Doorgaan naar hoofdcontent

HSP-powerrr


Hoogsensitief, hooggevoelig, HSP-er. Dat ben ik. Of nou ja, ik ben natuurlijk meer dan dat, maar het is wel een groot onderdeel van wie ik ben, wat ik voel, denk en hoe ik me gedraag. Altijd al, ook als jong kind. Ik was me er alleen heel lang totaal niet bewust van. Sinds dat ik dit wel ben, zo’n jaar of zeven nu, zijn er een heleboel puzzelstukjes op hun plaats gevallen. Van hele grote stukken tot piepkleintjes, stukjes van heel vroeger tot aan vandaag de dag. Ik begrijp nu bijvoorbeeld veel beter waarom ik voor mijn 26e al drie burn-outs gehad heb, waarom ik vaak onverklaarbare lichamelijke klachten had/heb, waarom ik me áltijd raar en extreem anders voelde en waarom onder andere boosheid, ruzies en een slechte sfeer zo’n grote invloed op me hadden/hebben. Natuurlijk verklaart het niet alles honderd procent, maar het helpt me enorm om deze dingen, plus dus nog vele tientallen anderen, een veel positievere plek te geven. Ik merk bijvoorbeeld dat het me helpt om soms (ietsjepietsje) minder streng voor mezelf te zijn, een hele verademing. Ook ben ik het HSP-er zijn en mijn (angst)stoornissen, chronische vermoeidheid, ME en andere lichamelijke klachten steeds beter aan elkaar kunnen gaan verbinden, als één geheel gaan zien, waardoor ik mezelf en mijn grenzen steeds beter heb leren begrijpen en accepteren. Het afgelopen jaar ben ik daarnaast ook vooral de kracht en talentvolle kanten van mijn hoogsensitiviteit gaan zien en gebruiken, want die zijn er gelukkig ook meer dan genoeg. Dit zorgt er mede voor dat ik me er niet meer voor schaam, het verbloem, overschreeuw of wegstop, maar er steeds vaker zelfs trots op ben. Het maakt wie ik ben en ik zou (veruit meestal) niet meer zonder willen. Hooggevoeligheid maakt mijn leven naast meer uitdagend en frustrerend, juist ook héél vaak héél veel mooier en intenser. Daarom zie ik het bovenal als mijn unieke superkracht; HSPpowerrrr!

#superpower #powerwoman #hsppowerrrr #🦸‍♀️ #superkracht #trotsopmijnvoelsprieten #hsp #jippiejajee #hoogsensitief #extraliefencreatief #hooggevoeligheid #nooitmeerkwijt #itsme #lllllaura #cvs #me #solk #ptss #metvolleangstvooruit

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar
4 reacties
Meer lezen

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti
Een reactie posten
Meer lezen

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om
1 reactie
Meer lezen