Genietjes van de maand *SEPTEMBER*

Wat is het elke maand toch weer een cadeautje om deze rubriek te mogen schrijven, om tien geluksmomenten ook op deze manier (nog eens) te kunnen herbeleven en ‘hergenieten’, om even alleen te hoeven focussen op al het mooie, fijne, positieve en waardevolle van afgelopen tijd en de rest even vergeten kan worden. Ik ben dan ook heel blij dat ik dit dankbaarheids’talent’ zo goed heb ontwikkeld de laatste jaren, want als ik met een gewone blik naar deze september zou kijken, zou ik maar bar weinig bijzonders en waardevols zien, en vooral een super saaie kabbelende mwahmaand. Nou waren de afgelopen vier weken - en met name de eerste drie - ook behoorlijk leeg en kabbelend (zelfs voor mij), maar met mijn geluksbril op of kijkend door mijn geluksverrekijker kon ik alsnog haarscherp het extra heldere of glinsterende water èn de kleine mooie watervalletjes zien die ik gepasseerd ben. Hoogtepuntjes en leuktepuntjes die het voor mij toch nog tot een ‘september to remember’ gemaakt hebben en waardoor ik deze maand nu op een fijne en genietende manier achter me kan laten. 

Tien van deze glinsterende genietjes lees en zie je hieronder, in willekeurige volgorde. 

• Picknicken op het ‘strand’. Eén van de eerste dagen van september was meteen ook één van de allerleukste; mijn beste vriendin kwam na een wat langere tijd weer eens op bezoek samen met haar twee lieve dochtertjes. Voor hen was het niet zomaar een bezoek aan tante Laura, ze kwamen namelijk met de trein - een langgekoesterde wens - en om deze ervaring extra speciaal te maken had ik voor een lekkere picknick gezorgd, inclusief ijsjes want het was prachtig zomers weer. Op een badlaken in de strandspeeltuin in mijn achtertuinpark was het heerlijk ontspannen en gezellig toeven deze ochtend. Zo intens genoten!

• “All by myself, oh yes I did, all by myself, ‘nblokje om.” Nog steeds is in mijn eentje een grotere ronde wandelen een flinke angst-, energie- en zelfvertrouwingsuitdaging voor mij en ben ik helaas nog erg ver verwijderd van hoe gemakkelijk en ontspannen dit ging in de lente. Maar hey, I did it wel mooi twee keer deze maand, all by myself. Beide keren gaf het me een sterke en welkome vertrouwensboost, genoot ik giga van de tussen-zomer-en-herfst-natuurpracht in de buurt en voelde ik me als een vogel zo vrij. Ook is het oordeel naar mezelf dat het ‘maar’ twee keer is lang niet zo streng als de maanden hiervoor en heb ik heel bewust gevaren op het kunnen van mijn lijf, bewust juist even niet gepusht en doorgezet, en mijn herstelmodus serieuzer genomen. Iets waar ik de vierde septemberweek de vruchten van heb lijk te kunnen plukken zoals je zometeen kunt lezen. Op naar drie solowandelingen in oktober, al is twee ook gewoon helemaal oké. 

• Pompoenverrassing aan de deur. Op een zondag waarin ik helemaal niet lekker in mijn vel zat, ging daar plots onverwacht mijn eigen voordeurbel. Huh? (Zonder eerst de intercombel gehoord te hebben is dat nogal vreemd namelijk.) Wie zou dat zijn? Nou, het was de meest opvrolijkende verrassing ever; een super lieve vriendin en haar dochtertje uit Baarschot kwamen een tas met - in eigen moestuin geteelde - pompoentjes brengen, zomaar, omdat ze weet dat ik daar zo van hou. Wauw, zo onbeschrijflijk lief, ik stond dan ook even helemaal met mijn mond vol tanden en was daarna helemaal ontroerd. Het was echt prècies wat ik op dat moment nodig had (en aankon) om een zware dag een heel stuk lichter te maken en waardoor ik het me nu als een dag met een gouden randje herinner. Net zoals ik dat ook doe met de dagen waarop ik de pompoentjes extra genietend bereidde en opsmulde. 

• Sex Education. September is altijd de maand van ‘er is ineens weer heul veul nieuws op tv en de streamingkanalen’ en daar heb ik deze keer erg van genoten. Programma’s als Expeditie Robinson, Kopen zonder kijken, Met het mes op tafel, Dreamschool, VTwonen, Dertigers en NPO-documentaires waren onder andere een erg fijn vermaak de afgelopen weken, en ook op Netflix heb ik toffe films en series gezien. Maar wat hierin voor mij de absolute kroon spant is Seks Education. Wat een fan-tas-tisch-e serie blijft dat toch, een dikke negen, op alle vlakken. Vooral omdat het de meest geweldige personages ever heeft en het heerlijk taboedoorbrekend en feministisch is op precies de goede manier. Ik had deze serie graag al gezien toen ik een jaar of veertien was en ik hoop dan ook dat nu veel tieners dit kijken, gewoon op school in de klas wat mij betreft. Ik vond dit derde seizoen niet de beste van de drie maar alsnog zeker een negen waard, want als ik de tijd kan vergeten tijdens het tv-kijken en een aflevering ineens alweer voorbij is, zegt dat bij mij héél erg veel. Voor genieten krijgt deze superserie dan ook zeker een dikke tien.

• Wandelingetjes met mama (en papa). In principe maak ik standaard elke woensdagochtend een boswandeling met mijn lieve mama, ondertussen alweer ruim twee jaar lang denk ik. En al waren het de laatste tijd eerder wandelingeTJES maakte dat deze routine zeker niet minder fijn en waardevol. Integendeel zelfs, de eerste drie weken van september was het bijna mijn enige mogelijkheid om in de natuur te komen, en als je mij een beetje kent of al een tijdje meeleest weet je hoe onmisbaar dit voor mij is, het bos werkt voor mij echt als een medicijn. Omdat de eerste weken van september veel vrienden en vriendinnen op vakantie waren, hadden mijn moeder en ik zelfs twee keer per week een wandeldate - soms ook inclusief of alleen met mijn vader - en zorgde deze wandelingetjes er ook nog voor dat ik die weken niet teveel vereenzaamde. Dat mijn moeder elke week weer op deze manier - en op nog vele andere manieren - met liefde voor me klaarstaat en zich daarin helemaal aanpast naar mijn wensen is iets waar ik zo onbeschrijflijk dankbaar voor ben en me vaak erg ontroerd. Love you mam, tot woensdag! 

• Vriendinnetje, theetje, appeltje en het zonnetje op mijn balkonnetje. Het blijft omschakelen voor mij dat ook hier thuis een theetje drinken een meer dan prima manier is om met mensen af te spreken, eropuit gaan hoeft niet per se, maakt het niet per se altijd leuker (zeker met mijn haperende lijf van de laatste tijd niet) en hoeft zeker niet voor minder genietgevoelens te zorgen. Deze les leerde ik maar weer eens toen een vriendinnetje waar ik sinds groep één al super goed bevriend mee ben even op bezoek kwam. Wat was het heerlijk om ontspannen met een theetje en een appeltje ruim anderhalf uur te praten èn te kletsen op mijn balkon, en om daarbij zelfs een beetje het vrije gevoel te hebben van een uitje, alleen dan zonder dat het me heel veel energie kost. Het was echt een fijne ‘goed-is-(meer-dan-)goed’-ervaring, ik huppelde er zelfs de hele verdere dag nog van na.

• Knipperdeknip. Mijn krullende haren, iets waar ik al mijn hele leven een soort haat-liefdeverhouding mee heb; I love them but sometimes I hate them. Mijn krullen zitten namelijk negen van de tien keer niet zoals ik graag zou willen, het minste of geringste heeft daar al effect op  (luchtvochtigheid, hormonen, wind, andere producten, emoties, zweet, slapen, enzovoort) en aan de andere kant valt er juist ook geen pijl op te trekken. Na de ene winderige regenbui zit het als een warrige pluizenbol of platte plakbedoeling en na de andere ineens helemaal perfect, huh? Wel is dit mijn hele leven al lekker leerzaam als ultieme controlefreak en perfectionist overigens; loslaten Lau, loslaten, let it be. Gelukkig heb ik in 2017 het fenomeen ‘de krullenkapper’ ontdekt en het knippen met de curlsysmethode, wat echt een wereld van verschil maakt. Twee weken terug was het weer de hoogste tijd voor een (thuis)knipbeurt, een flinke deze keer want ik was mijn lange uitgezakte lokken echt helemaal beu. Mijn krullen hangen al een tijd echt veel hardnekkiger en zijn veel futlozer dan ‘normaal’ - ik denk meeliftend met mijn algehele gesteldheid - dus een flink stuk eraf daar keek ik echt al weken erg naar uit. Het was wel even wennen in het begin, maar ik ben nu echt veel vaker oké met hoe het zit dan hiervoor en kan het beter loslaten, letterlijk èn figuurlijk. 

• Waanzinnig waardevolle walkietalkies. Onverwacht was mijn laatste week van september ineens een soort feestweek en kreeg het met drie giga geniettoppers op rij toch nog een heel ander gezicht. Mijn beide beste vriendinnen waren namelijk weer terug van vakantie èn hadden meteen tijd voor een walkietalkie in het bos, dus ik kon mijn geluk niet op zoals je vast begrijpt. De eerste bijkletswandeling was nog eens heerlijk in het nazomerzonnetje ook en hebben we  gezellig afgesloten met een drankje op een terras; heer-lijk! En de allerlaatste dag van september genoot ik intens van het gezelschap van hetzelfde vriendinnetje als op de allereerste dag, alleen nu zonder kinderen, dus qualitytime all over the place. Beide walkietalkie-uurtjes waren voor mij zo ontzettend gelukkigmakend, dankbaarvoelend en energiegevend, echt precies wat ik aan alle kanten nodig had - naar snakte - na de eerste drie sluimerende septemberweken.

• Blij ei op de kinderboerderij. Per toeval ontdekte ik laatst dat er vlakbij mijn huis een kinderboerderij blijkt te zitten en nog geen week later stapte ik er binnen met mijn neefje Lars en mijn moeder. Wat een ontzettend leuke plek, echt een tip; Kinderboerderij Wilhelminapark. In het zonnetje hebben we alledrie genoten van de vele diverse dieren - zelfs een alpaca, kangoeroe en tijgerkippen ontbraken niet  - en vooral Lars had ogen te kort. Wat is het toch geweldig om de wereld door de ogen van een peuter te mogen meebeleven, en al helemaal als het die van je eigen neefje zijn. Ik voelde me deze ochtend ook echt de tante die ik graag wil zijn, een heerlijk gevoel waar ik tot de dag van vandaag nog steeds van nageniet. Op naar meer van dit soort giga geniettoppers dus. 

• Lekker weertje koekepeertje. Tot slot wil ik nog even stilstaan bij het fantastische weer van afgelopen maand, hoe fijn was dat! Door de vele zonnige warme dagen èn de eerder donkere avonden was het voor mij echt de perfecte mix tussen (na)zomer en herfst. Neem nou het groente en fruit; zowel nog kunnen genieten van zonnige balkonontbijtjes met bijna al het zomerfruit, als van smaakvolle spruitjes en diverse vers-van-het-land-pompoenen, uiteraard gehaald bij de pompoenerie om de hoek. Ook vond ik het heerlijk om op één dag zowel een luchtig zomerjurkje of -jumpsuit aan te kunnen, als ‘s avonds met een dekentje op de bank te kunnen zitten, inclusief kaarsjes en balkonlampjes aan. Ook de natuur was passend prachtig, met zowel de meest donkergroene bomen van het jaar als fantastisch felpaarse heides, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het voelde in ieder geval echt als een cadeau zo’n mooi weer nog tot eind september, dankjewel moeder natuur!

Nou dat waren ze dan, tien van mijn september-to-remembertjes. Wat waren die van jou? Sta er vooral eens even bewust bij stil als je wil, schrijf ze eventueel zelfs op, dat verdienen ze sowieso en het geeft je - nog een keer - een heerlijke geniet- en geluksboost. Just do it dus! 

Liefs Laura 

Blogposts van de maand september  

• Genietjes van de maand augustus 
• Zelfbeelddip; over waarom ik mijn lijf al een tijdje letterlijk niet meer aankeek, vergat, los van mezelf zag en als een irritant en stom obstakel in plaats van als het kostbaarste wat ik heb.
• GroenteGelukjesGrabbelton #10; in deze jubileumpost staan al mijn eerdere groenterecepten, -ideetjes en -tips samengevat en overzichtelijk (inclusief directe doorkliklinkjes) op een rijtje. 
• ‘Buiten-de-deurtjes’; over wat er bij mij allemaal komt kijken wanneer ik een uitje buiten de deur wil ondernemen, zowel vooraf, tijdens als achteraf. 
• Vragen(v)uurtje 3.0; Mis ik het voor de klas staan als (muziek)juf? Wat eet ik als ontbijt en lunch? Zou ik liever geen blauwe ogen of geen krullen meer hebben? De antwoorden op deze en andere vragen / ik-moet-kiezen-dilemma’s vind je in deze blogpost. 
• Hulp accepteren - grow with the flow; over  afhankelijkheid, zelfstandigheid en autonomie, over de hulp en ondersteuning die ik krijg en hoe ik die steeds meer heb leren aanvaarden en accepteren.