Doorgaan naar hoofdcontent

Verhuisblog 10; Het inkleuren is begonnen


Jaja, je ziet het goed, dé persoonlijke eyecatcher van mijn nieuwe huisje staat erop, wauwww! In drie dagen is deze bloemenpracht - met onder andere de lievelingsbloemen van zeven dierbare vrouwen in mijn leven - prachtig geschilderd door Yvo van ‘Swidart’ en ik ben er zo onwijs blij mee, echt a woondream come true. Mede daardoor vond ik het wel weer tijd voor een nieuwe verhuisblog, lees je mee?
 

Maar voordat ik meer over deze mega mooie muur vertel stap ik eerst even twee maanden terug in de tijd om ook een aantal andere dingen die sinds de vorige verhuisblog in mijn huisje zijn gebeurd kort de revue te laten passeren. Zo waren bijvoorbeeld de (ongeschilderde) binnendeuren af en werden even getest, zijn alle plinten bevestigd en is ook de meterkast geïnstalleerd. 



Ook is er in de achtertuin alvast zand gestort, zwart zand voor gras/groen en wit zand voor bestrating, er komt namelijk zowel een half rond terras in het hoekje tegen de muren aan, als eentje daar schuin tegenover aan de rand van het weidse uitzicht. Daar tussenin en omheen komt vooral gras (ohh ik kan straks op den duur gewoon in mijn eigen gras gaan liggen) en onder andere een glooiende border met verschillende hoogtes beplanting. De klinkers voor de bestrating heeft mijn vader al ergens op de kop weten te tikken maar voor de rest laat de tuin natuurlijk voorlopig nog een hele poos op zich wachten, first things first.



Zo ben ik bijvoorbeeld met mijn broertje bezig geweest met de ontwerpen voor diverse meubels; een lange vensterbankkast voor onder het grote raam, een wasmachine/warmtepompkast, een wastafelmeubel, een kledingkast, een eettafel, een kapstok en decoratieplanken voor in de wc. Eerst vooral met de afmetingen en indelingen en daarna met de materiaalkeuze, beide ook in combinatie met de prijs natuurlijk. Uiteindelijk is daar een mooi plan uitgekomen, waarbij ik sommige wensen en meubels heb moeten laten varen zoals bijvoorbeeld de eettafel en de binnenkant van de kledingkast (dit wordt van Ikea en de deuren maakt mijn broertje wel) maar waar ik nog steeds echt héél blij mee ben. Ze konden aan de slag bij WoodWorkz dus! 



Tussendoor besloot ik voor de leuk een kort filmpje te maken van allerlei bouwbeelden van de afgelopen tien maanden (dus van januari tot en met oktober) om het proces voor het opbouwen van de basis nog eens in beeld te brengen. Tof toch?


En toen was het ineens al tijd voor een heel gaaf hoogtepunt; de keuken werd geplaatst! Uiteraard is deze weer gemaakt door mijn talentvolle broertje, waarvan ik vooraf al foto’s doorgestuurd kreeg om het maakproces een beetje te kunnen volgen. Het is een greeploze matgroene keuken met een composiet wit gemêleerd blad dat doorloopt tot in de wasbak, spatrand en vensterbank, wat een droom weer! Op de foto’s hieronder zie je onder andere de spoelbak, kraan, knop voor de koelkast, vaatwasser en plint nog niet, maar in een volgende verhuisblog (als alles niet meer verstopt zit onder lakens en dergelijke) ga ik zeker een gedetailleerde tour door de keuken geven. Maar voor nu zijn deze plaatjes ook al prachtig!


Ook werd er begonnen met schilderen schilderen en nog eens schilderen, van de muren, plafonds, kozijnen, deuren, balken tot plinten, iets wat tot op de dag van vandaag nog steeds niet ophoudt, wat een werk! Gelukkig zijn de kleuren wel erg mooi, zeker de ‘Dimity’ (warme wit) voor een groot aantal muren en de plafonds past helemaal bij het huisje en geeft alles een warm en gezellig gevoel. Ook het groen, mijn lievelingskleur, deed me meteen al veel meer thuisvoelen en het roze geeft het geheel straks een speelse knipoog. Nu met goede moed op naar de allerlaatste kwaststreek!


Oja, ik zou het bijna vergeten, maar tussendoor werd ook ein-de-lijk mijn huisnummer officieel bevestigd; 66b it is! Precies op de dag dat een lief vriendinnetje en haar kindjes even kwamen kijken. 



Daarna ben ik bezig geweest met het inpakken, wegdoen en verkopen van een aantal van mijn spullen via Marktplaats, mijn grote zelf ontworpen wandmeubel werd namelijk al opgehaald om naar oma’s nieuwe huisje te verhuizen en daar zat stiekem toch een heleboel in. Ook plaatste ik een paar meubels op Marktplaats die ik sowieso niet meeneem en gerust al kan missen. Stapje voor stapje…



Ook mijn oude bank heb ik zo verkocht omdat mijn nieuwe hoekbank al geleverd werd, iets wat toch wel even spannend was aangezien ik die van te voren niet heb kunnen zien of testen, maar hij is moooooi, yesyesyes! Vooral de stof en de pootjes zijn prachtig, en het feit dat ik na mijn bank in Utrecht eindelijk weer een knus hoekplekje heb om te chillen is ook echt genieten. Erg benieuwd hoe deze roze rakker straks in mijn nieuwe huisje zal staan. 



Dat geldt ook voor wat andere toffe spullen die ik intussen heb gekocht, zowel tweedehands als nieuw (tijdens Black Friday), bijvoorbeeld een aantal lampen, twee spiegels, knopjes en klinken. 



Het plafond in de woonkamer heeft de afgelopen weken ook echt een metamorfose doorgemaakt, naast dat het geschilderd is, zijn er koven rondom de twee ijzeren balken geplaatst en zijn alle balken netjes geschuurd en gelakt, iets wat ze echt veel warmer en sprekender maakt. En het oneindige monnikenwerk van alle licht- en stroompunten gereed maken werd bij dit spotjesplafond als eerste beloond, wauwie! 



Intussen werden de eerste twee op maat gemaakte kasten ook gewoon al geplaatst, namelijk het wastafelmeubel met twee tip-on lades in de badkamer en de ‘was’kast in het extra kamertje. Boven verwachting prachtig hoe vooral het materiaal met een structuurtje erin (waar ik in de staaltjesmap direct verliefd op werd) matcht bij de muurkleur en vloer, hopelijk staan mijn knopjes er ook tof bij. Ohja, ook de drie planken in de wc werden al opgehangen, er moet daar nog geschilderd worden maar wat een plaatje is dat kleinste kamertje al hè!



En dan komen we bij het hoogtepunt van de afgelopen tijd, of misschien zelfs wel tot nu toe, dé muurschildering. Eindelijk was het dan zo ver, want als je deze verhuisblogs al een poosje meeleest weet je wat voor een lang proces de invulling van deze muur is geweest. Het begon eerst met het letterlijk maandenlang zoeken naar geschikt behang, ik wilde namelijk diverse veldbloemen met voornamelijk roze en groene kleuren op een lichte achtergrond, met een flink grote en niet al te repeterende print die geschikt is voor een muur van vier meter hoog. Tot huilens en klachtenkrijgens toe vond ik die maar nergens (of voor 2200 euro), maar precies op mijn allerlaagste dieptepunt in deze gekmakende zoektocht kwam daar ineens een Instagrampost van een oud-orkestgenootje voorbij die een muurschildering van bloemen had laten maken. Echt een geschenk uit de hemel was dat, want nog voordat er ook maar muren stonden wist ik al dat die hoge muur hét ultieme persoonlijke Laura-toefje moest gaan geven, en dat plan aanpassen lukte me gewoon echt niet. Dus heb ik direct na het zien van die foto’s contact opgenomen met de maker (Yvo van ‘Swidart’) om te informeren naar de prijs, en die viel me gelukkig helemaal niet tegen voor de hoeveelheid werk. Dus jaaa, please kom ook bij mij! Oh oh oh wat was ik toen opgelucht en intens blij zeg, ook omdat dit betekende dat ik de muur nog véél persoonlijker kon gaan laten zijn. Zo kwam ik al snel op het idee om de lievelingsbloemen van belangrijke en dierbare vrouwen in mijn leven (mijn moeder, zus, drie oma’s en twee beste vriendinnen) er een plek op te geven, hoe mooi en bijzonder is dat! Ook gaf ik andere wensen door, zo wilde ik bijvoorbeeld liever geen rode en blauwe bloemen en veel varens tussendoor. Uiteindelijk kwam daar een aantal feedbackrondes heel tof leidraad-ontwerp uit en was het geduldig afwachten tot de eerste schilderdag. 



En toen was het acht december en kon het schilderfeest beginnen, iets wat mega gaaf maar toch ook wel erg spannend voelde, het blijft nogal een statement wat ‘for ever’ middenin je huis zal staan. Helaas lukte het me lichamelijk alleen om de derde en laatste dag in reallife te gaan kijken, maar tussendoor werd ik om de zoveel uur heel netjes met foto’s en telefoontjes op de hoogte gehouden door Yvo en kon ik zo tussendoor alsnog laagdrempelig allerlei feedback en aanpassingen doorgeven; echt dikke complimenten daarvoor! Check vooral even het onderstaande filmpje om het hele schilderproces in vogelvlucht te zien. 


 


En niet alleen dikke complimenten voor de communicatie en flexibiliteit, natuurlijk ook voor het geweldige eindresultaat, ik bedoel kijk even hoe fabuleus fantastisch het uiteindelijk is geworden!! En geloof me, als je er in reallife voor staat is het nog vééél mooier en gaver. Ik ben er echt SUPER blij mee en het voelt ook echt helemaal Laura. A woondream come true!



Dan sluit ik als blij ei hierbij deze verhuisblog weer af, mocht je tussendoor nieuwsgierig zijn van de vorderingen volg me dan vooral op Instagram, daar deel ik regelmatig updates in mijn story. Heel benieuwd wat ik in de volgende verhuisblog allemaal kan vertellen en laten zien, maar sowieso weer een heleboel moois, dat weet ik zeker. 


Liefs Laura 






Reacties

  1. Ooooh Laura wat gedurfd .... maar oooooooh wat ontzettend gaaf en echt jou dingetje.... je thuis en buiten voelen tegelijk en dan alle betekenissen van elke bloem hoe waardevol en geweldig🥰❤️ zo fijn om te lezen dat je een blij ei bent na het schrijven en delen van deze blij.... en wat word jou paleisje super gaaf....een groot genot straks🤞🏼🍀👌🏻🥰

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om