Zoals je drie blogposts terug uitgebreid hebt kunnen lezen, ben ik deze nieuwe vraag-maar-raak-rubriek gestart om mijn soms schreeuwende schrijfdrang en schrijfhonger wat beter en passender te kunnen stillen. Doordat ik in deze rubriek lekker alle kanten op mag fladderen en daardoor alle vrijheid voel, kan ik mijn schrijfei namelijk altijd wel kwijt. Dat hoop ik tenminste, maar tot dusver heb ik daar alle vertrouwen in en brandt dit vuurtje zeker nog.
In deze vragen(v)uurtjes ga ik in op de meest uiteenlopende vragen die ik krijg van bekenden en onbekenden, van jullie. Dit kunnen echt alle soorten onderwerpen en vragen zijn; van persoonlijke vragen, informatieve vragen, grappige vragen, confronterende vragen, zweverige vragen, unieke vragen, vaak gestelde vragen tot durf-te-vragen-vragen enzovoort enzovoort. Maar bijvoorbeeld Pickwick-, vriendenboek- of spelletjesvragen komen ook voorbij, het is maar net waar ik op dat moment zin in heb en welke vragensmaakjes dat uurtje passen bij mijn schrijftrek. Vrijheid blijheid, go with the flow en niks moet alles mag is dus de vibe van deze rubriek. Dusss, heb jij een vraag aan mij of ben je ergens nieuwsgierig naar, don’t be shy, stel deze gerust.
Vandaag in dit tweede vragen(v)uurtje beantwoord ik de twee allermeest gestelde vragen die ik - al jarenlang - zeer regelmatig krijg en daarna sluit ik af met een handjevol Pickwickvragen. Lees je mee?
•Eet je dat echt altijd allemaal in je eentje op?•
Dit is een vraag die ik dus echt héél erg vaak krijg - ik denk zelfs het allervaakst van allemaal - en waar ik dan elke keer weer even om moet lachen. Nouja, de laatste jaren dan, want daarvoor maakte zo’n vraag me vooral nog meer onzeker en beschamender. Ik zag het namelijk automatisch als een soort afkeurende persoonlijke aanval, als kritiek, als iets wat ik helemaal fout doe, als iets negatiefs dus. Nu zie ik vooral dat het eigenlijk een heel begrijpelijke en logische vraag is, zeker wanneer je de foto’s van mijn avondeten voorbij ziet komen in combinatie met mijn lagere gewicht. Past dat überhaupt wel haha? En het antwoord is ja, met gemak zelfs.
Nou ben ik vanaf mijn puberteit altijd al een hele grote eter (en waterdrinker) geweest. De zin ‘jij kunt geen honger meer hebben’ heeft mijn moeder veeele keren tegen me gezegd, en ik herinner me bijvoorbeeld ook dat ik wel acht boterhammen - plus vele snacks - mee naar de middelbare school nam. Nu weet ik dat dit samenhangt met mijn prikkelverwerkingsstoornis, alle ‘normale’ prikkels kosten mij namelijk veel meer verwerkingsenergie dan de gemiddelde mens, ook de prikkels die anderen niet eens opmerken. En om die verloren energie te compenseren en terug te winnen (zonder slaap of rust), is voeding letterlijk een extra onmisbare brandstof. Je zou kunnen zeggen dat ik alles behalve een zuinige motor heb, eentje die om de haverklap leeg is en die je dus heel vaak flink moet bijtanken om weer een beetje oké te kunnen functioneren. Mijn hoeveelheid eten (en honger) is dus niet echt veel veranderd sinds de middelbare prikkelbare school, maar wàt ik eet en het plezier dat het me geeft wel. Op 7 maart schreef ik in een blogpost al over het eetduiveltje op mijn schouder, over dat mijn relatie met eten sinds mijn ziekzijn niet honderd procent gezond is ondanks dat ik alleen maar ‘gezond’ eet. Lees die blogpost dus vooral eventjes als je hierover meer wilt weten en snappen. Ook ga ik in de toekomst zeker nog een vervolg op deze blogpost schrijven, want het is al met al een erg complex en veelomvattend verhaal waarbij ik al snel woorden te kort heb, iets wat ik nu bij het typen van dit antwoord weer overduidelijk merk… Maar wat ik voor nu het belangrijkste vind is dat mijn mega maaltijden me elke dag mega gelukkig maken, het standaard de hoogtepuntjes van mijn dag zijn en ik me tijdens het koken (en opeten) helemaal vrij en in mijn element voel. En dat ik mijn hele koelkast daarbij twee keer per week bomvol stop èn dit - in mijn eentje - ook beide keren binnen een paar dagen weer helemaal opeet, is nou eenmaal zo, ook dat hoort bij mij, helpt me zelfs op vele vlakken èn maakt mij mij. Ik ben dan ook gestopt met me daarvoor te schamen, het te verbergen, en ben het juist (trots) gaan delen. Liggen er groeikansen op dit gebied, jazeker en dat besef ik me heel goed, maar voor nu kies ik ervoor om mijn spaarzame energie niet op te maken aan iets wat me zo gelukkig maakt en zoveel positiefs brengt, daarvoor zijn er teveel andere groeikansen die ik voorrang geef. Dus jep, ik eet wat ik hier en in mijn Instagramstories post helemaal in mijn eentje op, en jahaa ik ben een ‘veelvraat’, een groentemonster, een bunkeraar, eet drie keer per dag mega grote hoeveelheden, and. I. love. it!
•Wat heb je nou eigenlijk precies?•
In de kern wil ik met deze blog laten zien hoe mijn leven met een chronische ziekte en psychische problemen eruit ziet en hoe ik dit ervaar en beleef. Dit omdat het me helpt met verwerken maar met name omdat ik merk dat er vaak nog veel onbegrip en onwetendheid rondom deze onderwerpen is, zeker bij jongere mensen, en het soms zelfs nog een soort taboe is. Ik benoem niet in elke blogpost expliciet mijn complete lijstje aan diagnoses, want dat vind ik doorgaans niets toevoegen en ik wil juist niet de nadruk leggen op deze algemene labeltjes, maar op mijn eigen persoonlijke verhaal. Maar eerlijk is eerlijk, ik snap de nieuwsgierigheid naar hoe het nu precies zit en wat ik ‘heb’ heel goed, en wanneer ik deze vraag krijg vanuit betrokkenheid en oprechte interesse vind ik het ook geen probleem om hem te beantwoorden. Dus bij deze mijn huidige lichamelijke en psychische diagnoses, labeltjes, stempeltjes, overzichtelijk op een rijtje;
- Chronisch vermoeidheids syndroom
- Somatisch symptoomstoornis
- Prikkelverwerkingsstoornis
- Angststoornis inclusief piekerstoornis
- Prikkelbare darm syndroom
- PCOS
- Schildklierlijden en verstoorde leukocyten
- PTSS
- Syndroom van Raynaud
- Tinitus
- Lichte dwangmatige en ontwijkende persoonlijkheidsstoornis
- Lichte orthorexia
- HSP / Hooggevoeligheid
•En dan tot slot ook nog even een paar plezante Pickwickvraagjes;•
# Welke drie theesmaken drink je het liefst?
Jasmijn, Chai en witte thee.
# Wat zou je doen met een miljoen?
Een klein fijn huisje in het groen in Oirschot kopen en de rest op mijn spaarrekening zetten.
# Waar zou je veel beter in willen zijn?
Lief zijn voor mezelf.
# Wat is je guilty pleasure op televisie op dit moment?
Een huis vol :)
# Hoe had je geheten als je een jongen was?
Maurice.
# Wat is het laatste wat je doet voordat je gaat slapen?
Één of twee hoofdstukken lezen in mijn huidige boek en vijf keer heel diep in en uit ademen.
# Welke quote hangt er in je huis?
The hurrier I go, the behinder I get. Dit stond drie jaar geleden op een kaartje van de mini dagscheurkalender van het tijdschrift Flow en hangt sindsdien op het kurkenprikbord in mijn wc.
Nou, dat was het uurtje alweer, time flies when you’re having writingfun. Voor deze keer doof ik het vuurtje weer, maar ik schat in dat hij vast snel weer oplaait. Tot de volgende!
Liefs Laura
Reacties
Een reactie posten