Doorgaan naar hoofdcontent

Toch een blog


Iets wat echt al jaren (verstopt) in de reusachtige ideeënkast in mijn hoofd ligt, is het hebben van een blog. Een mooie en strak vormgegeven blog met diverse vaste rubrieken over mijn passies en geluksbrengers (plantaardig kokkerellen, wandelen in de natuur, creabea-en, enzovoort), over mijn weg op het gebied van zelfontwikkeling, over leuke to do / read / listen / watch / feel tips, over mijn struggles in het dagelijks leven met een chronische ziekte, beperkingen en psychische problemen. Ik kan zo letterlijk nog dagen tot in de kleinste details doorgaan over hoe ik mijn blog ultiem voor me zie. Duidelijk gevalletje ‘ik leg de lat weer eens veel en veel te hoog’ en daardoor blijft dit dus al jaren bij puur alleen een idee, een droom, een wens. 

Tot nu, want mijn blog ‘Liefs Laura’ is een feit, I did it. Met heel veel moeite heb ik mijn lat hiervoor op de grond weten te leggen zodat een beginnetje maken, het eerste stapje zetten, me zeker lukt. (Hallo 2021 en goede voornemens, zie vorige bericht.) Ik ga de komende maanden namelijk alleen de berichten die ik op Instagram al een hele tijd plaats, ook op mijn blog plaatsen. That’s it. Klinkt gemakkelijk, is het feitelijk ook, maar het is niet te geloven hoeveel kruim, gepieker, gestruggle én klachten dit me sindsdien al gegeven heeft. Ben er zelf nogal van geschrokken en dus weer flink met mijn neus op de feiten gedrukt. Alles in mij schreeuwt dat dit schijntje niet genoeg is, nergens op slaat, ik mijn hoofd niet aan zal blijven kunnen, het maar beter kan cancellen om van dit onophoudelijke gestorm in mijn hoofd en lijf af te zijn. Maar nee, dat doe ik (voorlopig) niet, ik ga de strijd aan, ik laat mijn hart nu eens winnen, ik maak dit beginnetje. Niet met als doel om meerdere stapjes te zetten, naar mijn top(blog) te klimmen, maar puur om het beginnen te overwinnen en geen spijt te hebben dat ik deze weg van mijn hart nooit ingegaan ben. 



#tocheenblog #jaja #ididit #thisisthemoment #blog #liefslaura #beginnenoverwinnen #uitdaging #wens #droom #manifesteren #metvolleangstvooruit #cvs #me #solk #hsp #ptss

Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om