Doorgaan naar hoofdcontent

Genietjes van de maand *•.JANUARI.•*


Jiehaaa, ein-de-lijk, januari is voorbij, wat voelde dit als een voortslepende ellenlange donkere maand zeg, pffff. Voor jou ook? Voor mij waren het in ieder geval echt geen fijne en ontspannen weken, ik voelde me vaak erg eenzaam en down, zag ontzettend op tegen mijn afspraak bij de kaakchirurg en zit tot de dag van vandaag met de nasleep daarvan. Geen pretje dus, vooral omdat deze gevoelens lang duurden, erg overheersend waren en helemaal in mijn lijf gingen zitten. Ook was het contrast met december heel groot, van een overload aan sociale mogelijkheden naar een oorverdovende stilte daarin, iedereen moest natuurlijk weer aan de slag en was druk met zijn/haar eigen alledaagse leventje weer op te starten. Logisch en begrijpelijk, maar niet minder lastig. Achteraf gezien had ik een groot deel hiervan best voor kunnen zijn en het beter aan kunnen vliegen, want ik ervaar dit contrast en deze eenzame gevoelens in januari ondertussen al meerdere jaren zo. En eigenlijk heeft dit alleen vooraf wat extra aandacht, openheid en initiatief nodig, dus voor volgend jaar heb ik deze belangrijke herinnering alvast in mijn agenda gezet, want me nóg een keer stoten aan deze zelfde steen gaat mooi niet gebeuren. Gelukkig had ik alsnog een aantal hele mooie en waardevolle geluksmomentjes die nu des te belangrijker zijn om ook positief op deze mehh-maand terug te kunnen kijken, van bijvoorbeeld de eerste stappen ‘in’ mijn nieuwe huisje, fun met foto’s, magische medicatie, zeven winterwandelingen, een nieuwe plant tot een gezellige vriendenborrel, je leest en ziet ze allemaal hieronder.

  • Bijzonder begin. Het nieuwe jaar begon middenin de bossen met een wel heel bijzonder moment, mijn beste vriendin gaf me namelijk een ingelijste foto van haar bruiloft cadeau plus een stapeltje losse foto’s waar we samen nagenietend doorheen gingen, alleen dat was al heerlijk hartverwarmend, maar onderaan dat stapeltje zat ineens een heel andere foto… van een positieve zwangerschapstest, waaahh! Te leuk nog een bonusneefje of -nichtje erbij, ik kan dan ook niet wachten dit kleintje in augustus te ontmoeten en op te zien groeien. :)


  • Fotofun. Sinds 2016 maak ik met veel plezier elk jaar een lekker dik herinneringenfotoboek zodat al mijn waardevolle foto’s niet alleen maar op mijn telefoon staan. De eerste jaren deed ik dit nog creabea plakkend maar sinds ik de écht gemakkelijke app ‘Once upon’ ontdekt heb, doe ik dit in een handomdraai digitaal. Door het jaar heen vul ik op mijn telefoon al een mapje met foto’s die ik erin wil hebben, zodat het in het nieuwe jaar altijd alleen nog maar een kwestie is van uploaden en opmaken, een overzichtelijk en erg leuk jaarafsluitend klusje. Maar het grootste genietmoment is natuurlijk als dit boek, met deze keer maar liefst 138 pagina’s, daarna in mijn brievenbus ligt en ik het door kan bladeren en in huis kan zetten, love it. Daarnaast heb ik ook mijn fotoprikbord op de wc weer een beetje geüpdatet zodat ook plassen en poepen weer extra plezant is. Ben jij ook zo’n fotofanaat?

  • Eerste stapjes en stenen. Begin januari zijn de allereerste bouwstappen gemaakt voor mijn nieuwe huisje en heb ik er ook zelf mijn eerste stapjes ‘in’ gezet. Echt fantastisch voelde dat, het klopte helemaal, dit is mijn plek, hier ga ik me thuisvoelen. Vooral het rustgevende uitzicht en mijn tuintje waren nog veel mooier dan ik me vanaf de foto’s voorgesteld had, wat een droom. Ik schreef ook een aparte verhuisblog over deze eerste gevoelens en werkzaamheden, dus mocht je die gemist hebben en nieuwsgierig zijn, scroll dan vooral even een stukje terug. En bij deze stappen bleef het niet deze maand, want afgelopen weekend zijn zelfs de eerste stenen al gelegd, zooo gaaf ziet het er (vanaf de foto’s) uit, reken dus maar dat ik er in februari weer real-life ga kijken en voelen, zin in!


  • Warme winterwandelingen. Ondanks dat ik een groot deel van januari dus niet zo lekker in mijn vel zat door eenzaamheid en alles rondom twee stomme verstandskiezen, heb ik toch zeven heerlijke winterwandelingen kunnen maken die me stuk voor stuk weer eventjes warmer maakte van binnen, extra onmisbaar deze maand, that’s for sure. Drie van deze ‘opwarmers’ maakte ik met mijn lieve mama, twee met een beste vriendin, eentje met mijn begeleidster én eentje met een trouwe vriend die aan de andere kant van het land woont en toch elk jaar één of twee keer naar hier komt om te wandelen, hartverwarmender kan niet toch?


  • Dubbel en dwars. Op een erg goede dag is het me deze maand gelukt om een dubbel uitje te maken samen met mijn neefje en moeder; eerst even diertjes kijken bij de kinderboerderij en daarna ook nog even spulletjes kijken in de kringloopwinkel. Ik heb dan ook dubbel en dwars genoten van deze relaxte succeservaring, de konijntjes, de varkentjes, het thriften en de babbels van mijn neefje, echt een heerlijke ochtend.


  • Te trotse tante. Niet alleen toen heb ik van mijn neefje genoten, maar ook toen mijn zusje met haar schoonfamilie een weekje ging skiën in Frankrijk en hij zijn allereerste skilesjes kreeg, oh oh oooh wat zag dat er extreem schattig uit op alle foto’s en filmpjes. Op de derde dag kon hij (als net driejarige) gewoon helemaal alleen al een klein stukje skiën, niet normaal hoe knap en gaaf, heb me oprecht zelden zo intens trots gevoeld. En dat hij het zelf ook helemaal geweldig vond maakte het plaatje natuurlijk compleet, een echt sneeuwmonstertje is het, geweldig. En dat andere kleine monstertje groeit ook maar door, ze rolde gisteren zelfs al ineens helemaal zelfstandig om en kan schaterlachen als de beste. Het zullen je neefje en nichtje maar zijn!


  • Plantenpret. Toen ik een appje kreeg met de vraag of ik gratis een Dracaenaplant wilde hebben die in de winkel niet meer verkoopbaar was, schreeuwde ik zowat ja tegen mijn telefoon, hééél graag, laat maar komen dat kneusje. Na een fikse knipbeurt ziet hij er nu weer prima uit en duim ik heel hard dat hij het gaat redden, want mooie goedgroeiende planten bezorgen mij letterlijk elke dag een lach. Ook besloot ik mijn Monstera een knip- en oplapbeurtje te geven, want zoals helaas al mijn planten heeft ook deze grote wildebras het nu behoorlijk zwaar in de donkere winter, maar kijk hem nu weer eens shinen, please houd nog even vol… Een aantal kleinere kneusjes (negentig procent van mijn planten zijn namelijk zogenaamde afdankertjes) hebben het helaas niet overleefd, dus toen er één dag een unieke korting was op alles van plantje.nl, kon ik het niet laten om weer een kneusjesbox te bestellen om deze leegte op te vullen, en daar geniet ik sindsdien echt onwijs van. :)


  • Magische medicatie. Na de misère van mijn bezoek aan de kaakchirurg vorige week, waren de veruit beste pijnstillers alle lieve berichtjes, belletjes, kaartjes en zelfs bloemen en een cadeau (een rotan hoekkastje) van heel veel lieve mensen om mij heen, dit deed (en doet me nog steeds) echt geweldig goed, dankjulliewel!


  • Opbeurende borrel. Nadat ik de vorige vriendenborrel heb moeten missen, hoopte ik nog meer dan anders dat ik me afgelopen zondag goed genoeg zou voelen om er nu wel even bij te kunnen zijn, en dat was zo, yesss! Ik heb tot in elke vezel giga genoten van dit gezellige, vertrouwde en relaxte samenzijn inclusief vijf rondrennende kindjes, ik gloei er nog steeds helemaal van na, heerlijk. Wat een rijkdom zijn zulke fijne vrienden toch, het blijft jammer dat ik ze zo bij elkaar niet wat vaker zie, maar het maken onze twee à drie maandelijkse borrels wel weer extra waardevol, ik koester ze in ieder geval enorm. Op naar de volgende(n)!

Hopelijk kun jij ook zo’n fijn geluksrijtje maken als je terugdenkt aan januari en ga je nu een fantastische februari tegemoet, ben komende maand in ieder geval maar een beetje extra lief voor jezelf en zoek de zon op andere plekken als hij buiten weer eens niet wil schijnen. Wishing you the best!

Liefs Laura 



Blogposts van de maand januari

  • Genietjes van de maand december
  • Verhuisblog 3 - Schop in de grond; Over de eerste stappen aan en in mijn nieuwe huisje, een flinke tegenslag en hele fijne ontdekkingen. 
  • Altijd een weg naar buiten; Over mijn somatisch symptoomstoornis, hoe ik een belangrijk radartje in mijn lijf kapot gemaakt heb maar daardoor wel op andere vlakken enorm gegroeid ben. 
  • Out of the groentebox; met tien van mijn favoriete creatieve groentegelukjes die leuk, lekker, gezond en gemakkelijk te maken zijn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om