De afgelopen tijd zijn bij mij best een aantal dingen van ‘eerst een flinke berg over moeten’ naar ‘eerst een flinke drempel over moeten’ gegaan. Zo ook het (laten) maken, bekijken, kiezen èn vooral delen van foto’s van mij alleen. Nog steeds elke keer erg spannend dus, maar het wordt tegelijkertijd ook steeds een beetje leuker. Daarnaast heb ik gemerkt dat het een soort van waardevol therapeutisch proces is om ‘casual’ aan mijn zelfbeeld te werken. Ja, nog steeds zijn mijn eerste gedachten bij elke foto altijd negatief; mijn krullen krullen niet op z’n mooist, mijn gelige gezichtskleur valt teveel op, ik heb te grote en donkere wallen, mijn misvormde nagels zijn teveel in het zicht, mijn buik is wel heel bol vandaag, ik had toch andere kleren aan moeten doen, enzovoort enzovoort... Verwijderen die rotzooi en al helemaal niet delen dus. Maar ik kan deze gedachten steeds beter stoppen en soms ook omdraaien. Op deze foto probeer ik me bijvoorbeeld niet te focussen op dat ik mijn benen super wit en lelijk vind, maar dat juist de rest van mijn lijf sinds vele jaren eindelijk weer eens wat kleur heeft. Jeuj! En krullen zijn nou eenmaal onvoorspelbaar en extreem weergevoelig, die gelige kleur en wallen heb ik nou eenmaal bijna altijd omdat ik o.a. chronische vermoeidheid heb, door het PDS heb ik nou eenmaal vaak last van een mega opgeblazen buik en die misvormde nagels zijn nou eenmaal een overblijfsel van mijn hyponatriëmie... Dit is nou eenmaal het lijf dat ik heb en waar ik het mee moet doen. En ook al zijn we lang niet altijd de beste vrienden, laten we in ieder geval proberen om, zo vaak als lukt, er het beste van te maken samen. Dit ben ik. Punt.
#vanberg #naardrempel #workinprogress #bodypositivity #loading #ditbenik #laura #krullenbol #bosaddict #melkflessenrules #ohyesss #me #cvs #solk #hsp #ptss #metvolleangstvooruit
Reacties
Een reactie posten