110% inzet en mijn uiterste best doen is altijd al mijn methode geweest om dingen te bereiken, vooruitgang te boeken, beter te worden, enzovoort. Een automatische, vertrouwde en veilige methode die ‘werkt(e)’ voor mij. En me héél veel geweldigs gebracht heeft, in elke levensfase, ook tijdens mijn Eikenboomtijd en nu nog steeds. Maar het is eigenlijk de enige methode die ik ken, wat het vooral tot één van mijn allergrootste valkuilen maakt. Al helemaal sinds mijn lijf niet alles meer kan wat ik zo graag zou willen, daar zit geen 110% meer in.
Maar onbewust ben ik de laatste weken een heel stuk minder bezig geweest met constant stapjes moeten maken, doelen, opbouw, met volle angst vooruit-en. Gewoon even kabbelen voor mijn nieuwe traject in Eindhoven start. Even stilte voor de storm. Even op een bankje zitten. Even vakantie, was mijn gevoel denk ik nu achteraf. Dingen die (nog) niet lukken/kunnen/gaan even gelaten. Niet bewust en dus vooraf extreem uitgedacht (want dat is nog zo’n ‘geweldig’ talent van mij) maar op gevoel mezelf even go with the flow gegund...
En natúúrlijk, onder het motto ‘als je (los)laat, heb je twee handen vrij’ heb ik afgelopen weken júist grotere stapjes gemaakt dan de tijd daarvoor. Wist wel dat het soms zo kan werken, vaak genoeg gezien in mijn klassen of bij anderen. Maar is eng, geen controle, dus gaat Laura zelf niet proberen. Nouja, per ongeluk dus toch wel een soort van. Ik heb meer ondernomen, meer gedaan, meer gedurfd. Ook mét klachten, ook meerdere dagen achter elkaar, ook ‘langere’ tijd, ook zonder extreem veel piekeren, ook in m’n uppie. Zonder die ‘druk’ ben ik gemakkelijker grotere uitdagingen aangegaan zoals bijvoorbeeld mee naar het zwembad met mijn lievelingsmeisjes, theetjes doen in rustige tentjes, winkeltjes kijken, even naar feestjes en lange wandelingen. Met minder angst, minder wantrouwen in mijn lijf en in mezelf, minder vanuit mijn beperkingen denkend, minder piekeren, minder gedoe. En dus niet omdat het móest van mezelf, niet volgens een plan of als doel, maar gewoon omdat het kon en vooral omdat ik er zin in had. Veel van geleerd en nog veel meer van genoten! Winwin5.0. Aanrader dus; even laten, even op een bankje zitten, even let it flow-en, ook voor jou. Ik hoop in ieder geval dat ik het vaker, ook bewust, ga durven.
Vooruitgang / herstel / acceptatie gaat met vlagen, dat heb ik ondertussen na al die jaren wel geleerd, gezien em gehoord. Dus zolang deze oh zo fijne windvlaag nog duurt laat ik me lekker meewaaien.
#laatmaarwaaien #letitgo #letitflow #stormciara #stormdennis #thankyou #cvs #me #solk #hsp #ptss #methalfvolleangstvooruit
Reacties
Een reactie posten