Doorgaan naar hoofdcontent

Genietjes van de maand *•.APRIL .•*


Dat april lekker doet wat hij wil dat hebben we allemaal wel gemerkt, maar helaas lukte mij dat zelf niet deze maand, en ondanks dat ik dit ondertussen echt wel gewend ben, heb ik toch flink gebaald dat ik veel leuke sociale uitstapjes heb moeten laten schieten. Niet omdat ik me slecht voelde of lichamelijk veel klachten had, integendeel zelfs, ik zit gelukkig nog steeds in een hele goede flow, maar wel omdat er in alle weekenden veel te veel te kiezen was. Voor mij is slechts één uitstapje per weekend haalbaar maar afgelopen maand stonden er soms wel vijf gepland; verjaardagen, babyshowers, borrels, een concert, een picknick en ga zo maar door. En begrijp me niet verkeerd, ik ben echt onwijs blij dat ik er bij een aantal wel bij heb kunnen zijn en heb daar ontzettend van genoten, maar omdat drie van de vier doordeweekse weken juist weer veel te leeg, saai en eenzaamig waren voelde dit behoorlijk oneerlijk. Echt een contrastmaand dus; te vol in de weekenden en te leeg in de meeste midweken. Daarom des te goed om april af te sluiten met een terugblik op de geluks- en genietmomenten die ik wél ervaren heb, want die zijn hierdoor natuurlijk alleen nog maar extra speciaal en waardevol.
 


  • Walking on sunshine. Helaas regende het deze maand meermaals precies op het verkeerde moment maar gelukkig scheen de zon ook vier keer op precies het juiste moment; tijdens mijn wandeldates. Want in het zonnetje buiten kunnen zijn was echt een cadeautje afgelopen weken en die heb ik dan ook steeds met beide handen uitgepakt, één keer samen met mijn moeder, twee keer met mijn begeleidster en één keer met een beste vriendin. Die laatste was echt driedubbel walking on sunshine want we hadden elkaar alweer een hele tijd niet één op één gezien, giga genoten!


  • Paaspret. Ook op eerste paasdag scheen de zon gelukkig en dus konden we met mijn neefje Lars (geholpen door boxer Truus) lekker paaseitjes zoeken in de tuin van mijn ouders, en het was vooral heel fijn en gezellig om weer eens met zijn allen samen te zijn. 


  • Holadijee, van 2D naar 3D. Deze maand is mijn nieuwe huisje qua look en feel weer zo veel geüpgraded, ineens liep ik gewoon tussen mijn toekomstige muren en dat gaf meteen zo’n veel beter beeld van alle ruimtes, vooral in de woonkamer/keuken met het grote raam en binnenmuur tot in de punt; gaaf gaaf gaaf! Je zou er maar komen wonen…


  • Bij Lau op de bouw. ‘Kunnen we zondag voorafgaand aan de borrel niet even bij Lau op de bouw gaan kijken?’ las ik twee weken geleden in onze vriendengroepapp gevolgd door allemaal enthousiaste reacties. En slik, daar kreeg ik toch wel even een brok van in mijn keel hoor, zo mega lief vond ik die oprechte betrokkenheid. Dus zo stonden er een paar dagen later ineens een aantal vrienden in mijn huisje, in Oirschot, zo bijzonder en een geweldig naar-meer-smakend voorproefje voor de toekomst. Én super leuk dat er ook kindjes bij waren die hun geluk niet op konden toen ze zelf met de grote hijskraan papa’s fiets mochten optakelen. :)


  • Babyshowerpower. De liefdevolle power van een babyshower was bij een hele lieve en goede vriendin vorig weekend overduidelijk voelbaar, heerlijk, ze straalde van oor tot oor en dat was precies waar ik voor kwam. Onwijs genoten dus van het anderhalve uur dat ik erbij kon zijn, en nu op naar hun kleine frummeltje.


  • Huis verkocht! Na alle pech en stress is het huis van mijn ouders nu dan toch echt definitief verkocht, eindelijk, jiehaaa! En dat dat ook nog eens aan hele fijne mensen is met een prachtig doel voor de extra gebouwen maakt het nog mooier. 


  • High-five-high-tea. Eergisteren was ik met vijf schatten van vriendinnen even bij een high tea in een toffe theesalon ter ere van baby nummer twee die op komst is bij één van hen. Eigenlijk zaten we dus niet met vijf maar met maar liefst acht aan tafel, hoe bijzonder is dat! 



  • Amazing asperges. Dat de kopjes van het witte goud weer boven de grond uit staken bezorgde mij deze maand een aantal sublieme smulfeestjes. Ik at ze plain met kala namak, met (vegan) ham, met (vegan) zalm en in lekker romige curry’s; allemaal amazing!


  • Dagelijkse drieluik. Naast asperges heb ik de afgelopen tijd uiteraard ook weer een heleboel andere lekkere maaltijden voor mezelf verzonnen, gemaakt en opgegeten, de allerleukste dagelijkse drieluik vind ik dat nog steeds, never gets old. Daar zaten ook weer een paar nieuwe bereidingswijzen, combinaties en ontdekkingen bij, zo tof dat ik met een groente waar ik al vele jaren mee kook toch nog steeds nieuwe creatieve dingen kan blijven verzinnen, ben benieuwd of dat ooit zal stoppen. In het filmpje hieronder zie je traditiegetrouw mijn maaltijden van de maand weer in hoog tempo voorbij komen, dit keer die van maart en april, yummy! Nu alweer zin om vanavond te gaan koken. :)

Al met al was april dus een fantastisch fijne sociale maand, weekendmaand dan wel vooral, maar alle hartverwarmende mensen die ik in deze weekenden zag maakte de legere weken daartussenin zoveel zachter, zo zo zooo dankbaar ben ik voor deze onbetaalbare rijkdom aan vriendschappen en familie om mij heen, dus als jullie dit lezen; merci dat jij er (nog steeds) bent! Ook in mei staan er al een paar van dit soort leuke uitjes gepland, te beginnen met meteen vandaag een tripje naar de dierentuin met mijn moeder, zusje, neefje en nichtje. Hopelijk heb jij ook wat genietjes en gelukjes in het vooruitzicht staan of wellicht is dit anders een reminder er eentje te gaan plannen, in ieder geval een magistraal mooie meimaand gewenst! 


Liefs Laura 



Blogposts van de maand april 

  • Genietjes van de maand maart
  • Wat heb ik ge-…? Deel 8; Een greep uit hetgeen (aanraders en afraders) ik de laatste tijd gelezen, geluisterd, gekeken, gegeten en gekocht heb, inclusief mijn persoonlijke review en waardering met een punt tussen de 1 en de 10. 
  • Geen golven maar een wilde zee; Een eerlijke en moeilijke blogpost over diverse gevoelens en gedachten rondom mijn ongewenste kinderloosheid. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om