En toen waren alle 31 dagen van augustus ineens alweer voorbij, wow zo snel, time flies ook when you’re not having so much fun dus. Deze maand liep voor mij namelijk niet bepaald over van funnigheid zoals je in mijn vorige blogpost uitgebreid kon lezen. Maar het positieve aan een overwegend donkere periode is dat de lichtjes die er wel zijn - hoe klein ook - dan juist èxtra mooi, fijn en waardevol voelen. Eerlijk is eerlijk had ik het deze maand een poosje behoorlijk moeilijk om deze kleine lichtjes te kunnen zien, of nou ja, ik zag ze wel (en schreef ze ook dagelijks gewoon op) maar ik voelde ze niet… Ze voelde met mijn hart even niet als genietjes maar als gewoontjes, hoe hard mijn hoofd haar best ook deed. Gelukkig is het me gelukt om in deze zelfde augustusmaand mijn reuzenstap-terug-acceptatieknop om te zetten en kwamen daarmee ook mijn zoekgeraakte genietgevoelens terug. Zo fijn, want dat maakte mijn extra verkleinde wereldje weer een heel stuk lichter, in de allerbreedste zin va...