veel meer mezelf, ook de dagen erna nog, zo fijn. Gelukkig volgde er daarna al snel nog twee, wat een bevrijdende èn verbindende herfstfeestjes! 

• Lampjes en kaarsjes. Het gegeven dat we de klok weer moesten verzetten en het dus nog eerder donker werd, gaf mij ook dit jaar weer de vrijbrief om de lampjes op mijn balkon te wisselen; van de zomerse lampionnetjes naar de winterse ‘Kerst’lampjes. Letterlijk elke novemberavond heb ik hier zo enorm van genoten, net zoals van de vele extra kaarsjes binnen, love it! Dat ik heel gevoelig ben voor sfeer en licht is in dit geval echt alles behalve een straf, ik fonkel zelf van binnen gewoon mee met alle lichtjes en gezelligheid. :)

• Walking on sunshine en herfstbladeren. Alleen op één van de eerste ochtenden van november, voor de golf van uitjes en mijn mega verkoudheid, is het me gelukt om in mijn eentje een wandeling te maken. En alhoewel de zon toen niet echt scheen, voelde dit van binnen wel zo, heerlijk vrij en boostend voor mijn zelfvertrouwen. Ook alle pracht en praal van de herfst overal om me heen heel bewust kunnen zien, opsnuiven, horen en ervaren liet me lang daarna nog stralen. Nu ik lichamelijk langzaam weer wat begin op te knappen hoop ik dat december meer dan één ontspannen angstvrije solowandeling voor me in petto mag hebben, want alles in mij snakt behoorlijk naar genietmomentjes in deze categorie kan ik je vertellen. Des te meer koester ik deze unicumervaring van november dus. 

• Joehoe, naar Best Zoo! Dit was misschien wel hèt hoogtepunt van de maand; met mijn neefje, vader en moeder naar de dierentuin hier om de hoek. Een spontane actie toen we er langs kwamen, maar daardoor des te leuker en des te meer genieten, nog steeds als ik eraan denk of de foto’s en filmpjes bekijk. Nou voelt het concept dierentuin bij mij altijd nogal dubbel, maar het koppie van mijn neefje (plus die van pap en mam) en het feit dat ik na heeele lange tijd zo’n soort ‘officieel’ uitstapje ontspannen aan het beleven was dreef dat gevoel toen compleet naar de achtergrond. Topochtend2.0! 

• Theetje met de buurvrouw. Wat heb ik toch altijd geluk gehad met mijn buren, zowel toen ik nog thuis woonde, in Utrecht als nu in Best. Naast dat mijn huidige buurvrouw me totaal geen overlast bezorgd, ben ik haar vooral mega dankbaar dat ze me bijna elke week wel helpt met kleine ‘klusjes’ die me niet lukken, pakketjes ophalen/wegbrengen of iets voor me meenemen uit de supermarkt bijvoorbeeld. Kleine dingen maar voor mij van grote betekenis. Ook ziet zij mij eigenlijk het vaakst van iedereen op (hele) slechte dagen, maar voelt dat helemaal oké omdat ze altijd zo begrip- en respectvol is. Super dankbaar ben ik dan ook voor dit geweldige ‘buurvrouwpakket’. Heel af en toe drinken we samen een kopje thee (of maken een wandeling), zo ook deze maand, en middenin wat eenzamere en lichamelijk zwaardere dagen was dat heel erg fijn. 

• Cadeau van èn voor een vriendin. Cadeautjes geven aan anderen vind ik één van de leukste dingen om te doen, al helemaal als ik er een persoonlijke en creatieve touch aan kan geven. Vroeger sloeg ik hier nogal in door, met name omdat het de enige manier was die ik kende om liefde en dankbaarheid te uiten naar de ander. Nu ik steeds meer ervaar dat woorden en gewoon mezelf zijn hierin ook al genoeg is, is dit een stuk meer in balans gekomen. Maar het gevoel van een schot-in-de-roos-cadeau blijft geweldig, en die gaf ik overduidelijk eentje deze maand. Samen met een andere vriendin heb ik één van mijn beste vriendinnen namelijk een prachtige plant groeiend op een lavasteen gegeven, inclusief een minislinger door de takken heen. Haar reactie hierop was echt zo erg gelukzalig genieten geblazen, echt het beste cadeau om terug te krijgen. Nou is het ‘hebben’ van deze vriendin sowieso al een groot cadeau voor me, al vele jaren lang, de laatste keer was bijvoorbeeld een eergisteren nog, toen ik mijn eerste wandelingetje na anderhalve week weer kon en durfde maken met haar. 

• Twee keer op pad met tante Laura, oma en mama. De eerste helft van november was het echt familie-uitstapjestijd, want naast een bezoek aan Best Zoo heb ik ook een heerlijk speelse herfstwandeling gemaakt en ben ik naar streekpark Kienehoef geweest samen met mijn neefje, zusje en moeder. Heel leuk en gezellig was dat! Op dat soort momenten vergeet ik vaak even dat ik een beperkter en ander leven heb dan gemiddeld, voel ik me ‘normaal’ en geniet ik vooral volop van het moment zelf, dat dit me lukt, ik dit vandaag mag / kan meemaken en niemand dit me meer afpakt. 

• Vintedkoopjes en de perfecte adventkalender. Om in de herfst/winter toch weer wat andere (en passende) kleding te hebben, ben ik wat intensiever gaan struinen op Vinted, met succes, want ik heb echt vijf topitems voor een heel zacht prijsje weten te bemachtigen; twee truien, twee flared broeken en een jurkje. Super blij mee! Zo ook met iets anders wat ik mezelf eindelijk eens gegund heb dit jaar; een adventkalender, of nouja een soort van. Ik ben gek op dit soort verrassingskalenders, smul van video’s hierover maar heb er nog nooit zelf eentje gehad, naast de prijzen ervan met name omdat ik vijfentwintig producten van één merk of binnen één thema krijgen te zonde vind gezien je uiteindelijk lang niet alles echt gebruikt. Maar de Cozy Adventkalender die ik kocht van een illustrator waar ik al langer fan van ben, is naast herbruikbaar en duurzaam ook nog eens super mooi en passend bij mij. In het huisje van ‘Meneer Das’ zet je elke dag een extra item of bezoeker neer zodat het steeds gezelliger wordt en het verhaal meer compleet. Kan niet wachten om vanaf morgen elke dag even een mini geluksmomentje hiermee te beleven. Heb jij ook een adventkalender?

• Tour de Oirschot. Je kunt het meisje wel uit Oirschot halen, maar Oirschot met geen mogelijkheid uit het meisje. Dat is precies hoe het voor mij is, ik woon fysiek dan wel in Best maar met mijn hart en hoofd toch echt in Oirschot. Dit diepgewortelde thuisgevoel ervaarde ik ook weer toen ik met mijn moeder een wandeling maakte door dit (míj́n) prachtige dorp nadat we naar de bouw van mijn zusjes huis waren gaan kijken. Zo bijzonder dat dit gevoel zo anders is dan wanneer ik ergens anders ben of wandel, zo veelzeggend ook. Hopelijk heb ik ooit het geluk om er weer te mogen wonen, en dat hoeft echt niet zo’n prachtig paleis te zijn als mijn zusje en zwager nu aan het bouwen zijn - wat een geweldig proces is om te mogen volgen en ik ben echt super trots op en mega blij voor allebei - voor mij is een ‘paar’ vierkante meter is al meer dan genoeg. En tot die tijd doe ik het maar met een ‘lange’ afstandsrelatie, dat houdt het in ieder geval lekker spannend. :)

Wat waren jouw tien genietjes van de maand november? Sta er vooral even bewust bij stil en schrijf ze eventueel zelfs op, dat doet je zo goed, geloof me. En zeker in deze tijd is (wat vaker) stilstaan bij alle positieve, mooie, leuke, grappige, lieve en waardevolle dingen in je leven een grote aanrader. Voor nu een hele fijne en knusse december gewenst boordevol fonkelende lichtpuntjes. 

Liefs Laura 

Blogposts van de maand november 

• Genietjes van de maand oktober   
• Leven(slang) met dwang; een behoorlijk persoonlijke en open-en-bloot-blog over mijn leven met een dwangmatige of obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis, hoe ik deze stoornis heb ontwikkeld, hoe het zich dagelijks uit en welke na- èn voornadelen het me brengt / gebracht heeft. 
• Vragen(v)uurtje 5.0; heb je al dagbestedingsplek gevonden? Ben je niet heel vaak jaloers op anderen? Wat zijn je drie laatst gelezen boeken, gekeken series en gemaakte aankopen? Mijn antwoorden op onder andere deze vragen vind je in dit vijfde vragen(v)uurtje. 
• Hoogsensitief // Team zeilbootje; over het zeilen, koers houden en zorgen dat ik niet constant kapseis in de doorgaans nogal HSP-onvriendelijke zee en maatschappij. Waarom ik mijn hoogsensitiviteit en bijbehorende eigenschappen eerst vooral raar en zwak vond, maar dit nu steeds meer accepteer en zelfs vaak kan zien als mijn superpower. 
• Van giga gesloten naar oh zo open; over de complimenten die ik vaak krijg over mijn gedurfde openheid, hoe ik van een gigantisch gesloten boek bomvol schaamte (stapje voor stapje) getransformeerd ben tot een ontluikend open boek en welke mooie, fijne en waardevolle dingen dit me brengt.