Doorgaan naar hoofdcontent

Genietjes van de maand *APRIL*


Ja, je ziet het goed, een nieuwe rubriek! Ik heb de knoop eindelijk door durven hakken, ben bijbehorende piekergedachtes (een soort van) de baas geworden en heb mijn perfectionisme genoeg laten vieren om dit al een tijdje sudderende idee nu ook echt uit te gaan voeren. Niet dat het zo immens groots of moeilijk is, integendeel, alleen mijn hoofd maakt(e) het dat uiteraard weer eens wel. Maar toen ik tijdens een zonnige lentewandeling plotseling een heel krachtig gevoel ervaarde rondom dit idee, en niet alleen de lucht opentrok maar ook mijn zelfvertrouwen, was de beslissing om deze maandelijkse nieuwe rubriek ‘gewoon’ te gaan schrijven ineens wel met een goed gevoel  gemaakt. De tijd was rijp. Ik ga het gewoon doen, proberen, een beginnetje maken (zoals ik me in mijn eerste blog van januari voornam), en heb lak aan wat anderen en mijn piekerhoofd allemaal vinden, let’s just do it. Zou de zon me geholpen hebben? De lente? Alle nieuwe beginnetjes, groeiers en bloeiers overal? Wie weet, maar de eerste blogpost van mijn nieuwe persoonlijke genietrubriek is in ieder geval bij deze een feit. Leuk dat je het wil lezen!

In deze rubriek staan telkens tien van mijn geniet- en geluksmomentjes van de afgelopen maand in het zonnetje. Voor mij persoonlijk is het bewust stilstaan bij deze kleine ‘goudwaard’momentjes ontzettend waardevol, fijn en belangrijk om mijn geluksniveau op peil te houden en is het mede daarom dat ik het zonder enige moeite al bijna drie jaar volhoud om deze genietjes letterlijk elke dag op te schrijven in een boekje. Ik doe dit met name om te zien en ervaren dat elke dag iets moois en fijns heeft, hoe ontzettend rot, saai of moeilijk de dag ook voelt, zolang je ook het (aller)kleinste maar kunt zien en waarderen vind je elke dag wel pareltjes om dankbaar voor te zijn. Dit vergt veel oefening en doorzettingsvermogen en lukt niet zomaar, want van nature zijn we juist geneigd om groot, groter, grootst te willen, maar als het je lukt om dit meer los te laten en ook het kleine te zien, voel je je juist een heel stuk rijker, trust me. Ook het teruglezen en zelfs soms alleen de (plank met) boekjes al zien, helpt me vaak enorm op moeilijke dagen en geeft positieve energie. Voor mij heeft onder andere deze dankbaarheidsroutine dan ook voor een grote omslag in mijn mindset, herstel, acceptatieproces en zelfbeeld gezorgd en houdt het me ook nu nog positiever, blijer en krachtiger op de been. Ondanks al mijn beperkingen, tegenslagen, nee’s en struggles zijn het echt de kleine dingen die het doen, die me onderaan de streep meestal een gelukkig mens maken. Door vanaf nu elke maand tien van mijn genietmomentjes hier te delen, hoop ik ook anderen de ‘kracht van het kleine’ te kunnen laten zien en leer je mij wat beter kennen. Maar bovenal doe ik het voor mezelf, om mijn genietjes en gelukjes extra te laten shinen, er extra van na te genieten en simpelweg omdat ik het gewoon leuk vind om te doen. 


Mijn tien genietjes van de maand april lees je hieronder, in willekeurige volgorde;

  • Wandelen zonder jas. Eindelijk kon het; naar buiten zonder handschoenen,  thermokleding, dikke sjaal, winterjas èn zelfs een paar keer helemaal zonder jas. Echt zo fijn was het om de kapstok over te kunnen slaan en ‘huppakee’ gewoon zo naar buiten te kunnen lopen. Ook van mijn vele andere wandelingen (met jas) heb ik weer ontzettend genoten, zowel gezellig met mama, mijn kleine neefje, drie vriendinnen, een tante, met pap & mam samen, als nog veel vaker heerlijk rustbrengend in mijn uppie. Ik ben nog steeds zo mega dankbaar dat mijn angst om alleen naar buiten te gaan er nauwelijks meer is en koester de vrijheid dat dit me geeft nog altijd enorm.
  • Inside Discovery. Via mijn coach heb ik mezelf deze maand weer ietsje beter leren kennen door een persoonlijkheidsanalyse van Inside Discovery, super interessant en leuk vind ik dat soort onderzoeken altijd. Al kwam er (zoals te verwachten na jaren therapie) niet heel veel nieuws uit naar voren - hallo 93% kleur groen en type ‘coördinerende supporter’ - toch merk ik dat het mijn zelfbeeld en zelfvertrouwen weer een boostje heeft gegeven. Om mijn huidige talenten en krachten zo uitgebreid op papier te zien staan en mijn valkuilen zonder dubbele gevoelens te herkennen, voelde echt heel fijn en maakte me zelfs een beetje trots. Ook liet het me weer even extra beseffen hoeveel ik (daarin) gegroeid ben de afgelopen jaren en hoe veel minder ik me schaam voor hoe ik in elkaar zit en wie ik ben. 
  • Neefje op bezoek. Deze maand kwam mijn lieve neefje maar liefst twee keer op bezoek; lekker wandelen, spelen in de speeltuin, picknicken, tractors en dieren kijken; een berg vol kleine genietjes. Tante zijn en tanteliefde voelen is zo leuk en fijn! Ook de vele lieve, mooie, ondeugende foto’s en filmpjes die ik toegestuurd krijg van mijn zusje of moeder kleuren vaak mijn dag. 
  • De Mol België. Yesss, één van mijn favoriete televisieprogramma’s begon afgelopen maand eindelijk weer, al een hele tijd keek ik er super erg naar uit en momenteel zit ik er nog volop genietend middenin. De Mol België is in mijn ogen echt honderd keer beter en leuker dan Wie is de Mol in Nederland, ook de Coronaversie dit seizoen; lekker lange afleveringen, leuke gewone mensen, gave opdrachten, mooie beelden, enzovoort. Elke week nestel ik me er met veel zin-in-kriebels en een extra volle schaal fruit mee op de bank. Heerlijk, de tijd vliegt dan voorbij en dan heb ik zelden bij het kijken van tv. (Voor de liefhebbers; De Mol is gratis te kijken op goplay.be, ook eerdere seizoenen nog.)
  • Lentekriebels. Wat heb ik afgelopen maand genoten van de ontluikende lente om me heen. De zon op mijn snoet, de warmte, het jonge groen dat overal steeds meer te zien is, de kleurrijke (wilde) bloemen overal, zingende en nestjesbouwende vogels, lammetjes en andere babydieren, mijn uitzicht op het park dat steeds kleurrijker en mooier wordt, mijn eigen planten die weer nieuwe bladeren en baby’s krijgen, en ga zo maar door. Lentegenietkriebels. Ik twijfel dan ook steeds meer of de herfst wel echt mijn lievelingsseizoen is...
  • Asperges. Groente en fruit dat er altijd maar heel tijdelijk is, smaakt juist extra lekker en voelt voor mij echt als een verwentraktatie, dus toen ik de bekende rood-wit-blauwe borden met ‘asperges’ weer langs diverse landweggetjes zag staan maakte mijn hart een sprongetje en liep het water me meteen in de mond. Twee keer per week verwen(de) ik mezelf (of mijn mama me) met dit witte goud op mijn bord; ultiem genieten. Ik maakte hier laatst dan ook met veel liefde een aparte blogpost over in de rubriek GroenteGelukjesGrabbelton, waar ik 15 creatieve plantaardige ideeën met asperges deel. Neem dus zeker even een kijkje mocht je nieuwsgierig zijn (en honger hebben). Yummy!
  • Kraambezoek. Één van mijn allerbeste vriendinnen is de laatste dag van februari bevallen van een prachtig dochtertje. Maart en april stonden dus in het teken van bijna elke week wel een kort kraambezoekje. Het blijft zo bijzonder om iemand die je al heel lang kent en waar je veel van houdt moeder of vader te zien worden en daarin te zien groeien. Ik voel me elk bezoek zo trots op haar en voelde ook meteen al zoveel onvoorwaardelijke liefde voor dat kleine hummeltje. Ik weet dat een roze wolk er lang niet altijd is, maar voor mij op die ieniemini-mensje-vasthoud-en-bewonder-momentjes in april ieder geval even wel. Genieten geblazen. 
  • Gesprek psycholoog. Doordat ik heb moeten beginnen met het slikken van medicatie voor mijn trage schildklier, merkte ik de afgelopen maand(en) dat ik emoties veel meer en gemakkelijker ben gaan voelen. Zie ook de blogpost ‘Oei ik voel, oei ik bloei’. Hierdoor kwam ik vaker met mezelf in de knoop, met name op het gebied van verdriet en rouw. Met grote golven overweldigde deze emoties me soms ineens, iets wat ik helemaal niet zo extreem gewend was en ik vond (vind) het dan ook erg moeilijk hoe hier goed mee om te gaan. Mijn eerste automatische reactie was het ‘veilig’ wegstoppen van deze nare gevoelens, maar ik weet ondertussen als geen ander dat me dat uiteindelijk alleen maar meer narigheid brengt. Een ultiem geluksmoment deze maand was dan ook zonder twijfel het hele open en kwetsbare gesprek hierover met mijn psycholoog, waarna ik me die dag en aantal dagen erna een heel stuk lichter voelde. Zo zie je maar weer, er kunnen dus zelfs rondom hele moeilijke en verdrietige onderwerpen geluksmomentjes zijn.
  • Tweedehands shoppen. Aan het einde van april mochten de winkels eindelijk weer wat normaler open, nu kom ik daar sowieso al bijna nooit en niet met plezier (teveel prikkels) maar snuffelend in een kringloopwinkel ben ik dan weer wel in mijn element. Dus meteen de eerste dag heb ik de twee kringloopwinkels in mijn dorp bezocht en dat was echt nog meer genieten dan ik had verwacht. Ook heb ik in april via Vinted een aantal toffe kledingitems gekocht (en ook lekker veel verkocht), via Marktplaats onder andere een gratis rieten mand/bijzettafeltje gekregen (de lieve eigenaar kwam hem vanuit Eindhoven zelfs persoonlijk naar me brengen, ultiem dankbaar geluksmoment), en heb ik drie tweedekans buitenbeenplantjes verwelkomd in mijn huisje (#nooitteveelplanten). Ik merk dat ik veel meer geniet en gelukkiger word van dit soort aankopen dan van nieuwe dingen. Mijn challenge om (vanaf afgelopen januari) een jaar geen nieuwe kleding aan te schaffen en meer spullen niet, duurzaam of tweedehands te kopen gaat me dan ook erg goed en vooral heel leuk en genietend af.
  • Belletjes met oma. Tot slot wil ik ook de telefoongesprekken met mijn lieve oma zeker even noemen. Elke week bellen we wel even met elkaar, soms een kwartiertje maar soms ook een dik uur, want zowel kletsen als echt praten kunnen we goed samen. En omdat we afgelopen maand zelfs een record gevestigd hebben, moest dit wel in deze genietjes-top-tien van april komen. Het lijkt zo gewoon, maar toch voelt het altijd heel bijzonder en ben ik ontzettend dankbaar dat ik als 33-jarige nog zo’n gesprekken mag en kan hebben met mijn 84-jarige lieve oma.

Wat waren jouw genietmomentjes afgelopen maand of week? Sta er vooral even bewust bij stil (zeker op een mindere dag), dat verdienen ze en het geeft je ook nu achteraf weer een fijn geluksboostje. 

Heb een fijne meimaand allemaal!


Liefs Laura

Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om