Ik mis het lekkere weertje koekepeertje! Wie niet zul je denken, logisch, want ‘iedereen’ wordt toch blij van mooi weer? Nou, voor mij is dat dus een heel nieuw gevoel. Nouja, een opnieuw teruggevonden gevoel eigenlijk. Vroeger was ik ook echt een buitenkind en leefde daar helemaal op. Rolschaatsen, uren spelen bij opa&oma op de boerderij, zwemmen tot sluitingstijd bij Bosbad de Kemmer, scouting, hockey, op vakantie met onze caravan in de natuur, lezen of verhaaltjes schrijven in een hoekje van de tuin... De mooiste herinneringen, ook die van later, zijn sowieso bijna allemaal buiten!
Maar tot een jaar terug was er ook een lange periode dat ik helemaal niet meer buiten kwam en deze week juist heel blij geweest zou zijn dat het, na al die zonneschijn, eindelijk weer regent en het grijzer is. Ik kon toen namelijk niks, ziek en zwak binnenzitten; overleven. Ik voelde dan extra veel pijn als het buiten mooi weer was, het zonnetje mij riep maar ik haar en àlle leuke buitenactiviteiten aan mijn neus voorbij moest laten gaan. Daarna had ik heel veel angst om naar buiten te gaan. Ik kon dus jaren geen buitenmens zijn, niet zijn wie ik ben.
Maar gisteren kwam ik tot het besef - je gaat het pas zien als je het doorhebt - dat ik het ‘Jippie-het-is-mooi-weer-gevoel’ weer gevoeld had, ik de afgelopen weken weer intens blij werd van het prachtige weer, ik (voor mijn kunnen) extreem veel blij buiten ben geweest zonder een spatje angst en het lekkere weertje dus nìet aan mijn neus voorbij is gegaan. BuitenLaura is back!
#buitenvoeltallesbeter #buitenzijnisweerohzofijn #besefmomentje #jippie #welkomterug #buitenkind #stapjevoorstapje #ikwilweerdezerolschaatsen #ninetiesbaby #me #cvs #hsp #solk #ptss #metvolleangstvooruit #maarzonderangstnaarbuiten
Reacties
Een reactie posten