Doorgaan naar hoofdcontent

GroenteGelukjesGrabbelton #4 Groentespiesjes


Door het oh zo heerlijke zonnige lenteweertje van de afgelopen dagen èn met Pasen voor de deur, vind ik vandaag de perfecte timing voor een lekker feestelijke en vrolijkmakende graai uit mijn GroenteGelukjesGrabbelton. Misschien niet het meest creatieve en vernieuwende idee uit deze ton, maar absoluut wel eentje die diverse groenten meer kan laten shinen en een flinke extra boost geeft aan je opeetgenot. Voor mij is het in ieder geval altijd als een feestje als dit op mijn bord ligt; 

Groentespiesjes!


Niets nieuws onder de zon zou je zeggen, iedereen kent dit al lang, maar toch weet ik bijna zeker dat ik je hierin nog meer dan genoeg ‘out of the groentebox’ kan laten zien. Bijvoorbeeld dat er veel meer groente geschikt zijn voor op een spiesje dan je waarschijnlijk denkt en het echt niet alleen thuishoort op de barbecue. Geloof me, knoop deze Lau-wijsheid maar alvast in je oren, op een stokje smaakt alles beter! 


Nou is deze rubriek sowieso geen uitgebreide handjevasthoudende receptenrubriek zoals je wellicht wel weet, maar om alleen het enige echt nodige zinnetje te geven; ‘Rijg je groenten op een spiesje’ is wel heel erg summier, saai ook. En daar vind ik ik praten en schrijven over (plantaardig) eten véél te leuk voor. 


Dus, hoe maak je deze spectaculaire speelse spiesjes? Dat kan grofweg op twee manieren, of je snijdt de groente vooraf in stukjes, reepjes of blokjes en rijgt ze rauw op een stokje voordat ze oven of pan in gaan, of je doet dit rijgen pas nadat de groente gaar geroosterd/gebakken zijn. Zelf kies ik meestal voor de tweede optie omdat dit met name bij hardere en groente die veel slinken beter werkt, ik dit zo het smaakvolste vind èn het leukste gedeelte zo tot het laatst bewaar. Wel leg ik de spiesjes na het rijgen dan alsnog vaak even terug in de oven, zodat alles weer goed warm en extra knapperig wordt.


Het roosten doe ik eigenlijk negen van de tien keer gewoon in mijn oven, het eerste deel van de tijd op de gewone stand (op ongeveer 200 graden) en tot slot nog eventjes onder de grill voor de extra crunch. Maar dit kan natuurlijk ook prima zonder oven, bijvoorbeeld in een (grill)pan of op de barbecue. Hoe lang dit nodig heeft qua tijd is per groente heel erg verschillend, een kwestie van een oogje in het zeil houden en tussendoor proeven. 



Het rijgen van de groentespiesjes vind ik zelf  dus altijd het leukste onderdeel, naast ontspannend en mindful is dit namelijk ook het meest creatieve gedeelte. Ik vind het heerlijk om steeds net iets anders te bedenken en te proberen op diverse vlakken. Zo kun je bij spiesjes bijvoorbeeld variëren in de grootte van de stokjes (zelfs de allerkleinste prikkertjes zijn top), in de vorm, snijtechniek en formaat van de groente, in de combinaties, in de manier van serveren, in kruiden/marinades, en ga zo maar door. Op de foto’s die ik voor deze post heb kunnen vinden, zie je dat zeker terug. Daarop zie je ook dat ik spiesjes de ene keer als extra genietcadeautje voor erbij gebruik, en ze de andere keer juist echt het hoofdgerecht zijn. Het is dus echt net waar je zin in hebt, en eerlijk is eerlijk, waar je tijd voor hebt, want het rijgen kost natuurlijk wel wat extra bereidingstijd. Tijd die ik er persoonlijk met liefde voor vrijmaak, omdat het me dubbel zoveel teruggeeft; rust in mijn hoofd, ontspanning, plezier, creativiteit èn iets heel lekkers.



Om je wellicht wat meer houvast te geven aan de diverse groente die ‘spiesproof’ zijn en op welke manier, zal ik er hieronder een aantal opsommen en beknopt beschrijven; 

  • Spruitjes (gehalveerd, gesmashed of in zijn geheel)
  • Paprika’s (reepjes, kwarten, ringen, bloemen)
  • Puntpaprika’s (verticaal in plakjes, horizontaal in lange plakken en dan oprollen of zigzaggen, in stukjes, of snackpaprikaatjes in zijn geheel)
  • Uien en sjalotjes (chips, dwars doorgesneden in rondjes/plakken, in zijn geheel)
  • Pompoen, pastinaak, knolselderij, koolraap, wortel, biet, zoete aardappel (blokjes, chips, rondjes, driehoekjes, schijfjes, frietjes, ...)
  • Champignons (in zijn geheel, horizontaal of verticaal doorgesneden, chips)
  • Portobello’s (schijfjes, plakken of kwarten)
  • Oesterzwammen (pulled of in zijn geheel)
  • Romanesco, bloemkool, broccoli (roosjes)
  • Courgette en aubergine (rondjes, chips, reepjes, halve maantjes, reepjes, horizontaal in lange plakken en dan oprollen of zigzaggen)
  • Asperges (stukjes, gehalveerd, tips, zigzaggend)
  • Sugarsnaps, peultjes (in zijn geheel)
  • (Snack)Tomaatjes, -worteltjes, -komkommertjes of andere rauwkost (zonder roosteren, schijfjes/rondjes, stukjes, gehalveerd, in zijn geheel, zigzaggend, oprollen, ...)
  • Fruit (met of zonder roosteren, puur fruit of gecombineerd met groente, sommige groente-fruit combi’s zijn echt heerlijk samen)

En zo zijn er zeker nog veel meer opties, maar alleen hiermee kun je al eindeloos variëren, combineren, experimenten, proberen en dineren denk ik zo. Give it zeker a try. Kijk waar je zin in hebt, wat je het gemakkelijkste lijkt of juist een uitdaging, welke groente je bijna nooit eet omdat je niet weet wat je ermee moet (en nu wel), of welke groente je juist heel vaak eet maar altijd op dezelfde manier; spiesjes to the rescue! En ik hoop van harte dat dit dan ook voor jou als een zonnig feestje zal voelen en smaken, laat het me zeker weten. 


Oh, en voor kinderen is dit groentegelukje al meermaals een goede ‘truc’ gebleken om meer (diverse) groente eten gemakkelijker en leuker te maken, wellicht ook daarvoor een eye-opener.



Nou, alle gekheid op een stokje, dit was het wel weer voor deze keer. Ik hoop dat ik je in deze vierde GroenteGelukjesGrabbelton weer een klein beetje heb mogen inspireren, motiveren, enthousiasmeren (of een zaadje te hebben geplant) om eens wat vaker plantaardig te kokkerellen in de toekomst, en je te heb kunnen laten zien dat de geweldige gelukzalige groentewereld zoooveel groter, rijker, leuker èn lekkerder is dan je denkt. Smakelijk eten!


Liefs Laura 


*Tot slot hieronder een feestelijke foodfotogalerij waarin diverse van mijn spiesjescreaties te zien zijn, een (voor)beeld inspireert nou eenmaal meestal meer dan duizend woorden, bij mij in ieder geval wel. Je vindt hierin natuurlijk niet àlle mogelijke variaties terug, dit is wat ik (een beetje fatsoenlijk) gefotografeerd heb de afgelopen tijd, maar ik hoop wel voldoende om mijn blog met ‘probeerzin’ te verlaten.





























Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om