Ondertussen is mijn leven met ME / cvs in combinatie met nogal hoogsensitief zijn best goed te vergelijken met het lopen op deze brug. De hoeveelheid energie die ik elke dag heb en prikkels die ik elke dag aankan, zijn maar smal. Maar gelukkig heb ik in de afgelopen jaren, met veel hulp, ferme zijsteunen voor mezelf weten (en durven) te creëren. Hierdoor val ik lang niet meer zo vaak van de brug af en ben ik dus minder snel echt ‘game over’ uitgeschakeld. Deze zijsteunen zijn eigenlijk een soort handleiding met regels, voorwaarden en grenzen die me een leven geven dat voor mij te handelen is, en meestal pak ik deze railingen dan ook maar al te graag stevig vast. Ze helpen me om van het mooie uitzicht te kunnen zien en geven me waardevolle dingen die ik - op mijn eigen manier - wèl kan doen. Ze laten me oprecht genieten van een beperkt leven. Afgelopen week bijvoorbeeld van een borrel met mijn hartverwarmende vriendengroep, picknicken met Aukje & Lars en van het bewandelen van het prachtige Loondermolenpad, zie foto.
Maar toch glip ik er natuurlijk alsnog weleens tussendoor en lig ik, plons, in het water te spartelen. Dat gebeurde deze week ook, maandagmiddag, waardoor er tweeënhalve dag geen land te bezeilen was met mijn lijf en zoiets als douchen voelde als een triatlon. Bleh. Maar, gelukkig stond ik donderdag weer redelijk oké terug op mijn brug en kan ik me nu weer focussen op al het moois - éxtra moois altijd na zo’n plons - wat vanaf daar te zien is. Op naar een fijne nazomerweek dus, ook voor jou!
#zijwieltjeslife #mètvlaggetje #railingliferulezzz #kijkvoorbijhethekwerk #enziealhetmoois #zoishetgeengevangenis #maareenpoortnaargeluk #cheesybuttrue #plons #bleh #maarookverfrissend #me #cvs #hsp #ptss #solk #metvolleangstvooruit
Reacties
Een reactie posten