Doorgaan naar hoofdcontent

Genietjes van de maand *•.JANUARI.•*


Deze allereerste maand van 2022 duurde voor mijn gevoel echt drie keer zo lang als de laatste maanden van 2021, poehh, hebben meer mensen dit of ligt het aan mij? Dat laatste zou heel goed kunnen hoor, vooral omdat januari nogal een ‘LP’-maand voor me was met duidelijk een A- en B-kant; een mega mistige kant en een zeer zonnige kant, een beladen ballad en een dansende discohit. Deze beide kanten heb ik in de twee blogposts hiervoor al besproken dus dat ga ik niet nog eens doen, maar het was me dus het maandje wel. Gelukkig barstte het zowel de eerste als de tweede helft van de genietmomentjes en was het zelfs moeilijk om te kiezen welke tien ik in deze rubriek uit wilde lichten, maar het is me (met een beetje smokkelen qua samenvoegen) zeker gelukt. Hoe was jouw start van 2022? 

  • Tijdvergetende telefoongesprekken. Iets wat afgelopen maand regelmatig een hoogtepunt van mijn dag was, was een heerlijk lang, open en gezellig (video)belgesprek met een vriendin. Van die hartverwarmende gesprekken die zowel diepzinnig als luchtig zijn, je een lach en een traan bezorgen en waarbij het binnen een kwartier ineens twee uur later is. Zo ontzettend waardevol op zoveel vlakken, zeker als je veel alleen bent en de dagen lang voelen. Ik heb het even opgeteld, maar ik schat dat dit me totaal zo’n 14 giga genietuurtjes bezorgd heeft deze maand. :)
  • Warme winterwandelingen. In de mistige helft van mijn januari is het me maar één keer tien minuten gelukt om te wandelen. En al voelde die tien minuten in de zon op dat moment als een heel groot en fijn cadeau - ik ging er zelfs bijna van huppelen - miste ik de andere dagen het bos, de natuur en het echt buitenbuiten zijn enorm. De eerste poging om dit op te lossen was te vroeg, na twintig stappen in het bos moesten een vriendin en ik omdraaien omdat het niet ging, en al was de autosafari die we er daarna van maakten alsnog een genietmomentje, het was niet waar ik diep van binnen zo naar snakte. Gelukkig, ge-luk-kig, kon ik dit de tweede helft dubbel en dwars inhalen met maar liefst zes walkietalkies met vriendinnen en mijn moeder; vier keer in het bos, twee keer in het zonnetje, drie keer met theetjes toe en alle zes de keren barstend van gelukskriebels. 


  • Mijn boosterprik en ik. An sich was het me laten boosteren niet echt een genietmomentje (en de dagen vooraf al helemaal niet), maar de mate waarin de boosterdag zelf en vooral de bijwerkingen deze derde keer meevielen maakte me zo blij en opgelucht dat ik deze ervaring toch in dit rijtje wilde zetten. Na mijn eerste prik was ik namelijk tweeënhalve week flink van de kaart en na de tweede prik een ruime week, nu was dit eigenlijk maar anderhalve dag, zo fijn!
  • Boekenpret. Januari begon met twee leuke ‘cadeautjes’ in de brievenbus; twee boeken die me nog vaak genietmomentjes gaan bezorgen, de ene vooral dit jaar en de andere mijn hele leven. Met een boekenbon die bijna afliep trakteerde ik mezelf op de poëziebundel ‘Ik wou dat ik een vogel was’, een groot dik boek met 365 Nederlandse gedichten over de natuur inclusief prachtige illustraties. Elke dag nam (en neem) ik even bewust de tijd om het gedicht van die dag te lezen, soms zelfs twee of drie keer, een hele fijne routine die ik nu al niet meer weg kan denken uit mijn dag. Ook kwam mijn 136-paginatellende fotoboek van 2021 binnen, voor het eerst had ik besloten mijn jaarlijkse fotoboek niet zelf te gaan inplakken maar dit via een app te doen, wat echt mega goed bevallen is en erg leuk was om te doen, maar het ultieme genietmomentje was toch wel toen ik mijn fotoboek vol fun, friends, family en food voor het eerst in reallife door kon bladeren. 


  • Rakende reacties. Zowel op de blogpost ‘Mist in mij’ over mijn depressieve episode als op de blogpost met mijn nieuwe rubriek ‘Wat heb ik ge-…?’ heb ik zulke lieve, hartverwarmende en rakende persoonlijke reacties gehad, soms tot tranen in mijn ogen toe. Twee totaal verschillende categorieën reacties maar allebei zo waardevol en onbeschrijfelijk fijn om te krijgen, want zowel de berichtjes met enthousiaste reacties dat iemand ook iets wil gaan lezen, luisteren, kijken, proeven of proberen als de begripvolle en steunende hart-onder-de-riem-berichtjes toverden deze maand een extra grote lach op mijn gezicht. Dankjewel dus daarvoor!


  • Op (birthday)bezoek bij broertje. Mijn eerste ‘zonnige’ en energiegévende buitenshuisactiviteit van de maand (en dus van het jaar) was op bezoek gaan bij mijn broertje in zijn nieuwe eigen paleisje. Super tof om alles eindelijk in het echt te kunnen zien, een rondleidinkje te krijgen en er stond zelfs een pan homemade soep klaar. Een week later was ik er meteen al voor de tweede keer, om zijn 27e verjaardag te vieren, waar ik na twee jaar weer heb mogen genieten van een heuse kringverjaardag met familie, erg gezellig! Apetrots ben ik op mijn grote kleine broertje; op wie hij is, hoe hij zich heeft ontwikkeld, heel goed weet wat hij wil en op hoe hij als vakman zijn eigen onderneming runt en machtig mooie meubels op maat maakt. Mocht jij of iemand die je kent op zoek zijn naar betaalbare meubels die voor honderd procent voldoen aan jouw wensen, kijk dan vooral eens op zijn Instragram (@woodworkz_interieurbouw) of op www.WoodWorkz-interieurbouw.nl. 


  • Boei(ende) begeleiding. Één van de eerste dagen van januari maakte ik kennis met mijn ambulante begeleidster vanuit GGZE De Boei, toch altijd spannend wie er vanaf dan regelmatig over de vloer zal gaan komen… Maar gelukkig klikte het onderling meteen zo goed dat zonder dat we het beide doorhadden het ineens bijna twee uur later was. Ook de telefonische en de wandelafspraak daarna waren ontzettend fijn; heel empathisch, respectvol en vrij, echt gericht op wat ik nodig heb en wil, geen moeten of vaststaande verstikkende kaders. De natuurlijke klik samen met de persoonlijke ‘werkwijze’ maakt dat ik nu (eindelijk) een goed gevoel heb bij dit traject en veel vertrouwen heb dat het me op een aantal gebieden zeker kan gaan helpen. Een héél welkom genietmoment kan ik je vertellen na ruim anderhalf jaar vol met vermoeiend gerommel en gesteggel op dit vlak. 
  • Zwemmen in mijn bloemenzee. Je kunt me echt niet blijer maken dan met planten en bloemen, of dat nou komt omdat ik er letterlijk tussen geboren en opgegroeid ben of omdat ik sowieso een natuurlover ben weet ik niet, maar intens genieten van mijn meer dan dertig planten doe ik oprecht elke dag weer. Plus af en toe - als ik geluk heb - ook van prachtige verse bloemen. En giga veel geluk dat had ik deze maand, wow, ik kreeg namelijk maar liefst drie(!) keer een bos bloemen cadeau. Echt zo zo zooo overdonderend lief! Een bosje tulpen van mijn moeder, een ‘tas’ bloemen van vriendin één en een prachtige grote bos van vriendin twee. Wat een rijkdom om zulke lieve mensen en mooie bloemen om je heen te hebben zeg, dankjewel alledrie! 


  • Lachen met Lars. Deze maand ben ik door de ogen van mijn neefje Lars lekker op wintersport in Frankrijk geweest, en dat zorgde voor veel lachjes op mijn (en zijn) gezicht. Heerlijk om van een afstand mee te kunnen genieten van zijn eerste stappen (en ski-ervarinkjes) in de sneeuw. It lightened up my misty days. Nou doet hij, en filmpjes en foto’s van hem, dat sowieso altijd al, maar deze maand even extra. Ook heb ik het met liefde geborduurde tractorkussen voor in zijn nieuwe kamertje zo goed als af en kan ik niet wachten om dit hem te geven.


  • Vriendengroepgezelligheid. Verreweg het allergrootste genietmoment van deze maand was de (speelboerderij)borrel met mijn geweldige vriendengroep het afgelopen weekend. Op één iemand na waren we met vijf kinderen en twaalf volwassen helemaal compleet en om met hen allemaal gezellig aan een lange tafel te zitten voelde echt onbeschrijflijk fijn en rijk. Ik krijg er steeds een brok van in mijn keel als eraan terugdenk, aan hoe warm bad het weer was en hoe dankbaar ik ben dat ik onvoorwaardelijk bij dit zooitje ongeregeld mag horen. Heerlijk nagenieten ga ik hiervan de komende dagen èn de datumprikker sturen voor de volgende borrel! :)


Zo, dat was het weer voor deze keer. Ik blijf dit een hele fijne en waardevolle manier vinden om terug te kijken op elke maand, zeker wanneer er ook (veel) minder leuke momenten, gebeurtenissen of periodes waren. Hulde aan kijken door een roze bril, roze vergrootglas of roze verrekijker! Welke van de drie je vandaag, deze week of deze maand ook nodig hebt, er zijn altijd genietjes en gelukjes te vinden, echt waar.


Een fantastisch fijne fladderende februari gewenst allemaal! 


Liefs Laura 


Ps. Wat ook echt oprecht elke dag (meerdere keren) een giga en onmisbaar genietmomentje voor me is, is plantaardig koken en eten. Koken maakt onder andere mijn hoofd rustig, mijn lijf ontspannen en het is een uitlaatklep voor mijn creativiteit, love it! En alles vervolgens lekker smikkelend opeten maakt het grote genietfeest helemaal compleet. Zoals jullie misschien wel weten maak ik al vele jaren (bijna) elke dag een foto van mijn avondeten, dit bovenal voor mezelf, om er nog lang van na te kunnen genieten en om er later inspiratie uit te kunnen halen, maar dit jaar wil ik deze eetfeestjes ook elke maand gaan delen op mijn blog (en op Instagram) door middel van een ‘one-second-everyday’-filmpje. Gewoon omdat het kan, ik dit soort filmpjes bij anderen super tof vind om te zien en omdat het naar mijn idee uitstekend past binnen deze persoonlijke genietrubriek. Zie hieronder dan ook het eerste filmpje, mijn dinnertime’polonaise’ van januari. Leuk? Let me know!

 


Blogposts van de maand januari  

  • Genietjes van de maand december    
  • 2022 - mijn wensen en intenties; over mijn ‘allergie’ voor de nieuw-jaar-nieuwe-ik-cultuur en mijn persoonlijke rijtje van 22 dingen die ik wens en hoop te ervaren in 2022. 
  • Wat heb ik ge-…? - Deel 1; mijn nieuwste rubriek met een greep uit wat ik de laatste tijd gelezen, geluisterd, gezien, gegeten, gekocht, gedaan en geleerd heb.
  • Mist in mij; alles over de depressieve episode die ik had en wat ik daarvan geleerd heb. 
  • Vragen(v)uurtje 7.0; welke professionele hulp krijg ik? Ben ik alweer wat meer in balans? Wat zijn tien onverwachte ‘fun facts’ over mij? De antwoorden op deze vragen vind je in mijn zevende vragen(v)uurtje. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Welkom op mijn blog!

Wat ontzettend leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog, van harte welkom! Mijn naam is Laura, 35 jaar en ik ben woonachtig in het mooie Brabant. Het meest gelukkig word ik van wandelen in de natuur, tijd doorbrengen met dierbaren, lezen, plantaardig kokkerellen en creatief bezig zijn op allerlei andere vlakken, waaronder schrijven. Al zolang als ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om te schrijven. Als kind schreef heb ik honderden fantasieverhalen, had ik diverse penvriendinnen door heel Nederland en schreef ook vaak lange brieven naar vriendinnetjes of familie, heb ik altijd een ‘dagboek’ gehad (nog steeds) en schrijfopdrachten op school waren mijn ultieme favoriet.  Sinds mijn chronisch ziekzijn (2015) heb ik mijn passie voor het schrijven meer dan ooit weer herontdekt, op allerlei manieren. Ongeveer vier jaar geleden (2017) ben ik begonnen met het openbaar schrijven van mijn hersenspinsels op Instagram. Vooral voor mezelf, als een soort verwerking en uitlaatklepje. Maar

Dag Eikenboom!

Juni 2019 Nou, dat was het dan. Mijn reis bij de Eikenboom in Zeist zit er helemaal op. Een jaar geleden begon dit ‘grote avontuur’ en liep er een heel andere Laura naar binnen dan die er vandaag voor de laatste keer naar buiten liep. Wat een one of a kind jaar was dit! Een pittig jaar waarin ik niet te beschrijven veel heb meegemaakt. Eén van de belangrijkste dingen hiervan is dat ik weer een heel stuk meer vertrouwen in mijn lichaam heb gekregen. Dat was ik namelijk totaal kwijt na al die jaren met steeds meer klachten, pijn, uitval en bijbehorende onderzoeken en behandelingen. Dat vertrouwen reikt ook zeker verder dan alleen mijn lichaam, want ook in de toekomst en in mezelf heb ik een stukje meer vertrouwen gekregen. En dat voelt fijn. Ik heb mijn beperkingen, klachten en grenzen beter leren kennen en accepteren, al blíj́ft dat laatste heel moeilijk en frustrerend. Nee, ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel weer onderweg, en dat was een jaar geleden heel anders. De bijzondere ti

Verhuisblog 2; Het ontwerp

Het definitieve ontwerp voor mijn nieuwe huisje is af en het is zo ontzettend gaaf geworden, ik kan mijn geluk niet op, wat een droom! Na een aantal puzzel- en aanpassingsrondes met de architect kreeg ik twee weken terug de uiteindelijke tekeningen te zien en weet ik nu dus ‘precies’ hoe ik over een jaar kom te wonen, want zoals je in de eerste blogpost van deze rubriek kon lezen, kan ik eindelijk terugverhuizen naar Oirschot, naar een mantelzorgwoning op het (nieuwe) erf van mijn ouders. Mocht je deze blogpost gemist hebben en meer willen weten over het hoe en wat, scroll dan vooral even terug op de homepage. Vandaag neem ik jullie al schrijvend mee door de plattegronden, bouwtekeningen plus twee prachtige 3D-sfeerimpressies, en vertel ik alles over mijn keuzes en gedachten daarbij. Lees je mee? Mijn huisje is onderdeel van een groot bijgebouw met daarin nog drie andere functies, namelijk een carport voor de auto’s van mijn ouders, een tweede wat kleinere mantelzorgwoning voor mijn om