- Kraamvisite. Mijn al jarenlange lieve kabouter-, middelbareschool-, harmonie- en ‘HG’vriendin heeft eind juli haar tweede kindje gekregen en ik kon niet wachten om haar te ontmoeten. Bofkont als ik was kon ik er het eerste weekend van oktober samen met één van mijn beste vriendinnen op kraamvisite, iets waar ik al weken naar uitkeek. En al was het een flink energievragend tripje voor mij - Baarschot is nou eenmaal niet om de hoek - heb ik vooral enorm genoten. Van haar kindjes, maar vooral van het mega gezellige en vanzelfsprekende trio-samenzijn, hoe verschillend we en onze levens ook zijn. Even waren we weer de drie feeën van Doornroosje hihi…
- Verrassingspost. Persoonlijke niet-digitale post krijgen, ik hou en geniet daar altijd zo van, zeker als het onverwacht is. Naast de hartverwarmende verjaardagskaarten die ik rond de tiende ontvangen heb, zat er de week daarvoor ook al een klein schattig pakje in de bus, zo leuk! Het was een zakje vol complimentjes, ‘gewoon’ omdat ik die verdien, opgestuurd door mijn lieve mama. Dit soort kleine dingen geven me - hoe cliché ook - zo’n giga groot geluk en doen het ‘em echt. Op de dag zelf maar ook nog lang daarna, alleen al als ik het zakje nu zie bijvoorbeeld.
- Jarig! Zondag tien oktober werd ik alweer vierendertig en dat heb ik gevierd met een taartuurtje, een helemaal zelf bedacht en zeer succesvol concept. Na al vele jaren mijn verjaardag niet voor groepjes te hebben gevierd, kriebelde het dit jaar genoeg om dit toch wel te doen voor mijn familie, maar dan wel op een manier die bij mij past en waarbij ik er zelf ontspannen plezier aan kan beleven. Na even sudderen kwam ik op het ideale idee van een gezellig uurtje waarin iedereen die wil en kan een taartje mag komen eten, bij mijn ouders thuis, op een voor mij gunstige tijd (van elf tot twaalf) en met de mededeling dat het lastminute toch niet door zou kunnen gaan. Op deze manier hoopte ik dat de prikkel- en piekerdrempel laag genoeg zou zijn om er zonder te veel spanning naar uit te kunnen kijken en er oprecht zin in te hebben. En jeuj, dat is dubbel en dwars gelukt, het was perfect en ik heb oprecht enorm genoten; hoera! Ook een mooi kunstwerk van mijn neefje, de lieve kaartjes, telefoontjes, knuffels, cadeautjes, berichtjes en reacties op mijn birthdayblog droegen zeker bij aan een hele fijne ik-voel-me-echt-jarig-dag, met als hoogtepunt een geweldige digitale serenade!
- Krullenkapper 2.0. In mijn genietjes van de maand september kon je lezen dat ik eindelijk naar weer de krullenkapper geweest was en ik heel blij was met mijn flinke knipbeurt. Maar na een week of twee merkte ik dat ik me toch niet helemaal ‘lekker’ en mezelf voelde bij de spontaan geknipte lichte boblijn die ik nu had. Na lang dubben heb ik dit uiteindelijk toch maar kenbaar gemaakt aan mijn kapster - overwinninkje op zich - en kon ik de week erna nog terecht voor een gratis bijknipbeurt. Wel in de salon in plaats van thuis omdat het binnen vijf minuten gepiept zou zijn, maar I survived, nòg een overwinninkje. Ik voelde direct toen ik in de spiegel keek dat dit model veel meer Laura is en beter bij me past, heel blij ben ik dan ook dat ik naar dit gevoel geluisterd heb en dit kenbaar heb durven maken. En ondanks dat mijn haar de laatste weken super futloos is en de krul vaak ver te zoeken, is het nu in ieder geval wel míj́n kapsel.
- Plantentafel. Omdat het begin deze maand ook binnen steeds kouder begon te worden, wilde ik de verwarming soms even zachtjes aandoen maar ‘durfde’ ik dit niet door alle planten die daar bovenop stonden en ik geen andere zonlichtrijke plek voor ze had. De hoogste tijd voor een oplossing dus en een makkelijk verschuifbare plantentafel leek me perfect. Na twee weken speuren op Marktplaats kon ik niets naar mijn zin (en betaalbaars) vinden, maar deed er wel leuke ideeën op. “Zou jij zoiets zelf kunnen maken pap?” was dan ook mijn vraag bij een aantal foto’s met toffe tafeltjes, en ja dat kon hij zeker. Een week later stond het zelfs al in mijn huisje! Met alle afmetingen en vormen precies zoals ik wilde (alleen de kleur pakte iets anders uit dan ik dacht) kon de plantenverhuizingspuzzel naar de winteropstelling beginnen. Naast dat er in de zomer planten op mijn verwarmingen staan krijgen een aantal andere planten op hun vaste plek op den duur ook te weinig licht, dus hopelijk help ik ze op dit tafeltje wel ‘heelblads’ de winter door. Het staat in ieder geval erg gezellig zo - al verander ik de opstelling nog steeds regelmatig - en elke keer als ik ernaar kijk tovert het een hele grote glimlach op mijn gezicht. Thanks alleskunner van een papa, wat moet ik toch zonder jou!
- Waardevolle wandelingen. Als je mijn vorige blogpost gelezen hebt waarin ik schrijf over een flinke opleving van mijn angst om alleen naar buiten te gaan, snap je vast dat de wandelingen die ik hierna maakte juist extra waardevol waren. Stuk voor stuk, met mijn moeder, vriendinnen en zelfs alweer een keer helemaal alleen, in de regen en met de zon op mijn snoet, vanaf huis, door de landerijen en in het bos; alles voelde als winst en een groot cadeau. En met ‘herfst’ als mijn lievelingskleur is het nu natuurlijk al helemaal een extra oogstrelend feestje om in de natuur te zijn. Ik duim dan ook dat ik hier de komende maand ook nog vaak van kan gaan genieten!
- Vriendinnenverjaardagen. Naast mijn taartuurtje met familie had ik deze maand ook maar liefst drie losse vriendinnenbezoekjes voor mijn verjaardag, wat een verwennerij! Zo onbeschrijflijk dankbaar voor deze lieverds in mijn leven en de bijzondere band die we hebben. Love jullie! <3
- Klarinet verkocht. Toen ik mijn klarinet weer eens zielig in een hoekje van mijn kast zag staan, gaf dit me naast de bekende dubbele gevoelens ook opeens een heel nieuw gevoel… Het gevoel dat ik er ècht afscheid van wilde nemen en dat het goed voelde - in plaats van pijnlijk - om er afstand van te doen, ik was er ‘eindelijk’ klaar voor. Helaas kon mijn oude vereniging mijn klarinet niet gebruiken, wat natuurlijk de meest perfecte nieuwe plek ever zou zijn geweest, maar via Marktplaats had ik ook al snel een fijn nieuw thuis voor haar gevonden. Zonder veel moeite nam ik afscheid van mijn klarinet, mijn buddy en ‘derde hand’ voor lange tijd, een kostbaar stuk hout bomvol met de gaafste en mooiste herinneringen, verzamelt in zowel binnen- als buitenland en met de leukste mensen om haar heen. Dankjewel, nooit, maar dan ook echt nooit zal ik al onze avonturen vergeten.
- Mijn kinderfeestje! In de herfstvakantie kwam mijn beste vriendin met haar twee dochtertjes, mijn ‘nichtjes’, ook bij me op verjaardagsbezoek, iets waar ik de hele maand al heel erg naar uitkeek. Een paar dagen vooraf kreeg ik ineens spontaan het idee om deze ochtend om te toveren tot mijn kinderfeestje. Ik was meteen super enthousiast en verzon/maakte vier leuke spelletjes, knip-en-plakte stickerkaarten, pakte presentjes in en zorgde voor feestelijke versnaperingen. En wat was het een ontzettend leuke ochtend zeg, een schot in de roos! Zo giga genoten, nu nog steeds als ik eraan terugdenk. Ik voelde ook helemaal mijn ‘werken’-met-kleuters-vuurtje weer oplaaien en zat boordevol energie. (De dagen daarna alles behalve maar dat was het meer dan waard.) Ik heb dan ook meteen besloten dat ik hier een jaarlijkse traditie van ga maken en het - als het mogelijk is op dat moment - wil uitbreiden zodat ook andere ‘nichtjes en neefjes’ kunnen komen. Nu al zin in! Je hoeft zelf geen kinderen te hebben om kinderfeestjes te mogen geven; een heel waardevol besefmomentje.
- Herfstborrel vriendengroep. En last but zeker not least heb ik gisteren met volle teugen genoten van een heel gezellige borrel met mijn vriendengroep. Het ontspannen, piekerloze en ‘ik-ben-oké-zoals-ik-ben’-gevoel wat ik altijd heb wanneer ik omringt ben door deze fijne mensen, hakt er elke keer (in positieve zin) weer behoorlijk in. Bofkont en geluksvogel ten top voel ik me met deze trouwe club in mijn leven! Nu dus lekker lang nagenieten, bijkomen en op naar de winterborrel. :)
Wauw, als ik deze tien genietjes zo onder elkaar zie staan en ze herbeleef, besef ik nog meer wat een fantastische maand dit eigenlijk was, zonder twijfel een dikke vette rocktober te noemen, oh yeahyeahyeah! Het laat me alle shit, gedoe en struggles die er de afgelopen weken ook echt genoeg waren (en zijn) even helemaal vergeten en zorgt voor fijne liefdes-, dankbaarheids- en gelukskriebels in mijn buik. Duizend maal dank aan alle prachtmensen die hier onderdeel van waren, jullie maken mijn wereld zoveel mooier.
Liefs Laura
Ps. Wat was jouw ultieme rocktober moment?
Blogposts van de maand oktober
- Genietjes van de maand september
- Tien toffe terugblikken; als afsluiting van mijn drieëndertigste levensjaar blik ik terug op de tien meest gelezen blogposts, inclusief handige doorkliklinkjes.
- 34!; ‘ik loop niet achter, ik loop gewoon anders.’ Wat ik met deze eigen quote precies bedoel en mijn bijbehorende wens - ook voor jou en de maatschappij - heb ik geprobeerd te verwoorden in deze beknopte birthdayblogpost.
- Vragen(v)uurtje 4.0; waarom heb ik geen hond of ander huisdier? Hoe ziet een gemiddelde dag er voor mij uit? Hoe belangrijk is social media voor mij? De open en eerlijke antwoorden op onder andere deze vragen vind je in dit vierde vragen(v)uurtje.
- GroenteGelukjesGrabbelton #11; met deze keer in de spotlights pastinaak-, doperwt- en pompoenpuree. Hoe je dit hmmm-herfstmaaltje in een handomdraai maakt, op smaak brengt, er eindeloos creatief mee varieert, het kunt serveren en combineren lees en zie(!) je allemaal hier.
- Grote angstgolf, alle hens aan dek; over hoe ik de ene week nog niet eens samen met mijn beste vriendin een klein blokje om durfde, maar ik de week erop alweer veertig minuten in mijn eentje gewandeld heb. Alles over dit persoonlijke proces van diep in de put zitten tot dansen bovenop de put beschrijf ik open en eerlijk in deze blogpost.
Reacties
Een reactie posten