Liefs Laura

Mei was echt een fabulous familiemaand voor mij, elke week heb ik wel iets leuks ondernomen waarin familie een belangrijke rol speelde, van een tripje naar de dierentuin tot samen mijn nieuwe huisje uitgebreid bezichtigen, zo gezellig was dat elke keer. Plus een hele fijne opvolging en afwisseling met april wat juist een overvolle vriend(inn)enmaand was. Dit samen doet me maar weer beseffen wat een ontzettende bofkont ik ben met al die lieve trouwe mensen om me heen, zij kunnen stuk voor stuk een slechte week met één druk op de knop omtoveren tot een geweldige week, hartverwarmend en onbetaalbaar blijft dat, dankjulliewel! In deze blogpost blik ik dan ook met veel plezier even terug op mijn hoogtepuntjes van mei, een maand waarin deze knop zeker een paar keer ingedrukt is.     Hakuna matata.  De allereerste dag van mei was misschien meteen ook wel de allerleukste! Ik ging namelijk met mijn neefje, nichtje, zusje en moeder naar de kleine dierentuin bij mij om de hoek, een ...

Elk jaar rond deze tijd, wanneer het warme zonnige weer definitief doorgebroken lijkt te zijn en er dus geen weg meer terug is naar de herfst of winter, kom ik altijd in een soort innerlijke tweestrijd terecht. Enerzijds geniet ik er echt enorm van; ontbijten op mijn balkon, overal giga veel groen, bloemen en fluitende vogeltjes, eindelijk zonder jas naar buiten en weer luchtige kleding aan kunnen, veel meer keuze in heerlijk zoet fruit, mijn planten die weer groeien, lekker op blote voeten lopen en ga zo maar door. Maar anderzijds drukt de start van dit buitenseizoen me ook altijd weer keihard met mijn neus op de feiten en zie ik dat mijn dagelijkse realiteit nog veel verder weg ligt van het ‘normale’ dan in het binnenseizoen. Mijn vele thuiszijn en binnenzitten voelt in de herfst en winter namelijk nog redelijk oké, onder andere omdat mijn leven dan iets meer lijkt op dat van anderen, maar als iedereen in de lente weer vrolijk en opgelucht zijn vleugels uitslaat en uitvliegt naar all...

Omdat ik de laatste twee maanden weer heel wat foto’s verzameld heb van de vorderingen van de bouw van mijn toekomstige (mantelzorg)woning - het ging namelijk van een 2D naar een 3D huisje - leek het me wel weer leuk om ook hier even een update te plaatsen. Het toffe aan deze bouwfase was dat je het zo ongeveer per uur flink vooruit zag gaan en tegelijkertijd ook mijn ‘woonbeeld’ steeds beter en completer werd, iets wat je denk ik in deze fotoblogpost ook wel ziet. Scroll dus vooral verder om even ‘binnen’ te kunnen spieken! Het ging de afgelopen tijd dus van een reallife plattegrond…  naar een echt huisje. Allereerst werd daarvoor dit onderstaande houten kunstwerk gemaakt, wat een lumineus lijnenspel hè? Daarna kon er begonnen worden met metselen, vele uren metselen metselen metselen, soms in het zonnetje maar helaas ook vaak in de regen. En niet alleen mijn grote held papa heeft veel stenen gelegd, maar ook mijn kleine held Lars heeft letterlijk zijn steentje bijgedrage...